Moet jij de hele zomer zwoegen op een bedompt kantoor of je warme zolderkamer? Deze digital nomads hebben het beter bekeken. Zij werken vanaf de meest exotische locaties. Gewoon, omdat het kan. "Bijna alles kan tegenwoordig online."
De Vlaamse Beau Bergmans (29) en haar vriend Rafal (29) hebben hun huis en bijna al hun bezittingen verkocht om voor onbepaalde tijd op reis te gaan met hun camper.
"Het oorspronkelijke plan was om een half jaar door Zuid-Amerika te gaan trekken. We hadden daarvoor allebei onze baan opgezegd en zouden in april 2020 vertrekken. Maar door de pandemie kon dat niet doorgaan. Ik ben toen als zelfstandige begonnen en ook Rafal is gaan ondernemen. Hij was eerst matroos en werkt nu als websitedeveloper. Ik werkte als inkoper voor een mannenmodemerk en heb me laten omscholen tot coach."
Camper
"Omdat het er niet naar uitzag dat we op korte termijn naar Zuid-Amerika zouden kunnen, besloten we in plaats daarvan een camper te kopen met het plan om rond te gaan reizen in Europa. Drie weken geleden werd onze camper eindelijk geleverd en toen zijn we vertrokken. We hebben ons appartement opgezegd en onze auto en het grootste deel van onze bezittingen verkocht. Alles wat we nog hebben, zit in de camper. We waren er allebei van overtuigd dat we deze sprong moesten wagen. Je zit nergens aan vast, je kunt altijd wel ergens een nieuw appartement vinden of tijdelijk bij vrienden of familie logeren als het misloopt. Tot nu toe bevalt het in ieder geval super."
'Juist de vrijheid spreekt ons zo aan. We zien wel waar we terechtkomen'
"Momenteel staan we met de camper op een campspace in Frankrijk, dat is bij iemand die zijn tuin heeft opengesteld voor kampeerders. We kunnen allebei werken waar en wanneer we maar willen. Of dat nu op een berg in Noorwegen is of op een zonovergoten strand in Italië. Zolang er maar wifi is, kunnen wij overal aan de slag. En we hebben zelf wifi die we overal mee naartoe kunnen nemen, dus de mogelijkheden zijn echt eindeloos."
Zoveel te ontdekken
"Die vaste baan was het niet voor me. Meer dan eens dacht ik: ga ik dit doen tot mijn pensioen? Iedere dag aan mijn computertje zitten terwijl er nog een wereld te ontdekken is? Twintig vakantiedagen per jaar vond ik niet genoeg. Hoe anders is ons leven nu. We werken vaak in de ochtend of als we ’s avonds terugkomen van een dagje verkennen. Dan zitten we met een klapstoeltje voor de camper of op een dekentje in het park of op het strand. Laptop erbij en aan de bak, altijd met een mooi uitzicht, want daar zoeken we onze verblijfplaatsen op uit."
"Vastomlijnde plannen over waar we hierna naartoe gaan, hebben we niet. Juist die vrijheid spreekt ons zo aan. We zien wel hoelang we weg blijven en waar we terechtkomen. Zolang het leuk is, blijven we gaan. Er is niemand die ons vertelt wat we moeten doen. We bepalen zelf hoe laat we opstaan, hoelang we ergens blijven en wat we doen op een dag. Dat is heerlijk. Ik kan het iedereen aanraden. Er is zoveel meer mogelijk dan je misschien denkt. Je kunt het ook een paar weken proberen, als je niet gelijk in het diepe wilt springen. Het kan in allerlei vormen."
Anne-Marie den Hertog (44) brengt een aantal maanden per jaar door in Portugal met haar man Vasco (47) en hun twee kinderen (4 en 8).
"Maandag vertrekken we weer voor zes weken naar Portugal. De afgelopen twee winters zijn we daar ook geweest, voor langere tijd. We wonen in Berlijn - ik ben elf jaar geleden verliefd geworden op een Duitser, dat kan de besten overkomen - en toen de scholen hier dichtgingen, besloten we te gaan overwinteren in Portugal. We hebben daar een huis. Normaal gesproken kunnen we daar alleen in de schoolvakanties naartoe, maar door corona was er ineens geen schoolplicht meer en konden we de hele winter weg."
Spannend
"De eerste keer zijn we een half jaar gebleven, tot onze zoon weer naar school moest. Vorig jaar, toen opnieuw een sluiting van de scholen dreigde, besloten we weer te gaan. Onze zoon kon in Portugal naar een internationale school en onze dochter kon daar naar het kinderdagverblijf. Zo voldeden we toch aan de schoolplicht. We vonden het wel spannend om ze weg te halen uit hun vertrouwde omgeving, op hun eerste dagen waren wij zenuwachtiger dan zij. Als zij er moeite mee hadden gehad, hadden we deze keuze misschien niet gemaakt. Maar ze deden het hartstikke goed. Ze spreken allebei Engels, dat maakt het makkelijker."
'Onze enige buren zijn een paar geitjes'
"Vasco en ik hebben allebei een eigen bedrijf en hebben daar in Portugal gewoon doorgewerkt, op het strand en bij het zwembad. In Berlijn hebben we een appartement zonder buitenruimte, in Portugal een huis met een grote tuin en een zwembad. Het staat op een heuvel in de Algarve, met uitzicht op zee. Onze enige buren zijn een paar geitjes."
Naar het strand
"Voor de komende zes weken hebben we een babysitter geregeld, net als de eerste winter dat we daar waren - want toen waren ook in Portugal de scholen dicht. Ze komt elke dag van 9 tot 13 uur. Wij staan om 6 uur rustig op, ontbijten gezellig met elkaar en dan neem ik een duik in het zwembad. Vasco en ik werken ’s ochtends en proberen in de namiddag vrij te zijn. Om 15 uur gaat de laptop sowieso dicht, dan gaan we lekker naar het strand. De weekenden houden we helemaal vrij om leuke dingen te doen."
