Van buitenbeentje tot ster op TikTok: 'Niemand geloofde in mij, ik was een mislukkeling'

Voor Nilab Karimi was 'bekend worden' van jongs af aan meer dan een droom. Ze zag het als haar enige optie. "De mensen om me heen hadden er geen cent voor gegeven dat het me zou lukken." Ze zette door en het lukte. Haar video's op TikTok worden door vele miljoenen mensen bekeken en ze heeft contracten met bekende merken die ze promoot op haar socialemediakanalen, zoals Dior, HudaBeauty, Pretty Little Thing en Revolve. Grote artiesten als Jason Derulo, Rita Ora en Ed Sheeran willen met haar in zee. 

"Ik bleef doen wat ik zelf wilde en heb naar niemand geluisterd, alleen naar mezelf", zegt Nilab vanuit het appartementencomplex waar ze woont op een grijs industrieterrein in Barendrecht. Modieus gekleed, met volle rode lippen - alsof ze zo een nieuwe TikTok-video gaat opnemen voor haar miljoenen volgers - vertelt de glamoureuze Nilab haar levensverhaal.

Recente TikTok-post van Nilab:

Een leven dat niet bepaald glamoureus begint.

Het is eind jaren 90 in Afghanistan. De fundamentele moslimgroepering Taliban is aan de macht en voert een schrikbewind. Onder de Taliban hebben vrouwen niets te zeggen, tegenspraak wordt niet geduld. Het is niet bepaald de plek waar Nilabs ouders hun kinderen willen zien opgroeien.

Heel alleen

Nilabs ouders besluiten te vluchten. Ze is dan een peuter, te klein om zich er iets van te herinneren. Haar vader en moeder hebben erover verteld. Het is een vreselijke reis van zes maanden, te voet, met vrachtwagens, met boten, maar ze halen het. "Met drie kleine kinderen laat je alles, maar dan ook echt alles achter je. Ik vind dat heel dapper. Als ik nu mijn problemen zie, dat is niks in vergelijking met wat zij allemaal hebben meegemaakt." 

Ze komen in Nederland terecht. In Hendrik-Ido-Ambacht (Zuid-Holland) om precies te zijn. Daar liggen de eerste herinneringen van Nilab. "Ik was klein, maar ik weet dat ik me heel alleen voelde, heel alleen. Mijn oudere broer en zus gingen wel naar school, ik niet. Dus ik bleef thuis bij mijn ouders die getraumatiseerd waren en in een nieuw land hun weg moesten zien te vinden. Ze konden niet veel aandacht voor mij hebben."

Elke dag wacht ze tot haar zus thuiskomt van school, dan is ze niet meer zo alleen. Nilab kan zich nog goed herinneren dat ze 4 jaar wordt en eindelijk naar school mag. Ze stapt een nieuwe wereld in. "Het was eng, ik sprak de taal nog niet en wist niet precies wat ik moest verwachten."

Eenzaam

Nilab is een verlegen meisje op school. "Ik durfde nooit iets te zeggen. Als de juf iets vroeg, gaf ik gewoon geen antwoord." Het is zeker niet zo dat ze wordt gepest. Wel heeft ze het gevoel dat ze wordt uitgelachen omdat ze vanwege haar achtergrond een achterstand heeft en anders is dan de anderen. Thuis kan ze er niet echt over praten. "In Nederland is dat normaal, maar in de Afghaanse cultuur doe je dat niet. Ik kon thuis niet praten over dat ik me eenzaam voelde. Het is gewoon slikken en doorgaan."

Het leven tussen twee culturen is verwarrend voor Nilab. De openheid van de Nederlanders tegenover de strenge regels thuis. "Omgaan met jongens mocht ik niet, terwijl vriendinnetjes verkering kregen. Ik vroeg me af wat nou precies goed was." Het zorgt ervoor dat ze zich als jong meisje terugtrekt. "Begrijp me niet verkeerd, zowel op school als thuis was iedereen lief tegen me, heel beschermend. Maar ik voelde me niet gezien."

Nilab fantaseert in die tijd over bekend zijn, beroemd zijn. Dat de wereld niet om haar heen kan. Dat de mensen haar wél zien. "Ik had grote dromen, maar die dromen werden door veel mensen als onrealistisch gezien." Ze krijgt te horen dat het haar toch niet zal lukken of dat ze moet nadenken en zelfs dat ze een mislukkeling is. 

