Twee petities worden vandaag aangeboden aan politici in de Tweede Kamer: de ene gaat over het kinderpardon en de andere over het dragen van een helm op een snorfiets. Beide wisten aardig wat aandacht te krijgen, maar de vraag is: wat levert zo'n petitie nou precies op?
Wordt er daadwerkelijk beleid aangepast? We vragen het aan de man achter dé grootste petitieleverancier van het land.
"Tim Hofman heeft het slim gedaan door zich niet aan een bepaalde partij of politieke vleugel te verbinden", zegt Reinder Rustema, de man achter website petities.nl.
Acceptabel om te tekenen
Hofman haalde daar de afgelopen maanden zo'n 250.000 handtekeningen op voor het kinderpardon. Die gaat hij vandaag aanbieden, samen met enkele uitgeprocedeerde kinderen die het land uitgezet dreigen te worden.
"Hofman heeft het goed weggehouden uit de politieke hoek, zodat het voor mensen met allemaal verschillende overtuigingen acceptabel is om te tekenen. Bij wijze van spreken voor iemand uit rechts christelijke hoek, maar ook voor iemand uit links radicale hoek."
Emotionele onderwerpen
Ook wordt er vandaag een petitie aangeboden door artsen die pleiten voor het verplicht dragen van een helm op een snorfiets. Daarmee zouden veel doden én veel gevallen van hersenletsel worden voorkomen, zeggen de indieners.
"Opvallend is dat de petities die het op de site het beste doen en het meeste aantal handtekeningen ophalen, de meest emotionele zijn", zegt Rustema. "Tegelijkertijd zijn die het minst effectief. Hoe groter en emotioneler de onderwerpen, hoe minder de beslisser, zoals de Tweede Kamer er mee kan."
'Politiek gevoelig'
Politiek verslaggever Floor Bremer over de mogelijkheden voor een daadwerkelijke verruiming van het kinderpardon:
Het kinderpardon ligt gevoelig in deze coalitie: D66 en de ChristenUnie zijn vóór een verruiming van het kinderpardon, maar de VVD en het CDA niet. In het regeerakkoord is afgesproken dat hij er niet komt. Tot nu toe is staatssecretaris Harbers daar ook heel duidelijk in: kinderen en hun families die zijn uitgeprocedeerd moeten terug naar hun land van herkomst.
Maar er is ook druk uit de samenleving om 400 kinderen en hun families te laten blijven. Het politiek ingewikkelde is dat niemand precies kan zeggen hoeveel kinderen het zijn. En dat als je voor ‘de 400’ een uitzondering maakt, er ook daarna weer kinderen zullen zijn die in aanmerking komen.
Maar met de provinciale staten verkiezingen voor de deur, zou een politiek compromis ook nog wel eens vloeibaar kunnen worden.
Grootse petities
Onderwerpen waarvoor de afgelopen tijd veel handtekeningen werden opgehaald op petitie.nl zijn 'Zwarte Piet moet blijven' met ruim 346.000 handtekeningen, 'Borstkankeronderzoek vervroegen' met bijna 400.000 handtekeningen en 'Laat Groningen niet zakken' met 210.000 handtekeningen.
"De petitie om het bevolkingsonderzoek naar borstkanker te vervroegen loopt al 9 jaar. De indienster was niet volledig geïnformeerd. Er blijken veel haken en ogen te zitten aan zo'n onderzoek op jongere leeftijd. Dus komt er niets terecht van zo'n petitie. Ook een petitie over Zwarte Piet bereikt niets. Daar gaat de Tweede Kamer helemaal niet over."
Petities aangeboden aan de Tweede Kamer:
- In 2012: 94
- In 2013: 121
- In 2014: 91
- In 2015: 111
- In 2016: 137
- In 2017: 129
Eenvoudig beleid aanpassen
Rustema benadrukt altijd dat het belangrijk is om na te denken over wat je wil bereiken en hoe je dat vervolgens doet. Dus maak de petitie zo specifiek mogelijk. En biedt ze uiteindelijk aan, aan beslissingsmakers, bijvoorbeeld een gemeente, een provincie of de Tweede Kamer.
Volgens Rustema zijn juist de petities met een hele specifiek doel en 'kleinere technische onderwerpen' succesvoller. "De 1-k petities noemen we ze, met zo'n 1000 handtekeningen. Sommige indieners daar van zijn heel goed geïnformeerd. Zo'n voorstel sluit dan heel nauw aan op wetgeving en kan dan heel eenvoudig worden doorgevoerd."
Dialoog met de burger
Daarom zijn volgens Rustema petities een goed middel als ze verstandig worden ingezet.
"Er is een grote kloof tussen de burger en de politiek. Maar op deze manier kan je wel degelijk wat bereiken. Veel van de mensen waar een minister mee om de tafel zit vertegenwoordigen een groep, maar zijn er ook voor zichzelf. Om het voortbestaan van de eigen organisatie te garanderen. Met een petitie zit je rechtstreeks om tafel met de gewone man. Heb je een dialoog met de burger."
