Had jij je ook voorgenomen om het nieuwe jaar gezond te beginnen? Minder eten, meer bewegen en op tijd naar bed: we zouden het helemaal anders gaan doen. Maar wees eens eerlijk: hebben jouw grote plannen februari gehaald? Het is niet eenvoudig om je leefstijl aan te passen en veel mensen houden hun goede voornemens niet vol. Maar Claudia, Marieke en Nienke zijn echte doorzetters: ze kozen heel bewust voor hun gezondheid en vielen bij elkaar maar liefst 186 kilo af.
Claudia Vesters (48 jaar, - 39 kilo)
“Jarenlang was ik te zwaar, ongezond en ongelukkig. Vijftien jaar geleden overleed mijn zus en in 2012 ben ik heel kort na elkaar mijn vader en moeder verloren, alledrie door bloeddrukproblemen. Toen de mist in mijn hoofd een beetje was opgetrokken, dacht ik aan wat mijn vader vlak voor zijn dood tegen me zei: ‘Doe wat je zegt, dan lieg je niet’. Ik droomde ervan om fit te zijn, een vrije, blije vrouw die blaakt van energie en bijzondere herinneringen maakt met haar kinderen. De woorden van mijn vader waren een eye-opener: in tegenstelling tot mijn familie, kreeg ik wél een kans op een gezond leven. En toen besloot ik: die kans ga ik pakken.
Ik ben achter de computer gekropen en heb urenlang zitten lezen over voeding en afvallen. Daarna was het me duidelijk: als ik ga eten wat ik nodig heb, in plaats van waar ik trek in heb, val ik af. Ik wilde per se geen maaltijdvervangers gebruiken: bij Sonja Bakker eet je immers ook normale gerechten. Maar die hoefde ik niet uit een boekje te halen, ik kon ook zelf bedenken wat slimme keuzes en combinaties zijn. Ik installeerde de app My Fitness op mijn telefoon en ging daarop calorieën bijhouden. Toen ik na een week inderdaad was afgevallen, wist ik dat dit mijn manier moest zijn.
Bewuste keuze
Ik was gewend om mijn gevoelens weg te eten, zowel vreugde als verdriet. Overal hoorde voor mij eten bij en ik had geen idee meer wat normale porties waren. Ik had altijd chips en M&M’s in huis en anders reed ik er speciaal voor naar de benzinepomp. Op het laatst woog ik 95 kilo en om mijn onzekerheid te maskeren, droeg ik altijd heel klassieke, dure merkkleding. Dat was niet per se mijn stijl, maar dan zag ik er in ieder geval verzorgd uit.
'Mijn zoon was bang dat we nooit meer shoarma zouden eten'
In het begin vertelde ik niemand over mijn veranderde eetpatroon, alleen mijn man en kinderen wisten ervan. Zij hebben me altijd gesteund, hoewel mijn zoon wel bang was dat we nooit meer shoarma zouden eten. Maar dat aten we nog steeds, alleen nam ik dan geen broodje, of een kleinere portie dan voorheen. Als ik naar een feestje ging, bedacht ik van tevoren: neem ik straks een taartje óf een wijntje? Eten werd een bewuste keuze, en steeds koos ik voor een gezond en fit leven. Daar vaarde het hele gezin wel bij: mijn man verloor ook twintig kilo en mijn jongste zoon die glutenvrij moet eten, herstelde van zijn ondergewicht.
Vrijheid
Een jaar later was ik 39 kilo kwijt. Inmiddels ben ik vier jaar stabiel en is mijn gezondheid mijn kostbaarste bezit. Ik loop drie keer per week hard en doe aan yoga, dat hoort nu gewoon bij mijn leven. Mijn gewichtsverlies heeft een enorme impact gehad: de vrijheid die ik voel laat zich niet meer beteugelen. Dat had ook invloed op mijn relatie: ik was altijd erg op de achtergrond, maar wilde me niet meer achter mijn man verstoppen. Daar hebben we wel pittige gesprekken over gevoerd. Maar langzaam is dat weer goedgekomen, we hebben elkaar herontdekt. En nu geven we elkaar de ruimte die we nodig hebben.
Ik heb parachute gesprongen, ben in mijn eentje naar New York gegaan en wil ook nog een keer paragliden. Afgelopen december liep ik in Parijs met mijn gezin makkelijk twintig kilometer per dag. De herinneringen die we daar hebben gemaakt, neemt niemand me meer af.”
Claudia is tegenwoordig voedingscoach en geeft workshops en lezingen over een gezonde leefstijl.
