Tatoeages worden steeds meer onderdeel van onze identiteit, zien tatoeërders en experts. Waren er in de jaren 70 slechts een handjevol tattooshops, nu telt Nederland er bijna 3700. De ranglijst wordt aangevoerd door het Limburgse Brunssum. Op nummer twee, drie en vier komen Zandvoort, Gorinchem en Arnhem. "Mensen gebruiken hun lichaam tegenwoordig als een soort dagboek."
"Tattoos waren ooit voor hoeren en zeelieden, maar zijn nu voor iedereen", zegt emeritus hoogleraar Henri Beunders, schrijver van het boek Optocht der Tattoos. "De hele tattoocultuur is begonnen in Rotterdam-Katendrecht en op de zeedijk in Amsterdam."
"Vanaf de 16de en 17de eeuw was dat de enige plek waar hoeren en zeelieden tattoos lieten zetten. Sinds de jaren 80 is het aantal tattooshops langzamerhand toegenomen. Nu heeft bijna elke stad een tattoostudio."
'Tatoeëren heel gewoon geworden'
Zoals in het Limburgse Brunssum. De stad telt in totaal 19 tatoeagezaken. Dat zijn er 6,9 per 10.000 inwoners. Dat is het meeste van heel Nederland. Het verbaast tatoeëerder Nick Limpens van Royal Ink in Brunssum niet.
"Hier in de Parkstad-regio heerst een bepaalde tatoeagecultuur. Veel oudere mensen hier hebben ook tatoeages, niet alleen de jongeren. Het kwam al op in de jaren 80, maar in die tijd werd het nog gezien als iets asociaals en tegendraads. Nu niet meer. Tatoeëren is hier inmiddels heel gewoon geworden."
Uit cijfers van de Kamer van Koophandel blijkt dat Nederland in totaal 3656 tatoeagezaken telt. Na Brunssum bevinden de meeste tattooshops zich (op volgorde) in: Zandvoort, Gorinchem, Arnhem, Amsterdam, Alkmaar, Schiedam, Uithoorn, Waalwijk en Hilversum.
Ben je benieuwd hoeveel tatoeagezaken er in jouw woonplaats zijn? Kijk dan naar het kaartje hieronder:
"Vanuit de havensteden heeft de tattoocultuur zich verspreid over Nederland", zegt hoogleraar Beunders. "Dat komt vooral door de cultuur die aan verandering onderhevig is en de media met in de laatste vijf jaar influencers op sociale media."
Rebels zijn
"In de jaren 80 was de tatoeage onderdeel van het rebels zijn, het anti-establishment, je eigen baas zijn, onafhankelijkheid en overal schijt aan hebben. Het was een signaal dat er met jou niet viel te spotten."
"Nu is een tattoo meer onderdeel geworden van je eigen expressie en je eigen identiteit. Mensen willen hun eigen persoonlijke levensgeschiedenis en overtuigingen op hun lichaam tatoeëren, als een dagboek op de huid. Het hoort bij de mode."
Ook brancheorganisatie NBTK ziet de populariteit van tattoos met de dag toenemen. "We hebben dit zien aankomen", zegt vicevoorzitter Gerrit Grootenhaar. "Het was ook de bedoeling dat de tattoo-scene uit het slop zou worden gehaald zodat de kunst van de scene meer aandacht zou krijgen. We hoopten dat tatoeages algemeen meer geaccepteerd zouden worden en dat gebeurt nu."
'Tatoeage over iets persoonlijks'
Een van de zaken die de ontwikkeling van de tatoeage al die jaren heeft meegemaakt is Tattoo Bob uit Rotterdam. Zoon van oprichter Bob, Ralph Moelker, ziet dat mensen tegenwoordig veel meer een tatoeage nemen over iets persoonlijks. "Dat is anders dan vroeger", zegt hij. "Toen ging het veel meer om de versiering en de mooiheid. Nu doen ze het echt met een reden."
"Toen mijn vader begon, en ik heb daar zelf ook nog een stukje van meegemaakt, waren er nog maar enkele tattooshops in Nederland", zegt Moelker. "Daar kwamen alleen maar zeelui en criminelen. Voor andere mensen was tatoeëren een taboe."
"Maar in de jaren 80 kreeg je een kentering. Je zag dat tatoeages langzamerhand populairder werden, mede door de opkomst van muziekzenders als MTV. Later speelden voetballers ook een rol. En nu zie je dat op elke hoek van de straat wel een tattooshop is gevestigd."