"Ik zie alleen maar voordelen, mits je kinderen hebt die zich makkelijk kunnen aanpassen. Vrienden zeggen weleens: jeetje, wat een goed idee, waarom doen wij dat eigenlijk niet? Veel mensen weten ergens wel dat het kan, maar zetten de stap niet. Wij hebben het gewoon gedaan. En het bevalt ons uitstekend."
Janneke van den Brink (40) en haar man Jacco (41) reizen met hun dochter (4) voor onbepaalde tijd over de wereld.
"In december zijn we vertrokken. Toen we in het vliegtuig naar Curaçao stapten stond ons huis nog te koop, tegen de tijd dat we waren geland lag er een bod. Dat hebben we direct geaccepteerd. We zijn ontsnapt uit de ratrace en leven voortaan alleen nog maar op onze eigen voorwaarden."
"Ik droomde er al langer van om financieel vrij te zijn. Die gedachte werd een obsessie voor me nadat ik het boek Rich Dad, Poor Dad had gelezen. Daarin wordt zo gemakkelijk uitgelegd hoe je van geld meer geld kunt maken. Het was echt een eyeopener voor me. Ineens besefte ik dat ik niet de rest van mijn leven van 9 tot 5 op kantoor hoef te zitten en dat het ook anders kan."
Vermogen opgebouwd
"De eerste stap naar financiële vrijheid was het aankopen van een tweede pand. Dat hebben we gedaan met de overwaarde op onze woning. Het voelde heel risicovol, maar vanaf dat moment ging het balletje rollen. We kregen huur binnen van die tweede woning, waar we met een verbouwing ook waarde aan hadden toegevoegd en hiermee wederom overwaarde hadden gecreëerd. Daarop hebben we hetzelfde kunstje opnieuw uitgehaald. Maar we wilden de starters niet in de weg zitten, dus zijn met behulp van investeerders waarde gaan toevoegen aan leegstaande kantoor- en winkelpanden, door die om te bouwen naar woningen. Zo hebben we vermogen opgebouwd, dat we vervolgens weer op andere manieren aan het werk hebben gezet."
"Ik vond dit alles zo interessant dat ik erover ben gaan bloggen en delen op Instagram. Dat is nu mijn werk. Het is mijn missie geworden om zoveel mogelijk mensen te laten weten hoe het óók kan. Ik heb er inmiddels ook een boek over geschreven, dat later dit jaar verschijnt. Eerder was ik commercieel vastgoedadviseur in opleiding en ik begon in 2019 met een opleiding tot bedrijfsmakelaar. Maar van een kantoorbaan werd ik gewoon niet gelukkig."
"Ik heb vaak het gevoel dat je in dat keurslijf wordt geduwd van die standaarduren, terwijl het niet gaat om hoeveel uur je maakt, maar om hoe efficiënt je werkt. Mijn man heeft inmiddels ook zijn baan opgezegd; hij houdt zich nu volledig bezig met het geven van liveshows op YouTube over investeren en met het transformeren van gebouwen. En dat kan dus zelfs op afstand, met een tekenbevoegde partner die nog in Nederland woont."
'Wat houdt je tegen? Als je dromen hebt, ga ervoor'
"In maart 2020 kwam ik erachter dat ik genoeg passieve inkomsten had om er van te kunnen leven. Magertjes wel hoor, met 1400 euro per maand. Maar toch; ik had mezelf vrijgespeeld. Toen corona een beetje was gaan liggen, zijn we vertrokken. We hebben eerst drie maanden op Curaçao gezeten, waar onze dochter Yasmin makkelijk naar school kon omdat ze daar Nederlands spreken."
"De scholen beginnen daar al om 7 uur ’s ochtends vanwege de warmte. Tussen 7 een 13 hadden Jacco en ik dan de tijd om te werken. Lekker op ons balkonnetje, kijkend naar het zwembad, met dat fijne windje dat op Jan Thiel wat verkoeling geeft. ’s Middags waren we vrij. Na Curaçao zijn we een maand naar Panama gegaan en vervolgens naar Mexico. In die landen was het af en toe wel lastig om te werken, want daar kon Yasmin niet naar school. Ze is nog niet leerplichtig, dus wat dat betreft is dat nog geen probleem."
Alles online
"We gaan de komende tijd bekijken in welk land we het het fijnst vinden om te blijven plakken. De deprimerende Nederlandse winters willen we in ieder geval voortaan overslaan. We zitten nu in de zomer even in Nederland om familie te zien en vertrekken eind augustus naar Portugal. Dan schrijven we ons uit in Nederland en krijgen we geen Nederlandse leerplichtambtenaren achter ons aan. We weten nog niet precies hoe we het gaan doen, maar we hebben al mensen ontmoet die ook rondreizen met kids en bijvoorbeeld homeschooling geven. Het hebben van een gezin hoeft echt geen hindernis te zijn als je op een andere manier wilt leven, je moet denken in oplossingen. Bijna alles kan tegenwoordig online, dus pak je spullen en ga lekker ergens overwinteren. Wat houdt je tegen? Als je dromen hebt, ga ervoor."
"Natuurlijk, het is echt niet alleen maar rozengeur en maneschijn, er zitten ook moeilijke kanten aan dit bestaan. Zo hebben we een zware weg afgelegd om te komen waar we nu zijn. Je moet hard werken om financiële vrijheid te kunnen bereiken en vooral ook te behouden. Het is een proces van vallen en opstaan. Maar je krijgt er heel veel moois voor terug."