Marieke van der Valle (41 jaar, -89 kilo)
“Het liefst blijf ik minutenlang naar mezelf staan kijken in de spiegel. Dat beeld verveelt nooit. Nooit! Vroeger keek ik in winkels niet naar wat ik leuk vond: als ik eindelijk iets kon vinden dat paste, kocht ik het. De eerste keer dat ik ging winkelen nadat ik 89 kilo was afgevallen, stond ik weer te huilen in het pashokje. Dit keer niet omdat alles te klein was, maar omdat ik geen idee had wat ik moest kiezen. Ik vroeg mijn vriendinnen om hulp: hoe dóen jullie dat, als je in elke winkel kunt slagen? Inmiddels ben ik steeds meer mijn eigen stijl aan het ontwikkelen, maar dat heeft wel even geduurd.
Op mijn zwaarst woog ik 168 kilo. Ik heb tig diëten geprobeerd, maar nooit met blijvend resultaat. Dat was niet zo vreemd: ik was een stiekeme eter. Ik nam nooit een patatje op het terras of taart op een verjaardag, maar eenmaal thuis at ik alles wat los en vastzat. Uiteindelijk besloot ik met Gewichtsbeheersing van A tot Z een laatste afvalpoging te wagen. Hun programma werkt met maaltijdvervangers, maar ook met een coach, die je kritisch leert kijken naar je eigen (eet)gedrag. Waarom maak je bepaalde keuzes, wat zijn je valkuilen? Ik was een emotie-eter: als ik moe was of stress had, ging ik snacken. Het was heel waardevol om dat in te zien.
Gehalveerd
Het programma bleek een succes: ik viel veertig kilo af. Daar was ik al zo blij mee, dat ik de motivatie even kwijtraakte. Het lukte om mijn gewicht stabiel te houden, dat was me daarvoor nooit gelukt. Maar omdat ik nog steeds 128 kilo woog, ben ik een paar maanden later verder gegaan met de maaltijdvervangers. Uiteindelijk ben ik in drie etappes 89 kilo afgevallen. Ik ben dus eigenlijk gehalveerd.
Ik ben naast het lijnen niet fanatiek gaan sporten, maar omdat ik door mijn gewichtsverlies veel makkelijker bewoog, ging ik sneller naar buiten, pakte eerder de fiets. Ik kwam in een heel andere modus, veel positiever en energieker. Ik werkte in de gehandicaptenzorg en hoewel ik nooit last heb gehad van bijvoorbeeld hoge bloeddruk of cholesterol, realiseerde ik me pas toen ik afviel hoe heerlijk het was om gewoon te kunnen bukken en tillen.
'Wat als ik iemand anders zou tegenkomen, als ik straks meer zelfvertrouwen had?'
Vallen en opstaan
Toen ik op dieet ging, hebben mijn man en ik veel gepraat over de toekomst. Wat als ik iemand anders zou tegenkomen, als ik straks veel meer zelfvertrouwen had? Toen het afvallen bij mij zo snel ging, besloot mijn man ook het roer om te gooien. Daardoor raakte hij 55 kilo kwijt. Ik durf niet te zeggen of we nog bij elkaar waren geweest als hij zijn levensstijl niet ook had veranderd. Het was zo allesomvattend, daarin hadden we, denk ik, geen middenweg kunnen vinden. Nu hebben we juist veel steun aan elkaar en helpen we elkaar als we het moeilijk hebben. Ik wil nooit meer terug naar mijn oude leven, want mijn nieuwe lijf heeft me vrijheid gegeven. En die vrijheid is me alles waard.
Inmiddels heb ik drie jaar een stabiel gewicht. Ik ben enorm gelukkig met mijn spiegelbeeld, alleen aan mijn overtollig vel zou ik graag nog iets willen laten doen. Het proces naar een gezondere leefstijl gaat met vallen en opstaan en dat is prima. Als je maar één keer vaker opstaat, dát is de clou.
Marieke is inmiddels zelf gewichtsconsulente en blogt op Facebook over haar ervaringen.
Nienke Bezembinder (39 jaar, -58 kilo)
“Het keerpunt kwam in april 2014. Ik liep ik met mijn gezin over de kermis en mijn zoons wilden dat ik meeging in een van de attracties. Tot mijn grote schaamte paste ik daar niet in. Ik woog 143 kilo en realiseerde me dat ik, door mijn gewicht, mijn kinderen plezier onthield. De enige die daar iets aan kon veranderen, was ik zelf.
