Voor het eerst staan vier mensen voor de rechter op verdenking van het organiseren van hondengevechten. Opsporingsdeskundige Marcel van de Ven van House of Animals legt uit welke wereld zich schuilhoudt achter de hondengevechten. "Het kunnen gewoon huisvrouwen zijn."
Het Openbaar Ministerie eiste vandaag straffen van 9 maanden cel tot 100 uur taakstraf tegen vier mensen, omdat zij verdacht worden van het organiseren van hondengevechten. De verdachten zeiden niet te snappen waarom ze het hebben gedaan. Ze gaven direct toe dat ze de honden hebben laten vechten, maar hebben nu spijt.
Eind oktober doet de rechter uitspraak in de zaak.
1. Hoe groot is wereld van hondengevechten in Nederland?
"Dat weten we niet precies", zegt Van de Ven. "Er zijn geen cijfers van. Het organiseren van hondengevechten heeft altijd in de verborgenheid plaatsgevonden. Het kan in woningen gebeuren, of op geheime plaatsen, in loodsen bijvoorbeeld. De laatste tijd wordt er steeds meer bekend over hoe hondengevechten georganiseerd worden en wie erbij betrokken zijn, dus op die manier komen we erachter hoe groot het is."
2. Wie zijn de mensen achter de hondengevechten?
"Eigenlijk heb je drie lagen. Je hebt allereerst de mensen die elkaar spontaan treffen, in het park bijvoorbeeld, en dan ter plekke hun honden met elkaar laten vechten. Het kan zijn dat ze daar dan een paar tientjes op wedden. Vervolgens heb je de hobbyisten, dit kunnen gewoon huisvrouwen zijn, die een hobby hebben gemaakt van het aftrainen van hun honden. Ze geven ze anabolen, maken ze bereid om te vechten en zijn er heel bewust mee bezig om de hond door te fokken tot een vechtmachine. Deze mensen organiseren af en toe een wedstrijd en dat kan dan gewoon plaatsvinden in een woning."
Van de Ven maakte eens mee dat hij een op het oog normaal rijtjeshuis binnenging. Maar eenmaal binnen bleek het huis niets meer te zijn dan een soort arena voor hondengevechten. "Er hingen gordijnen voor de ramen en er stonden bloemen, maar verder was er alleen een vechtvloer."
De derde laag is volgens Van de Ven de georganiseerde vechtwereld. "Die zijn heel bewust bezig met het organiseren van gevechten op locaties. Daarbij komen meerdere mensen samen en zijn vaak ook criminele organisaties betrokken."
3. Waarom houden mensen hondengevechten?
"Er zijn de mensen die het als een hobby zien, die vinden het leuk. Ze zijn trots op hun hond en de hond is een soort statussymbool: kijk mij, ik heb de sterkste hond en kijk hoe goed ik mijn hond getraind heb", zegt Van de Ven.
Daarnaast valt er natuurlijk geld mee te winnen, legt Van de Ven uit. "Vooral als je een goede hond hebt, die vaak wint." Dat gebeurt volgens hem vooral in de derde categorie. "Op de meer georganiseerde gevechten komen mensen af om te gokken en om te netwerken."
4. Hebben de honden er ook plezier aan?
"Natuurlijk zit er altijd een percentage in het DNA van de hond dat het leuk vindt om te vechten. Hoe groot dat percentage is, verschilt per ras. Een Husky vindt het bijvoorbeeld prachtig om een slee te trekken en zo heb je ook honden die iets in hun DNA hebben waardoor ze houden van vechten. Het grote gevaar is dat mensen juist dat stukje van de hond doorfokken. Als je geen beroep doet op het agressieve, worden de honden ook geen vechters."
Het is volgens Van de Ven dan ook belangrijk om niet alle 'agressief ogende honden' over een kam te scheren als vechthonden. "De mensen maken ze zo. Die fokken de hond helemaal door. De dieren worden gevaarlijk gemaakt door de mensen en dat is wat het ook zo zielig maakt voor de honden. Ze kiezen hier niet zelf voor."
5. Hoe kun je honden die meedoen aan gevechten herkennen?
"Tijdens gevechten worden honden vaak gebeten in hun nek, bek of op de kop, daar zie je vaak ook de littekens. Wat je ook ziet is dat de honden vaak heel gespierd zijn of bijvoorbeeld gecoupeerde oren of een gecoupeerde staart hebben." Van de Ven benadrukt nogmaals dat dit niet wil zeggen dat alle honden met een gecoupeerde staart vechthonden zijn. "Het kan ook zijn dat mensen zo'n hond hebben opgehaald uit het asiel en hem opvangen."
Wat het lastig maakt, is dat de mensen die meedoen aan de meer georganiseerde hondengevechten, vaak niet langs de dierenarts gaan. "In dat circuit hebben de baasjes zelf intern medici die de honden oplappen na een gevecht. De baasjes kunnen niet telkens bij de dierenarts komen met een hond met een kapot oor, dat zou opvallen."
Als er een gevecht plaatsvindt in een woning, is het natuurlijk mogelijk dat buren veel geblaf en lawaai horen. "Ook kan het zijn dat je je buren zelf nooit ziet, maar af en toen wel ineens veel mensen naar het huis ziet komen met gespierde honden." Dat is volgens Van de Ven een signaal om te denken dat er mogelijk hondengevechten plaatsvinden. Je kunt dan het best de politie bellen.