Als ze naar de middelbare school gaat, wordt Nilab rebels. Ze gaat zich als die mislukkeling gedragen, die ze volgens mensen in haar omgeving zou zijn. Ze leert niet voor toetsen, spijbelt veel en daalt af naar het laagste vmbo-niveau. 

Kansen verpesten

Haar ouders zijn teleurgesteld. "Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik met 1-0 achter stond en de drang om mezelf te bewijzen was hoog. In Afghanistan is onderwijs het allerbelangrijkste. Mijn ouders vonden dat ik hier mijn kansen aan het verpesten was. De bewijsdrang kwam vooral doordat we meekregen dat juist wij wat van ons leven moesten maken." 

Nilab voelt zich niet begrepen. Ze is ervan overtuigd dat het ook zonder school wel gaat lukken. "Daar heb ik achteraf spijt van. Ik was naïef, want ik zou beroemd worden, er op een andere manier toch wel komen. Maar dat is natuurlijk geen vanzelfsprekendheid."

Onder druk van haar ouders probeert ze toch haar best te doen op school, maar ze is doodongelukkig. "Ik was depressief, had daar geen vriendinnen, zat te huilen op het toilet."

Ze deelt een half jaar voor ze klaar zou zijn aan haar mentor mee dat ze met school stopt. "Eerst zei ze dat ik heel dom was, omdat m'n ouders woedend zouden worden. Maar later was er begrip. Ze zei: 'Nilab, weet je, ik denk dat jij het kan. Ik denk dat jij het kan gaan maken'."

Het zijn net de woorden die Nilab op dat moment nodig heeft. Ze ziet dat haar posts op Instagram het goed doen. Eerst 20.000 volgers, in korte tijd naar 100.000. Ze besluit dat ze fulltime met social media bezig wil zijn. Bekend worden, beroemd worden, het zit er nog altijd zo diep in dat ze er helemaal voor gaat. "Mensen vonden het leuk wat ik doe. En ik werd er blij van." Echt geld verdienen doet ze er dan nog niet mee, maar het maakt haar gelukkig als ze positieve reacties krijgt, of als andere meiden haar als succesvol zien. "Ik werd een soort rolmodel voor andere meiden."

Haar ouders zijn minder blij als ze erachter komen dat hun dochter met school is gestopt. "Ze vroegen waar ik mee bezig was en wie ik dacht dat ik was. Ze zeiden dat ze naar Nederland zijn gekomen voor een betere toekomst voor mij en dat ik m'n toekomst verpestte." Het wordt erger als familieleden tegen hen zeggen dat ze Nilabs foto's en video's hebben gezien op Instagram. En dat er duizenden likes zijn. "Het past niet bij hun cultuur om je zo open te laten zien, zeker niet als vrouw."

Nilab kiest haar eigen pad, trouwt op jonge leeftijd en verhuist naar Duitsland. Hoewel haar Instagramaccount over het dagelijks leven van haar en en haar man hard groeit, is ze in Duitsland niet gelukkig. Ze keert terug naar Nederland en gaat op zichzelf wonen in Barendrecht. Even valt ze in een gat als de relatie stukloopt. Ze stopt zelfs met social media omdat ze weinig meemaakt in haar leven.

Met 2-0 achter

Haar broer en zussen zitten dan op het hbo, Nilab is nu echt een buitenbeentje. Ze weet dat ze inmiddels niet met 1-0, maar met 2-0 achter staat. Haar dromen blijven overeind, ook al blijven de mensen om haar heen zeggen 'dat ze niet realistisch is'. "Als ik daaraan terugdenk, ben ik trots op mezelf. Ondanks de tegenslagen bleef ik zelfs toen in mezelf geloven."  

Het is 2019, corona komt eraan, de lockdowns en…. TikTok. Nilab besluit het nog een keer te proberen. "Ik dacht: dit is de enige weg voor mij….of ik ga dood."

Het blijkt een schot in de roos. "Het was echt de beste keuze die ik ooit heb gemaakt", zegt ze. Want vanaf dan wordt @nilabkar, zoals ze op TikTok heet, een begrip. Inmiddels tikt ze de drie miljoen volgers aan, drie miljoen volgers die haar video's al meer dan 92 miljoen likes gaven. 'One day I will become famous', staat in haar profiel. Ze post in het Engels, want met Nederlands kun je de wereld niet veroveren.