Een oud-collega had onlangs een gastric bypass (GBP) ondergaan, een maagverkleining. Dat leek mij helemaal niets: ondanks mijn overgewicht had ik geen lichamelijke klachten en ik wilde niet laten snijden in een gezond lichaam. Maar omdat ik elk dieet op de markt inmiddels had gehad en niets blijvend effectief bleek, zag ik de GBP als laatste hulpmiddel. Daarom besloot ik, puur voor mijn kinderen, de huisarts om een doorverwijzing te vragen.
In de obesitaskliniek volgden gesprekken met artsen, psychologen en diëtisten. Ik had een BMI van boven de veertig, daarom kwam ik direct in aanmerking voor een maagverkleining. Een half jaar later werd ik al geopereerd. Twee weken vóór de operatie moest ik beginnen met een crashdieet om mijn lever te laten slinken. Daarom zat ik met Kerst aan de shakes, maar dat vond ik prima. Ik was er echt klaar voor.
De makkelijkste weg
Inmiddels is het traject volgens mij veranderd, maar destijds kreeg ik rondom de operatie nog anderhalf jaar begeleiding vanuit de kliniek. In een lotgenotengroep spraken we over onze valkuilen en gingen we de confrontatie aan met onze eetverslaving. Want na de maagverkleining verandert je lijf wel meteen, maar je mind gaat niet zo snel. Ik moest echt leren om anders - bewuster - te gaan eten en verstandige keuzes te maken.
'Een maagverkleining is bepaald niet de makkelijkste weg'
Tijdens de operatie wordt een stuk darm verwijderd dat vitamines opneemt en door het snelle afvallen kunnen je spieren worden aangetast. Daarom moet je na een GBP eiwitrijk eten, supplementen slikken en elke twee maanden een vitamine B-injectie halen. Ik mag alles eten, alleen in kinderporties. Ik eet van een ontbijtbordje: een lepel groente, een aardappel en een klein stukje vlees. As ik teveel eet, voelt dat heel naar, alsof er een heel strakke riem om mijn maag zit. Een maagverkleining is dus zeker niet ‘de makkelijkste weg’.
Negen maanden na mijn operatie was ik 50 kilo kwijt en later nog eens 8. Ik heb nu twee jaar een min of meer stabiel gewicht. Soms kom ik weer een paar kilo aan, maar dan weet ik dat ik het zelf in de hand heb. MIjn relatie met voedsel is nu veel gezonder. Om mijn nieuwe lijf te vieren, heb ik een tattoo laten zetten, een vogel. Die staat voor vrijheid, uitvliegen, mezelf kunnen zijn.
Zorgelozer
Mijn man heeft me altijd gesteund en me het vertrouwen gegeven dat ik het kon. Het ontroert me nog steeds dat hij me vrij liet om dingen uit te zoeken en me te ontwikkelen. Hij is er zelf niet minder door gaan eten: hij kan alles in zijn mond stoppen zonder aan te komen. Dat vond ik vroeger best oneerlijk, maar nu niet meer, zijn lijf is gewoon anders. Mijn hele proces heeft onze relatie alleen maar versterkt.
Door mijn gewichtsverlies ben ik niet per se gelukkiger geworden, maar wel zorgelozer. Ik hoef niet meer bang te zijn dat ik door een stoel zak of in de speeltuin de kabelbaan sloop. Ik ga weer dansen met vriendinnen en voetballen met mijn kinderen. Mijn zoon zei laatst: ‘je kunt nu veel meer doen met ons’. En dat was precies de bedoeling.”
Als coach en ervaringsdeskundige helpt Nienke vrouwen die ook veel zijn afgevallen, om mind en body op één lijn te krijgen.
Blijvend blij met je gewicht
Lenny Versteegden werkt als diëtist en foodexpert regelmatig mee aan radio- en televisieprogramma’s over gezondheid. We vroegen Lenny naar het geheim van succesvol én blijvend afvallen. “Als je langdurig wil afslanken, moet je bereid zijn om écht te veranderen en anders te gaan eten. De volgende tips kunnen je daarbij helpen:
* Zoek naar aanpassingen in je eetgewoonten en leefstijl die je lang vol kunt houden en die goed bij je passen.
* Stel een realistisch doel: als je nu tien kilo zwaarder bent dan je gebruikelijke gewicht, is twintig kilo eraf niet reëel en ook niet nodig.
* Zorg voor voldoende beweging én ontspanning, zodat je mentaal sterk genoeg bent om bijvoorbeeld & eetbuien te weerstaan.
* Vraag hulp aan een diëtist die je kan begeleiden bij je proces.
* Wacht niet tot 1 januari of na de zomer, maar begin meteen als je er klaar voor bent.
* Houd vol! Een gewicht dat bij je past, is echt te bereiken én vast te houden.”
Door Ronne Theunis