Toen steeds meer klussen van fotograaf (en moeder van vier kinderen) Annabel niet doorgingen vanwege corona, was dat even schrikken. Lang zat ze niet stil. Inmiddels fotografeert ze gezinnen die thuisblijven, vanachter deuren of ramen. "Iedereen probeert er het beste van te maken. Ik hoop deze gezinnen een mooie herinnering aan een bijzondere tijd te kunnen geven."
We spreken Annabel Jeuring (42) uit Enschede terwijl ze met haar gezin (vier kinderen van 2, 6, 8 en 10) thuis zit. Haar jongste dochter van twee ligt net in bed. "Anders wordt dit interview niks."
Op zoek naar structuur
Sinds zondag blijft het gezin zoveel mogelijk thuis. "Met vier kinderen waarvan er drie naar school gaan, is het best een uitdaging om iedereen z'n taakjes af te laten maken en ondertussen te zorgen dat het huishouden hier niet ontploft", vertelt ze.
"Natuurlijk hoef ik niet de hele dag bezig te zijn, maar op de een of andere manier voelt het toch alsof ik veel moet. Ik wist niet dat ik zo gehecht was aan routine, maar ik ben de laatste dagen echt op zoek naar structuur."
'Mensenfotograaf'
Annabel startte als fotograaf in 2005, meteen na het afronden van de kunstacademie in Enschede."Dat het een roeping is, wil ik niet zeggen, maar fotografie is voor mij een vanzelfsprekendheid, iets wat ik heel graag doe en waar mijn talent ligt. Het was voor mij al vrij snel duidelijk dat ik fotograaf zou worden en daar heb ik ook heel hard voor gewerkt."
Inmiddels is ze al vijftien jaar succesvol als ondernemer. "Ik doe van alles. Vooral veel portretten, ik ben echt een mensenfotograaf. Maar het kunnen ook zakelijke portretten zijn, of fashion. Het is heel divers maar ik heb al jarenlang ruim voldoende opdrachtgevers."
Opdrachten gecanceld
Maar als zzp'er wordt ook Annabel fors geraakt door de verspreiding van het coronavirus in Nederland en de daaropvolgende maatregelen.
"Een voor een vielen al mijn geplande opdrachten weg. Soms door de opdrachtgever, maar ik heb zelf ook veel klussen gecanceld. Als het RIVM van Nederland vraagt om sociale afstand te behouden, dan moet je daar gehoor aan geven, vind ik."
En dus kwam Annabel met een huis vol kinderen en een lege agenda te zitten. "Paniek is een groot woord, maar mijn man is ook ondernemer en we zijn een ander huis aan het verbouwen dus we hebben al een tijdje dubbele lasten. Dus dat geeft geen prettig gevoel."
Naar binnen gluren
Omdat ze even niet wist waar te beginnen, nam Annabel contact op met haar 'virtual manager', Maryke Mondria. "Dat is mijn coach op afstand. Ik vroeg haar of ze met me mee kon denken hoe ik toch nog mijn werk kan doen en inkomsten of exposure kan genereren. Ze kwam met een hele lijst ideeën, waaronder het fotograferen van gezinnen die net als ik in hetzelfde schuitje zitten. Ik was meteen enthousiast en dus ben ik het uit gaan werken."

Het idee om bij mensen naar binnen te gluren sprak haar wel aan."Ik wilde gezinnen gaan portretteren in hun eigen huis, maar dan achter glas op veilige afstand en zonder direct contact."
Nog diezelfde dag is Annabel op pad gegaan. "Ik heb een aantal gezinnen gebeld waarvan ik dacht dat ik wel langs kon komen, en die reageerden meteen enthousiast." Het avontuur van Annabel leverde al een aantal mooie portretten op, onder andere van het gezin van Nienke:
'Een mooie herinnering aan deze tijd'
Nienke Veltman (41) uit Enschede is met haar man Jan Joost en hun kinderen Ole (11), Pip (9) en Bein (6) geportretteerd door Annabel, zie de foto hierboven. Ze zitten al een week thuis, en ze proberen er het beste van te maken.
"Ik ben zelf verloskundige dus mijn werk gaat volop door, maar voor de rest van het gezin is het wel een pittige tijd", vertelt Nienke. "Met drie kinderen aan de eettafel die allemaal in een andere klas zitten en andere taken van school krijgen, is het best veel." De structuur in het gezin is weg: "De hobby's van de kinderen liggen stil, ze hoeven niet meer naar school dus het ritme is weg. Je bent je routine kwijt, dat is wel even wennen."
'Lichtpuntje van de dag'
Maar ondertussen ziet het gezin ook de voordelen van de situatie in. "We lunchen nu lekker uitgebreid. Mijn man houdt van koken", vertelt Nienke. "En het is ook wel gezellig, we doen elke avond samen een spelletje en dit weekend gaan we een taart bakken."
Het gezin deed mee aan het fotoproject van Annabel omdat ze het een heel mooi initiatief vinden. "Het is een heel creatief idee, en fijn om iets positiefs te hebben in deze tijden waarin mensen toch wel onzeker zijn. Toen ik de foto's voorbij zag komen, was dat voor mij echt een lichtpuntje van de dag. We zijn ook heel blij met het eindresultaat. Deze foto herinnert ons straks aan een hele gekke maar ook bijzondere tijd."
'Benieuwd hoe we straks terugkijken'
"Ik vind het heel mooi dat ik als fotograaf deze bijzondere periode vast kan leggen", vertelt Annabel. "Ik ben heel benieuwd hoe we straks terugkijken op deze tijd, als alles hopelijk weer normaal is. Voor gezinnen zijn dit ook hele waardevolle tijden: je brengt veel tijd door met je kinderen, speelt spelletjes, voert meer gesprekken. Ik hoop dat we daar straks ook fijne herinneringen bij hebben, en die probeer ik vast te leggen."
Toch heeft ze ook even getwijfeld of het wel verstandig is om als fotograaf op pad te gaan. "Dat vond ik wel dubbel aan dit project. Ik wilde zeker weten of ik mijn werk op een verantwoorde wijze kon doen."
Maatregelen
Maar dat lukt goed: Annabel neemt een aantal voorzorgsmaatregelen als ze de gezinnen gaat fotograferen. "Ik ga met de auto, klop op het raam als ik er ben, door het raam geef ik aanwijzingen en daarna ga ik weer weg. Ik kom niet in contact met de mensen, dus zo is het goed te doen. En stel dat ik me een dag niet fit voel, dan blijf ik thuis."
Bekijk hier de hele portretserie:
Nieuwe aanvragen
Annabel maakt zich zorgen om het coronavirus in Nederland. "Ja, ik vind het eerlijk gezegd best spannend. Ik vraag me ook af of de mensen in Nederland het wel serieus genoeg nemen, ik zie vaak genoeg mensen dicht bij elkaar staan of lopen terwijl dat nu echt wordt afgeraden. Ik hoop gewoon dat Nederland de adviezen van de overheid goed naleeft. Hopelijk komen we er dan aan het einde van de rit goed uit. Maar ik denk eerlijk gezegd niet dat deze situatie binnen een paar weken voorbij is."
In de tussentijd hoopt Annabel haar project verder uit te breiden. "Er zijn nu ook steeds meer gezinnen die mij benaderen met de vraag of ik langs kan komen. Ik ben het project gestart omdat ik geen opdrachten meer had, maar op deze manier komen er toch weer aanvragen binnen. Dat is mooi, zo is de cirkel toch een beetje rond."