Stichting Ambulance Wens brengt dagelijks wensen in vervulling van mensen in hun laatste levensfase. De laatste tijd zitten daar ook coronapatiënten bij, wat de vrijwilligers voor een uitdaging stelt. "Het is jammer dat je dan een masker voor hebt, maar mooi dat je kan blijven helpen", zegt Kees Veldboer.
Veldboer is oprichter van Stichting Ambulance Wens en heeft de afgelopen periode verschillende coronapatiënten geholpen. "We brachten bijvoorbeeld een coronapatiënt naar de begrafenis van haar man, die aan het virus is overleden. En een meneer naar zijn pasgeboren kleinkind."
Laatste wens
Samen met een paar honderd vrijwilligers helpen ze terminale patiënten met het vervullen van hun laatste wens. Onder de huidige omstandigheden gaat dat soms anders dan normaal.
"Ik wil niemands laatste wens ontnemen, maar ik moet wel goed nadenken over waar ik en de vrijwilligers mee bezig zijn. Wie ben ik dan om te zeggen dat ze niet naar de zee mogen of niet naar de uitvaart van een geliefde?"
"We houden daarbij wel rekening met de veiligheid. We gaan dan niet met twintig mensen om patiënten heen staan. Bijvoorbeeld aan zee ben je niemand tot last, want er is niemand in de buurt, maar je helpt de patiënt wel enorm. Daar doe ik het voor, voor die patiënt."
Alle vrijwilligers van de stichting hebben een medische achtergrond. Onder hen zijn ambulancechauffeurs en artsen. Zij zijn hard nodig in het ziekenhuis, maar in hun vrije tijd zetten zij zich volop in voor de stichting.
Minder persoonlijk
Veldboer en de vrijwilligers zijn zich bewust van bewust van de risico's van het coronavirus. Daarom nemen ze maatregelen als ze een coronapatiënt helpen. Van mondkapjes en handschoenen tot brillen en beschermende pakken: ze zijn dan helemaal ingepakt.
"Het contact is dan minder persoonlijk, je hebt in zo'n situatie letterlijk een masker op." Maar dat weegt voor Veldboer niet op tegen het helpen. "Ik ben gezond, waarom zou ik niet blijven helpen? Juist nu moeten patiënten geholpen worden zoals we dat normaal ook doen."
