In deze rubriek schrijven lezers een brief aan iemand die een belangrijke rol in hun leven heeft gespeeld, positief of negatief. Dit keer Monique* (62), die erachter kwam dat haar man met haar getrouwd was voor haar geld. Zeven weken na haar bruiloft zette hij haar aan de kant.
‘Hoe is het nou met jou?’ Met die woorden, met míjn berichtje op die datingsite kregen we contact. Vanaf januari vorig jaar waren we een stelletje. Ik vond je fantastisch. Vóórdat jij er was, was het best wel donker in mijn leven. Nadat mijn ene zoon op 26-jarige leeftijd overleed aan kanker, en de andere op 37-jarige leeftijd verongelukte, wist ik soms niet waar ik het zoeken moest van verdriet. Maar jij bracht weer een beetje licht in mijn leven, het werd rooskleuriger.
Op de dag waarop we mijn zonen herdachten, tijdens een heerlijke barbecue in de zon, trok je ten overstaan van al onze vrienden en familie je stoute schoenen aan. Je vroeg me ten huwelijk. Ja, het was snel. Jij zei het, ik zei het, onze vrienden zeiden het. Maar we weten wat we willen, ik was al 62, jij 66, dus waarom wachten?
Ik wilde eigenlijk over een jaar pas trouwen, maar jij opperde om het in oktober te doen, op mijn verjaardag. Ik ging overal in mee omdat ik je zo fantastisch vond. Je was lief, knap, meegaand, je stond voor mijn vrienden en familie klaar als ze je nodig hadden. Ik had geen seconde het idee dat er een addertje onder het gras zat, dat je bedoelingen niet zuiver waren. Ook niet toen je begon te vissen naar mijn financiële situatie – hoeveel alimentatie ik kreeg van mijn ex, en hoe ik mijn mooie appartement kon betalen.
'De bruiloft was fantastisch. De dag erna was vreselijk'
We trouwden op de plek waar de herdenkingsbomen voor mijn zonen waren geplant. Zo waren zij er ook een beetje bij. De bruiloft was fantastisch. De dag erna was vreselijk. Je was chagrijnig, snauwde tegen me, raakte me niet meer aan, niets was meer goed. Als jij op je werk was, appten we altijd eventjes tijdens de pauze. We stuurden elkaar dan altijd een foto van onze kopje koffie en ons broodje. Maar nadat ik jouw vrouw was geworden, kreeg ik geen appjes meer. Zo raar.
Toen begon je te vissen. Of ik misschien de schuld die jij op je chalet had, kon aflossen. ‘Ik heb niet zomaar 11.000 euro ergens liggen, lieverd’, had ik gezegd. Toen werd ik al wel een beetje achterdochtig. Een paar dagen later zouden we op vakantie gaan, maar jij had zo veel nek- en rugpijn. Stress, dacht ik, van je werk of door geld. Dus ik stelde voor dat we niet naar de camping zouden gaan. Toen werd je woedend. Je gooide je trouwring op de grond. Je had al vaker driftbuien gehad. Weet je nog, die appeltaart, de je door de keuken smeet? Had je niet door dat je me bang maakte? Toen je dreigde me te slaan, heb ik je eruit gezet. We hebben elkaar daarna nog één keer gesproken toen je bij mij kwam om de scheidingspapieren te tekenen.
'Doordat ik met jou getrouwd ben, ben ik mijn alimentatie kwijt en moet ik uit dit appartement weg.'
Tot de dag van vandaag snap ik het niet. Ik snap het echt niet. Wat heb ik jou aangedaan? Ging het je écht alleen maar om het geld, heb je het écht met voorbedachte rade gedaan? Ik vraag me af hoe iemand zo kan zijn. We hadden het toch leuk samen? Maar ik betekende niets voor je, hè?
We zijn zeven weken getrouwd geweest en toen vertrok je. Ik voel me gebruikt en afgedankt. En ik voel me eenzaam. Ik voel me zo alleen sinds jij weg bent. Doordat ik met jou getrouwd ben, ben ik mijn alimentatie kwijt en moet ik uit dit appartement weg. Mijn fijne plek, met mijn fijne buren, moet ik verlaten. Ik ben zo boos en zo verdrietig. Je hebt me zo veel afgepakt. Ik zei vanmiddag nog tegen een vriendin: ‘Als ik het kón, zou ik zijn nek omdraaien’. Je laat me in een hoop ellende achter en ik krijg nu therapie om het te verwerken.
De woorden ‘hoe is het nou met jou’ blijven maar door mijn hoofd spoken. Als ik érgens spijt van heb in mijn leven, dan is het dat ik jou toen dat berichtje heb gestuurd.
Monique
Briefgeheim is een wekelijkse rubriek van RTL Nieuws Weekend. Hier schrijven lezers (anoniem) een open brief aan iemand die van grote betekenis is geweest in hun leven, positief of negatief. Wil je ook samen met een van onze redacteuren een brief schrijven? Mail ons dan op weekendmagazine@rtl.nl.
*De naam van Monique is op haar verzoek gefingeerd. Haar echte naam is bekend op de redactie. De foto boven dit artikel is ter illustratie en betreft niet de geïnterviewde.
