Jaarlijks raken vijf hulphonden zo getraumatiseerd door vuurwerk dat ze daarna hun baasje niet meer kunnen begeleiden. Dit overkwam ook Jan Boerhoop (70) uit Heerhugowaard. Zijn assistentiehond Tess werd geraakt door een vuurpijl.
Boerhoop zelf weet het nog als de dag van gisteren. Het was december 2011 en hij maakte in zijn elektrische rolstoel een rondje met Tess door zijn woonplaats. Toen hij een bruggetje wilde oversteken, gebeurde het. Een groep jongens stond bovenop het dak van een supermarkt en bekogelden hem en Tess met vuurwerk.
Grote brandwond
Boerhoop raakte niet gewond, maar Tess werd vol in haar zij geraakt door een vuurpijl. "Ze schreeuwde het uit van de pijn." Hij spoedde zich met haar naar de dierenarts. "Haar hele huid bleek verschroeid. Ze hield er een grote brandwond aan over, waar ze nog maandenlang last van heeft gehad." De Stichting Gebruikers Assistentiehonden is vandaag een landelijke campagne begonnen om aandacht te vragen voor verhalen zoals die van Tess.
Maar met die brandwond was de ellende nog niet voorbij. Nog altijd krimpt Tess helemaal in elkaar als ze vuurwerk hoort. "In huis heeft ze er niet zoveel last van, maar zodra we naar buiten gaan en ze hoort een knal, is het helemaal mis. Ze is nog steeds getraumatiseerd, doodsbang en draait zich helemaal om mijn elektrische rolstoel heen." Omdat hij in een rolstoel zit, is het voor Boerkoop lastig haar lijn weer goed te krijgen.
Steun en toeverlaat
Boerhoop zit door een ongeval op zijn werk en een auto-immuunziekte in een elektrische rolstoel. Zijn vrouw is jaren geleden overleden. Tess is al ruim negen jaar zijn grote steun en toeverlaat, en gaat overal mee naartoe.
Ze maakt onder meer deuren open, geeft spullen aan en haalt zijn was uit de wasmachine. "Ik zou niet weten wat ik zonder haar zou moeten. In huis voert ze nog steeds haar taken uit, maar buiten is er telkens die angst."
Als Boerhoop vertelt wat de feestdagen voor hem betekenen, wordt hij emotioneel. "De decembermaand is voor mij geen feestmaand. Het liefst blijf ik de hele maand binnen, omdat ik zo met haar heb te doen. De afgelopen weken ging het nog wel, maar ik zie nu al op tegen de komende weken. De maand duurt voor mij altijd heel lang."
Zijn mening over vuurwerk is door het voorval ook veranderd. "Ik begrijp het wel hoor, dat de jeugd vuurwerk wil afsteken. Maar ik ben nog altijd boos en verdrietig dat mij en Tess dit is overkomen. Zeker deze maand ben ik er in mijn hoofd veel mee bezig." Volgens Boerhoop werden de daders nooit gepakt.
Pensioen
Binnenkort mag Tess met pensioen, vertelt Boerhoop. Hij heeft inmiddels een tweede assistentiehond in huis: Sheila. Zij is nog in opleiding. "Wekelijks komt er iemand langs die mij opdrachten geeft. Die voer ik dan met haar uit."
Hoe Sheila op harde knallen van vuurwerk reageert, weet hij nog niet. "Ik hoop dat zij buiten het goede voorbeeld gaat geven aan Tess. Maar Tess is getekend voor het leven."
