Kapotte slokdarm, schuim uit de neus en mond: huishoudmiddelen zijn levensgevaarlijk voor kinderen. Waarom? En, belangrijker nog: wat is er aan te doen? We vroegen het twee experts.
Uit onderzoek van VeiligheidNL blijkt dat meer dan de helft van de kinderen (51 procent) kiest voor chemicaliën als zij kunnen kiezen tussen speelgoed en huishoudelijke producten. Een nieuw campagnefilmpje moet ouders waarschuwen.
Wat voor ellende veroorzaken huishoudmiddelen?
"Ik ken echt nare incidenten", zegt Antoinette van Riel, toxicoloog van het Nationaal Vergiftigingen Informatie centrum van het UMC. "Als een kind gootsteenontstopper binnenkrijgt, bijvoorbeeld, wordt het weefsel van slokdarm direct beschadigd. In het allerergste geval kun je er ook aan overlijden, al gebeurt dat niet veel."
Kinderarts Esther Edelenbos van het VUMC ziet 'helaas' iedere keer weer kleine kinderen binnenkomen die iets hebben ingenomen of ingeslikt. "Het valt mij op dat het altijd producten zijn die iedereen in huis heeft – waar we ons dus niet bewust van zijn dat het gevaarlijk is. Vaatwasblokjes, knoopbatterijen, schoonmaakmiddel. Bovendien zien die producten er vaak ook nog mooi uit: met vlinders erop, beertjes, in mooie kleuren. Vaatwasblokjes zijn net speelgoedblokken." Van Riel voegt daar aan toe: "Het ziet er vaak snoepachtig uit. En een kind is en blijft nieuwsgierig."
Welke stof is het gevaarlijkst?
Ontstoppers, ontkalkers voor sanitair en ovenreinigers zijn gevaarlijker dan zeepproducten, weet Van Riel. "Dat zijn sterk bijtende stoffen, erger nog dan huishoudbleek." Krijgt een kind deze middelen binnen, dan bijt de stof in de slokdarm. "Hoe langer de stof de tijd heeft om in te werken, hoe groter de schade, vooral in de slokdarm; die is heel kwetsbaar. Sommige kinderen moeten jaren later nog steeds naar het ziekenhuis om de slokdarm iedere keer weer op te rekken." Ook 'erg naar': lampenolie. "Je gaat er niet direct dood aan, maar één slokje en alles zit overal. Als een soort olievlek over de slijmvliezen en dus ook in de longen. Veel kinderen moeten dan ook dagen in het ziekenhuis blijven met ademhalingsproblemen."
Is afwasmiddel dan niet gevaarlijk?
"Minder gevaarlijk, want minder agressief", zegt Van Riel. "Maar je moet ook bij zeepproducten die schuimen héél erg oppassen." De producten gaan in de maag schuimen. Als een kind braakt, komt het schuim in de keelholte en uit de mond en de neus naar buiten. "Het kind kan zich verslikken en kan het schuim ook inademen. Dan kun je een chemische longontsteking krijgen."
Is braken de oplossing?
Van Riel: "Nee, nooit. Braken moet je bij schoonmaakmiddelen nooit opwekken: de stof gaat dan nóg een keer langs de slokdarm. Nog schadelijker. De maag kan over het algemeen beter tegen die bijtende en schuimende stoffen dan de slokdarm."
Wat moeten ouders dan doen?
Als een kind iets in heeft genomen, is het een kwestie van schadebeperking. Van Riel: "Een beetje water drinken is goed om te spoelen. Maar zeker niet teveel: houd het bij een paar slokjes."
Edelenbos: "Altijd direct contact opnemen met de huisarts. Die maakt een plan. Ga nooit zelf dokteren!" Als een kind een ‘schuimend’ middel (denk aan: zeep) binnen heeft, is het goed 'iets vets' te eten. Van Riel: "Een klontje boter, een beetje mayonaise, of een beetje slagroom. Dan sla je het schuim in de maag neer."
Hoe zie je dat je kind iets schadelijks heeft ingenomen?
Van Riel somt op: "Een kind kijkt vies, spuugt iets uit, proest, kwijlt of hoest." De alarmbellen moeten echt gaan rinkelen als het kind slikklachten heeft. "Dat is kenmerkend voor bijtende middelen."
Onder het mom van 'voorkomen is beter dan genezen': hoe voorkomen we het?
De drie algemene tips zijn: buiten bereik van kinderen houden, liefst in een kastje met een slot erop. En, zo zegt Van Riel: óók buiten bereik van kinderen houden als je het gebruikt. "Niet zelden gebeuren er ongelukken als ouders tijdens het schoonmaken éven de telefoon op moeten nemen. Als een kind lang de tijd krijgt, krijgt het zo’n fles met kinderbeveiliging écht wel open; dat zien we vaak genoeg." Advies: goed blijven nadenken, dus.
Meer op rtlnieuws.nl:
