Ria van der Steen, die haar vader en stiefmoeder verloor bij de ramp met vlucht MH17, volgt de rechtszaak tegen de verdachten op de voet. Voor RTL Nieuws houdt ze een blog bij. "Een collega vroeg aan mij hoe ik dit toch in hemelsnaam kon aanhoren."
Dit zittingsblok volg ik vanuit huis, via de livestream. Het is druk op mijn werk waardoor ik niet hele dagen in de rechtbank aanwezig kan zijn. Ik vind dat heel jammer, maar mijn werk moet toch ook echt gedaan worden.
Het is nog vroeg, 06.00 uur, als ik begin met mijn blog. Ik zit er straks klaar voor. Twee laptops voor mijn neus. Een voor mijn werk en de ander voor de zitting. Ik kan straks kijken en luisteren én werken. Niet allemaal tegelijk natuurlijk, maar afgewisseld.
Het is fijn om over mijn schouder naar mooie herinneringen te kijken.
Achter mij de foto’s van mijn ouders waar ik geregeld naar omkijk. Het is fijn om over mijn schouder naar mooie herinneringen te kijken. Het geeft me op dit soort momenten ook weer even de kracht en het juiste gevoel om voor gerechtigdheid blijven vechten.
Er waren spannende dagen dit zittingsblok. Twee weken geleden heeft de verdediging, zonder blikken of blozen en respectloos richting nabestaanden, haar onderzoekswensen ingediend en toegelicht aan de rechtbank.
Dat was niet zomaar even gedaan. Het duurde meer dan twee dagen waarin steeds duidelijker werd dat er een strategie was bijgekomen. Naast de strategie tijdrekken kwam er ook het zaaien van twijfel bij. Niets klopte in hun ogen: zijn de deskundigen wel deskundig genoeg? Hoe betrouwbaar zijn de gehoorde getuigen?
De tóón waarop ze die vragen stelden - het leken wel ervaren toneelspelers. Ze willen zo’ n beetje alle onderzoeken overdoen en alle getuigen opnieuw horen.
Nou… ik kan je zeggen, er kwam geen eind aan. Ik kon wel even schakelen naar mijn werk.
Mijn collega had even meegeluisterd via de stream maar was snel gestopt.
Tijdens dat overschakelen naar mijn werk sprak ik een collega. Zij vroeg aan mij hoe ik dit toch in hemelsnaam kon aanhoren. Ze had even meegeluisterd via de stream maar was snel gestopt. Ze vond het verschrikkelijk. Ik keek even over mijn schouder…
En dan vandaag. De laatste dag voor de start van de inhoudelijke behandeling én de dag dat de rechtbank haar oordeel uitspreekt over alle onderzoeken die de verdediging wil laten uitvoeren.
Ik zit wederom thuis, schakel tussen werk en de rechtbank. Het zou niet lang duren vandaag. Ik hoor vooral 'afgewezen', 'afgewezen' en nog meer 'afgewezen'. Geen onderzoek naar alternatieve scenario’s. Dat voelt goed, dat voelt voor mij toch als 1-0. Ik kijk even achterom. Nou pap en Neel… We houden vol. Tot het recht zegeviert.
Tegen de rest zeg ik 'tot 1 februari', dan gaat de inhoudelijke behandeling van start.
