Darmkanker is een van de meest voorkomende vormen van kanker die er is, maar artsen weten nog heel weinig over de ziekte. "Waardeloos", zegt Miriam Koopman, de enige hoogleraar dikkedarmkanker in Nederland. "Ik kan een behandeling voorstellen, maar ik weet niet of die gaat leiden tot het gewenste effect."
Een grote databank waarin de medische gegevens van dikkedarmkankerpatiënten zijn samengebundeld, moet daar verandering in brengen. Die moet in de toekomst antwoord kunnen geven op de vraag bij welke type behandeling iemand met dikkedarmkanker het meest gebaat is.
Prognose vaak slecht
Iedere dag krijgen meer dan veertig Nederlanders te horen dat ze dikkedarmkanker hebben. En met 5000 overlijdensgevallen per jaar is de prognose vaak slecht. Darmkanker is na longkanker de soort kanker waaraan de meeste Nederlanders overlijden.
5 vragen over darmkanker
Professor Miriam Koopman beantwoordt vijf belangrijke vragen over darmkanker.
ZIE OOK: Onderzoekers werken samen tegen kanker: 'Sneller nieuwe medicijnen beschikbaar'
Medisch specialisten en onderzoekers roepen patiënten op om toestemming te geven hun gegevens te delen. Zo kunnen ze in de toekomst hopelijk antwoord vinden op de vraag bij welk type behandeling een darmkankerpatiënt het meest gebaat is.
Artsen weten bijvoorbeeld wel dat chemotherapie na een operatie bij slechts twee van de tien patiënten écht zin heeft, maar ze weten niet welke twee patiënten dat zijn. Er valt soms geen peil op te trekken.
Heel frustrerend
Dat maakt het voor patiënten heel moeilijk om een goede keuze te maken, zegt Koopman. "Het is alsof je een dure auto koopt, waarvan de verkoper zegt: ik weet niet of die volgend jaar nog werkt, of volgende maand, of over een week al kapot is. Echt een waardeloze keuze, heel frustrerend."
ZIE OOK: In 2017 kregen in Nederland 300 mensen per dag de diagnose kanker
De database moet in de toekomst een betere behandeling mogelijk maken. In de toekomst, benadrukt Koopman. "Het liefst zouden we willen dat het al morgen leidt tot een therapie op maat, maar het verzamelen van de gegevens kost tijd. Dus de patiënt die nu toestemming geeft, doet dat niet voor zichzelf, maar wel voor familie, bekenden en vrienden die in de toekomst kanker krijgen."
