Een lieve, zorgzame, spontane vrouw die voor iedereen klaarstond. Dat is hoe Jannie de Boer zich haar dochter Lisette herinnert. De hechte band met haar dochter werd in oktober 2021 abrupt verstoord, toen Lisette op 26-jarige leeftijd overleed nadat ze per ongeluk een slokje had genomen uit een flesje waar GHB in bleek te zitten. "Elke dag hoop je dat ze toch haar ogen opendoet of in je handen knijpt", vertelt Jannie aan RTL Nieuws.
Op een ochtend in oktober 2021 werd Jannie opeens gebeld door een goede vriendin van Lisette, met de mededeling dat het niet goed met haar dochter ging. Ze had in een woning in Heerenveen uit een waterflesje met pure GHB gedronken zonder te weten dat de drug in het flesje zat en was bewusteloos aangetroffen. Volgens de politie en het OM is vast komen te staan dat zij dat slokje per ongeluk uit het flesje had genomen.

Na tien dagen in coma overleed Lisette op 25 oktober 2021. Een 48-jarige man en een goede vriendin van Lisette staan deze week terecht voor dood door schuld. Door het niet inroepen van hulpdiensten zouden ze hebben bijgedragen aan het overlijden van Lisette. Voor Jannie is het nog altijd erg zwaar. "Je voelt heel veel verdriet, angst en boosheid. Je raakt in shock, van: is dat míjn Lisette?"
Heel sociaal
Wat overblijft is de herinnering aan haar dochter, die alleen maar positief is. Dat wordt duidelijk tijdens het telefonische gesprek met moeder Jannie en haar man Bert. Haar zorgzame aard en spontaniteit staan hen het meeste bij. "Ze was heel goed in mensen bij elkaar houden. Ze zag altijd het positieve in mensen", vertelt Jannie. De band met haar dochter voelde vaak meer alsof ze goede vriendinnen waren.
Lisette kwam dagelijks langs – soms wel drie keer per dag – met het autootje waar ze apetrots op was. Dan kletste ze urenlang over wat haar was overkomen, maar luisterde ze ook vol belangstelling naar verhalen van haar moeder en vertelde ze dat ze van haar hield en trots op haar was. "Ze woonde op zichzelf, maar daar viel weinig van te merken", vertelt Jannie grappend.
Ze wilde dan ook altijd graag onder de mensen zijn. Iets wat veel terugkwam in haar werk binnen de horeca. "Ze was zo'n lief mens. Dat gezellige gepraat, dat missen we allemaal", vertelt Jannie. Haar man Bert de Boer voegt daar aan toe: "Ze kon heel goed mensen verbinden. Ze kon zo een hele groep met elkaar in contact brengen. Dat was echt een speciale eigenschap van haar."
Ruziën deed Lisette dan ook vrijwel niet. Ze kon slecht tegen onrecht. "Boos gaan slapen vond ze heel vervelend", vertelt Jannie. Wanneer dat wel gebeurde, werd het vaak een dag later alweer uitgesproken. "Ze kon heel snel mensen vergeven. Dat vond ik heel mooi."
Uitjes en activiteiten
Vriendschappen waren erg belangrijk voor Lisette. Ze had veel vriendinnen, maar met vier had ze echt een hechte band. Elke woensdag organiseerden ze met elkaar een 'dinner date'. "De ene keer bij die, dan weer bij die. Dat was echt belangrijk", vertelt Jannie.
Daarnaast lette Lisette er goed op dat ze er verzorgd uit zag. "Tot in de puntjes. Van nageltjes tot haren, elke vier weken moest dat wel weer gedaan worden", vertelt haar moeder. Van alles werden ook foto's gemaakt, die allemaal naar haar moeder werden gestuurd. "Mama, wil je even kijken hoe het mij staat? Dan moest ik dat bevestigen."
Ze gingen ook met enige regelmaat met zijn tweetjes naar de zonnebank, waar ze samen naar Nederlandse muziek luisterden en gezellig meezongen. Na het bezoekje aan de zonnebank gingen ze altijd samen naar het Douwe Egberts café. "Dan moest ze weer een lekkere cappuccino." Moeder en dochter gingen ook een keer samen op reis naar Scheveningen. "Dat zouden we in 2021 weer doen. Helaas is daar niks van gekomen."
Verdriet en angst
De ochtend in 2021 dat Jannie werd gebeld met het nieuws dat het niet goed ging met haar dochter, kwam als grote schok binnen. Ze wist dat haar dochter weleens een xtc-pilletje nam bij een festival, maar dat was sporadisch en altijd maar een kwart stukje, zeggen haar ouders. Ze deed dat altijd in samenspraak met hen. "Ze hield mij altijd netjes op de hoogte. Ze deed niets stiekem", vertelt Jannie.
Na het bezorgde telefoontje snelde Jannie naar het huis waar haar dochter was. Toen ze aankwam werd Lisette door een ambulance opgehaald. De tien dagen die volgden waren 'een grote achtbaan'. "Ik heb elke dag bij haar bed gezeten. Elke keer weer met de hoop van joh, Lisette, doe wat, alsjeblieft!"

"Elke dag hoop je dat ze toch haar ogen opendoet of in je handen knijpt", vertelt Jannie. Ze belde ook elke dag naar het ziekenhuis om te vragen of er al verbetering was. "Het is het enige waar je op dat moment mee bezig bent." Toen duidelijk was dat het niet meer goed zou komen, zijn Lisettes nieren gedoneerd. "Daar had ze zich bewust voor aangemeld. Dat vond ik zo mooi. En als het kan, waarom zouden wij het dan tegenhouden? Het was haar wens."
Het gemis van Lisette 'kun je je gewoon niet voorstellen'. "Je mist die spontaniteit. Hoe ze altijd zo lekker de armen op je schouders kon leggen en zei: 'Mam, kom op. Niet zo druk maken. Je kunt het'. Dat mis je."
Vervolging voor dood door schuld
Een 48-jarige man en een 29-jarige vrouw, een goede vriendin van Lisette, worden vervolgd voor dood door schuld. Zij waren samen met Lisette in de nacht die haar fataal werd. Een combinatie van alcohol, xtc, cocaïne en GHB bleek tien dagen later dodelijk.
Volgens de politie en het Openbaar Ministerie (OM) heeft Lisette per ongeluk een slokje genomen uit een waterfles waar GHB in bleek te zitten. Lisette wist niet dat de drug in het flesje zat. Na de inname daarvan raakte ze bewusteloos. De twee verdachten troffen Lisette kort nadat ze haar bewustzijn verloor aan, maar belden pas 2,5 uur later een ambulance. Tegen de vriendin is een voorwaardelijke celstraf van 4 maanden geëist, de strafeis tegen de 48-jarige man volgt vandaag.
Dat een van de verdachten een goede vriendin van Lisette was, voelt voor moeder Jannie de Boer 'een beetje dubbel'. Toen Lisette nog leefde, waren de twee meiden heel vaak samen te vinden. Ook nu heeft de familie van Lisette nog contact met de 29-jarige vriendin. "Het was een heel goede vriendin, daar heb ik niks verkeerds over te zeggen."