Verhuurders van woningen en bemiddelaars moeten de plicht krijgen om een plan te maken waarmee ze discriminatie op de woningmarkt voorkomen. Doen ze dat niet, dan kan de gemeente waar ze opereren een boete opleggen of de vergunning intrekken. Dat willen D66 en DENK.
De twee partijen komen morgen met dit voorstel bij de behandeling van de Wet Goed Verhuurderschap in de Tweede Kamer. Een meerderheid van de Kamer steunt het idee om deze wet aan te passen, om een einde te maken aan discriminatie bij de verdeling van huurhuizen in de vrije sector.
Groot probleem
Discriminatie op de woningmarkt is in Nederland een groot probleem, zo blijkt uit onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut. Vooral mensen met een Marokkaans klinkende naam hebben daardoor veel minder kans om in de vrije sector aan een huurwoning te komen.
Veel particuliere verhuurders vragen bemiddelaars hun woningen niet aan 'buitenlanders' te verhuren. Met mystery calls stelden de onderzoekers vast dat 35 procent van de bemiddelaars zich duidelijk bereid toonde mee te werken aan dit soort praktijken. Nog eens 34 procent wijst een discriminerend verzoek niet sterk af.
''Schandalig'', vindt D66-Kamerlid Faissal Boulakjar deze praktijken. ''Het is onbestaanbaar en verschrikkelijk dat mensen op basis van hun achternaam extra moeten knokken om aan een woning te komen. Dat moet worden aangepakt''.
Dat vindt ook zijn collega Stephan van Baarle van DENK : ''Als iemand zegt ik heb een woning, maar die wil ik niet verhuren aan een Turk of Marokkaan, dan werken makelaars daar aan mee. Dat is verschrikkelijk en daar willen wij een einde aan maken''.
Protocol
Door het voorstel van D66 en DENK krijgen zowel verhuurders als bemiddelaars de plicht een protocol op te stellen waarmee ze discriminatie voorkomen en dus zorgen voor een eerlijke gang van zaken bij bezichtigingen en de verdeling. En dat is volgens de politici geen papieren maatregel. Want als Verhuurders wel een aanpak op papier zetten, maar toch doorgaan met discrimineren, kunnen ze ook hun vergunning kwijtraken. Gemeenten moeten volgens de nieuwe wet namelijk meldpunten inrichten, waar bewoners terecht kunnen met klachten over dubieuze praktijken van woningverhuurders.
Amer Shanati, die bijna 9 jaar geleden vluchtte uit Syrië, vindt het goed dat de politiek zich hier nu druk over maakt. Hij heeft aan den lijve ondervonden hoe het is om te worden gediscrimineerd op de woningmarkt. ''Ik weet dat het vinden van een woning in Nederland moeilijk is. Ook voor mijn Nederlandse vrienden. Maar als je Amer heet is het nog veel moeilijker'', zegt hij.
Toen Amer de vluchtelingenstatus kreeg kon hij een sociale huurwoning krijgen in Budel. Maar hij is muzikant en geeft muziekles. Reden waarom Nederlandse vrienden hem adviseerden een woning te zoeken in de Randstad. Dan kon hij het werk dat hij in Syrië deed gewoon voortzetten in Nederland.
Hulp vrienden
Met hulp van Nederlandse vrienden had hij al snel een appartement in het Laakkwartier in Den Haag. Maar daar moest hij na een jaar weg. En toen kreeg Amer voor het eerst te maken met woondiscriminatie.
''Ik reageerde overal op en stuurde mails naar bemiddelaars. Maar ik kreeg nooit een telefoontje.Toen ik zag dat er online een woning werd aangeboden belde ik de makelaar. Die vroeg mijn naam en toen ik die noemde, zei hij dat de woning niet meer beschikbaar was. Dat terwijl die net online was gezet. Ik vroeg Nederlandse vrienden ook te bellen en zij konden meteen langskomen om het huis te bezichtigen''.
Hoofddoek
De ervaring stond niet op zich. Toen hij voor een vriendin, die ook gevlucht is uit Syrië, een woning probeerde te regelen was de eerste vraag die hij kreeg, of zij een hoofddoek draagt. Ze kreeg om die reden het huis niet. ''Ik was geschokt'', zegt hij.
Amer vond zelf uiteindelijk, met hulp van Nederlandse vrienden, een geschikte woning in Den Haag. Maar hij is er van overtuigd dat hij het alleen niet voor elkaar zou hebben gekregen.
