Fabio Jakobsen keek na zijn eerste ritzege ooit in de Tour de France terug op de periode na zijn verschrikkelijke val in de Ronde van Polen van 2020. "Terugkeren op niveau is een lang proces geweest, waarbij ik veel hulp heb gehad. Dit is ook een stukje terugbetalen", zei hij.
"Ik ben blij dat ik nog kan fietsen en hier kan winnen, daar heb ik misschien wel vijftien jaar van gedroomd."
Het is bijna twee jaar geleden dat Jakobsen door Dylan Groenewegen bij een gevaarlijke aankomst de hekken in werd gereden. Hij lag dagen in coma met tal van verwondingen. Vooral zijn gezicht leek onherstelbaar beschadigd.
Slopende revalidatie
Vorig jaar knokte hij zich, na een slopende revalidatie, langzaam terug. Voor de Tour kon zijn ploeg Quick-Step - Alpha Vinyl niet om hem heen: hij had dit seizoen al tien zeges op zak. "Het is ongelooflijk dat ik nu hier kan winnen, bij mijn debuut in de Tour. Dit is de grootste wedstrijd op aarde en als sprinter wil je hier staan."
Twee jaar na horrorcrash terug in de Tour: Groenewegen en Jakobsen vertellen
In de nerveuze finale dreigde Jakobsen zijn helpers Yves Lampaert, de Belgische geletruidrager, en de Deen Michael Mørkøv door een val op de 18 kilometer lange brug naar finishplaats Nyborg kwijt te raken. Maar beiden sloten weer aan en loodsten hun sprinter door de gevaarlijke laatste kilometers.
Dag om nooit te vergeten
"Dit is een speciaal verhaal, een sprookje of mirakel, ja dat mag je wel zeggen", beaamde Jakobsen tijdens een bijzonder emotioneel persmoment. "Ik ben zo dankbaar dat ik hier vandaag mag zitten, dat ik hier gewonnen heb. Er zijn andere voorbeelden van renners die vallen, van renners die niet de kans krijgen om terug te keren, in het leven of in de koers. Dus ja, ik ben geraakt door dit moment, door deze zege. Dit is een dag die ik nooit meer zal vergeten."
De vorm van de Nederlander kostte de Brit Mark Cavendish uiteindelijk een plaats in de Tourploeg van het Belgische team. Jakobsen zit er niet mee. "Ik houd ervan om te presteren onder druk. Het team gelooft in mij, mijn familie gelooft in mij en ik geloof in mezelf. Ik offer veel op voor deze job en ik werk hard, maar de meeste druk leg ik uiteindelijk mezelf op en daar heb ik geen probleem mee."
"Ik denk dat Mark en ik het allebei verdienen om hier te zijn", vervolgde hij. "Hij is een legende, een groot winnaar en hij was in goede vorm. Voor sommigen neem ik zijn plek in, maar ik ben er zeker van dat hij ook zeer blij is voor mij."
