De Amerikaanse basisschooldocente Abby, die in januari werd neergeschoten door een 6-jarig jongetje, doet voor het eerst haar verhaal. Ze raakte bij het incident levensgevaarlijk gewond. "Ik dacht dat ik dood was", zegt ze tegen de Amerikaanse nieuwszender NBC. "Ik herinner me de blik op zijn gezicht. Ik herinner me dat ik iets voelde."
De 25-jarige Abby spreekt voor het eerst publiekelijk over de gebeurtenis die haar leven veranderde. In het interview wordt haar gevraagd wat ze zich nog van de dag herinnert.
Ze herinnert zich nog goed hoe de leerling, die in haar klas zat, het pistool op haar richtte. "Ik herinner me de blik op zijn gezicht. Ik herinner me dat het pistool afging. Ik herinner me dat ik iets voelde."
Wapen in rugzak
Het incident vond rond 14.00 uur plaats op een school met ruim 500 leerlingen in de plaats Newport News, in de staat Virginia. Volgens de politie had de jongen het wapen naar school meegenomen in zijn rugzak. Hij had het wapen van zijn moeder gepakt.
In het ziekenhuis kreeg Abby te horen dat de schotwond dodelijk had kunnen zijn. Ze heeft het hoogstwaarschijnlijk overleefd omdat de kogel door haar hand ging. Op beelden van het interview is haar linkerhand te zien, gewikkeld in medisch gaas.
"Het eerste schot ging door mijn linkerhand en raakte zowel het middelste bot als m'n wijsvinger en m'n duim. De kogel kwam daarna in mijn borst terecht waar hij eigenlijk nog steeds zit", zegt ze, terwijl ze naar een plek boven haar hart wijst. "Dus ik heb hier een litteken en hier nog wat kogelfragmenten."
Ook zegt Abby dat ze in de eerste momenten na de schietpartij vooral aan de veiligheid van de andere scholieren dacht. Ze bracht de kinderen als eerste in veiligheid, ondanks haar eigen verwondingen. Vervolgens werd ze zelf met een ambulance afgevoerd.
Nachtmerries
Abby noemt het alles bij elkaar 'een behoorlijk enge dag'. Ze zegt de schietpartij nog lang niet te hebben verwerkt. Zo heeft ze nog elke nacht last van nachtmerries en vindt ze het soms moeilijk om uit bed te komen. "Ik weet niet wanneer de schok ooit gaat verdwijnen. Ik denk er nog elke dag aan."