Ook Afghaanse volgers

Ze kan inmiddels zeggen dat TikTokker zijn haar baan is, waarmee ze prima verdient. Met de video's die ze maakt, promoot ze allerlei modemerken. Dan maakt ze een kort filmpje met een lekker muziekje eronder, waarbij ze iets van het merk draagt of een bepaalde make-up op heeft. Ook wordt ze uitgenodigd door bijvoorbeeld hotelketens om de wereld te laten zien hoe fijn het daar is. Steeds meer merken weten haar te vinden, dankzij haar grote bereik. 

Ze laat zichzelf zien op allerlei mooie plekken, van Dubai tot Canada. Overal heeft ze volgers, ook in Afghanistan zijn er jonge meiden die haar op handen dragen. Misschien wel graag haar willen zijn. "Het geeft me een push als ik dankbare berichtjes van ze krijg. Ze vinden het leuk en zijn er trots op dat een vrouw die eruit ziet als zij dit doet. Het laat hen een beetje ontsnappen uit de werkelijkheid." 

Ze vindt het belangrijk dat ook meisjes die het moeilijk hebben haar verhaal zien en horen. "Ondanks alle moeilijkheden moet je je dromen blijven najagen. Er is altijd hoop."

Het is een boodschap die haar niet alleen maar positieve reacties oplevert. Mensen zeggen dat ze makkelijk praten heeft met haar luxe leventje dat op de video's te zien is. En dat dat voor de meeste mensen helemaal niet haalbaar is. 'Wie denk je wel dat je bent, met je stomme video's', schrijven ze dan. Het raakt haar steeds meer, zegt ze. "Ik begrijp dat niet iedereen mij leuk vindt, maar sommige mensen realiseren zich niet wat een impact nare reacties op iemand kunnen hebben."

Meer dan blije TikTokker

Het is niet zo dat ze klaagt, ze is echt gelukkig nu, maar ze heeft ook wel haar verdrietige momenten. Dat laten zien op TikTok, ze denkt er niet aan. "Als je huilt in een video, dan noemen ze je een aandachtstrekker. En daarbij: als je achter de kassa zit of in een restaurant werkt, blijf je ook naar klanten lachen als je niet lekker in je vel zit."

Al trekt ze zich meestal weinig van de haatreacties aan, het heeft haar wel tot denken gezet. Ze wil meer zijn dan alleen een blije, bekende TikTokker die de wereld over reist. Ze realiseert zich dat het niet de echte wereld is. Het is vluchtig, niet iets blijvends voor de rest van je leven, zegt ze.

Nilab heeft veel toekomstplannen, want zoals ze zelf zegt: "Ik ben er nog lang niet." Zo werkt ze aan een modellencarrière, een eigen kledingmerk en een podcast over mentale problemen. Ze vindt het belangrijk dat er openlijk over problemen wordt gepraat. Zoals dat bij haar thuis nooit kon en waar ze veel last van heeft gehad. Dagelijks krijgt ze persoonlijke berichten van mensen die haar volgen. Ze vragen soms om financiële hulp, maar ook vaak om advies. "Ik probeer ze altijd te helpen. Ze kijken tegen me op, dus ik neem dat serieus. Ik had vroeger zelf ook graag iemand gehad die mij hielp toen ik depressief was. Dus ik weet hoe het is."

Trots op dochter

Nilab denkt er wel eens over na wat er met haar zou zijn gebeurd als haar ouders niet hadden besloten om uit Afghanistan weg te gaan. De Taliban, voor wie haar ouders vluchtten, kwamen daar in 2021 opnieuw aan de macht. "Meisjes mógen niet eens naar school. Ze komen het huis niet uit zonder hun man en zonder hun sluier." Misschien komt juist daar de behoefte van Nilab vandaan om zichzelf te laten zien. "Door er te zijn, kan ik iets voor anderen betekenen. Dat is wat ik wil." 

Haar ouders zijn inmiddels trots op hun dochter. "Dat hebben ze niet hardop gezegd, maar ik weet dat ze al mijn video's bekijken", glimlacht ze. En dat is misschien nog wel veel meer waard dan bekend en beroemd zijn.