Karima draagt een nikab: 'Voel me onveilig in mijn eigen land'
Precies drie jaar geleden ging het 'boerkaverbod' in. Uit cijfers van de Nationale Politie, die RTL Nieuws opvroeg, blijkt dat er sinds die tijd nog nooit een boete is uitgedeeld voor het overtreden van het verbod. Wel ervaren vrouwen met gezichtsbedekkende kleding sindsdien meer agressie, intimidatie en discriminatie. "Vrouwen worden aangevallen, sommigen bespuugd."
Het verbod op gezichtsbedekkende kleding - in de volksmond het boerkaverbod - ging deze week precies drie jaar geleden in. Daar ging 14 jaar van politieke discussies aan vooraf.
Het verbod geldt sindsdien voor het openbaar vervoer, scholen, overheidsgebouwen en de gezondheidszorg.
Geen enkele bekeuring
Maar sinds de invoering is er geen enkele bekeuring uitgedeeld, laat de Nationale Politie desgevraagd weten. Er zijn slechts enkele waarschuwingen geweest, vooral in de beginperiode van het verbod.
Overigens worden boerka's in ons land vrijwel niet gedragen. Hier gaat het vooral om het dragen van nikabs, waar, in tegenstelling tot een boerka, geen gaasje voor de ogen van de vrouw zit.
Meer intimidatie en geweld
Sinds de invoering van het verbod hebben nikabdraagsters in Nederland wel veel meer last van intimidaties en (fysiek) geweld. Dat wordt duidelijk uit een grote enquête onder draagsters van gezichtsbedekkende kleding uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.
Daders zouden de wet zien als een vrijbrief voor hun gedrag.
Niet meer in bus en trein
Uit de eerste grote evaluatie blijkt ook dat veel vrouwen sinds de invoering van het verbod het openbaar vervoer zijn gaan mijden. Sommige vrouwen zijn ook de zorg gaan mijden uit angst voor confrontaties.
Enkele vrouwen geven tenslotte aan dat hun zorg is geweigerd vanwege de gezichtsbedekking.

Minder draagsters
Het aantal vrouwen dat gezichtsbedekkende kleding draagt is de afgelopen drie jaar ook afgenomen: van ruim 200 naar 150 vrouwen, zo is de schatting.
Jonge moeder Karima Rahmani zag haar leven drastisch veranderen sinds de invoering van het verbod. Zij draagt nu negen jaar een nikab. "In deze tijd is het steeds moeilijker om een nikab te dragen, je moet er dus wel voor de volle 100 procent achter staan."
Ze vervolgt: "In vier sectoren kun je nu een boete krijgen. Ik kom natuurlijk niet dagelijks in die sectoren, maar ik heb wel dagelijks met mensen te maken."
Tweedeling
Vooral de discussie voorafgaand aan de invoering van het verbod, en de tweedeling die daardoor in het land is ontstaan, is iets waar ze elke dag mee te maken heeft. "Mensen zijn de hele dag boos op mij. Opmerkingen, met hun hoofd schuddende mensen, boze blikken: het is dagelijkse kost."
Zelf heeft ze niet te maken gehad met fysiek geweld. "Maar ik ken vrouwen die zijn bespuugd of geslagen. Ze voelen zich onveilig en zijn bang dat er iets gebeurt met hun kinderen erbij."
Boerkaverbod
Het 'boerkaverbod' houdt in dat in het openbaar vervoer, het onderwijs, de zorg en in overheidsgebouwen geen kleding gedragen mag worden die het gezicht bedekt. Het gaat dan bijvoorbeeld om een boerka of nikab, maar ook om een integraalhelm of een bivakmuts.
De overheid vindt dat juist op die plekken mensen elkaar echt moeten kunnen aankijken en herkennen. Op andere plekken en op straat mogen ze nog wel worden gedragen. Rond de inwerkingtreding kwam er al van alle kanten kritiek op de wet. Zo kondigde Femke Halsema, burgemeester van Amsterdam, aan het boerkaverbod niet te zullen handhaven.
Hypocriet en wrang
Karima maakt de vergelijking met de uitbraak van het coronavirus: "De pandemie heeft bewezen dat communicatie met een mondkapje hartstikke goed te doen is."
Ze noemt het 'wrang' en 'onrechtvaardig' dat vrouwen er noodgedwongen voor moeten kiezen om hun nikab uit te trekken. "We hebben een groep vrouwen gecriminaliseerd en uitgesloten. Zij moeten zich gedwongen anders gaan kleden. Ze moeten die keuze maken, om zich veilig te voelen. Dat neem ik een ieder die aan deze discussie heeft bijgedragen kwalijk. En dat terwijl ons land pocht een vrij en liberaal land te zijn, waar je kunt zijn wie je maar bent."
Wat Karima het moeilijkste vindt? "Misschien dat ik meer afhankelijk ben gemaakt. Ik moet nu tien keer nadenken voordat ik ergens naartoe ga. Ik ben hier geboren, maar voel ik me vrij? Nee. Voel ik me altijd veilig? Nee, ook niet altijd."
Grote impact
Dat sentiment kom in de evaluatie ook duidelijk naar voren: "Er worden vooral problemen ervaren in de publieke ruimte waar juist het verbod niet geldt", is te lezen. "Het gaat om beledigingen, vijandige bejegeningen, intimidatie en bedreigingen of fysiek geweld (...) De vrouwen voelen daarin geen bescherming van de overheid."
