Hoe is het om voor het eerst op een naturistencamping te zijn? Redacteur Kita van Slooten besloot het een week te proberen en vertrok naar een vijfsterrencamping in Zuid-Frankrijk. "Het is even schakelen om omringd te zijn door naakte mensen en zelf ook al je kleren uit te trekken, maar na een paar dagen begint dat bloot zijn steeds fijner te voelen."
De eerste keer dat ik nietsvermoedend over een naaktstrand liep, was met mijn ouders tijdens een vakantie begin jaren negentig. Ik herinner me nog hoe ik als beginnende puber giechelend keek naar twee mannen die bloot een potje beachball speelden.
Fast forward naar nu, dertig jaar later. Of ik niet een keer naar een naturistencamping wil om daar verslag van te doen. Daar moet ik even over nadenken.
Zongebruinde billen
Voor skinny dippen op een zwoele zomeravond draai ik mijn hand niet om, maar een week bloot op de camping is toch echt even wat anders. En een naaktstrand heb ik sinds die ene vakantie niet meer van dichtbij gezien.
Maar na een aanvankelijke aarzeling denk ik: waarom ook eigenlijk niet? Hoe ouder ik word, hoe fijner ik het vind om mijn masker af te zetten en mezelf bloot te geven, dus waarom niet een keer letterlijk. Bovendien spreekt het vooruitzicht van zongebruinde billen me ook wel aan.
Op de middag dat ik het terrein van de Zuid-Franse camping Le Sérignan Plage Nature kom oprijden, regent het keihard. Niet het soort weer waarbij je direct al je kleren wil uittrekken. Zodra het droog is, maak ik een verkennend rondje over de vijfsterrencamping, die direct aan de Middellandse Zee ligt. Het is 18 graden en er staat een stevige wind.
Even wennen
Ik houd m’n jurkje dus nog even aan, maar het eerste wat ik ontdek, is dat een beetje naturist zich niet laat kennen. Omdat je bovenlichaam het eerder koud heeft dan je onderlichaam, zie ik veel mensen lopen met een shirt of vestje aan, maar daaronder niks.
De aanblik van piemels die onder een shirt uithangen is even wennen. Als je voor het eerst op een naturistencamping komt, moet je brein sowieso omschakelen. Ik wil helemaal niet naar de edele delen van anderen staren, maar omdat het allemaal nieuw is, glijden mijn ogen er wel even langs.
Maar het tweede wat me opvalt, is hoe relaxed iedereen erbij loopt. Waar ik op het strand vaak mensen zelfbewust en een tikje ongemakkelijk zie rondlopen - buik inhouden, voortdurend bikinibroekjes rechttrekken – is dat hier volkomen anders. De naturisten voelen zich vrij en dat stralen ze ook uit.
"Opdrogen voelt heel lekker, zo zonder natte bikini die aan mijn lijf plakt."
De zon breekt door en ik pak mijn spullen om richting zwembad te gaan. Gaat lekker snel, want omkleden is niet nodig. Wel goed insmeren, want ik geloof dat mijn kont nog nooit eerder zon heeft gezien. En dan stap ik - met alleen mijn horloge nog om - het zwembad in.
Veel sneller in de vakantiemodus
Dat voelt heel lekker. Vooral ook daarna, als ik lig op te drogen; geen natte bikini die aan mijn lijf plakt.
Bij het zwembad is het gebruik van telefoons en tablets verboden, zodat niemand foto’s maakt waar anderen bloot op staan. Dat heeft als voordeel dat ik niet eindeloos met dat ding in mijn hand lig te scrollen. Ik lig hier te niksen of een boek te lezen, waardoor je ook veel sneller in de vakantiemodus komt.
De naturistencamping is gekoppeld aan een gewone camping, met een gedeelde receptie. Daar zien ze een duidelijk verschil in mentaliteit bij de gasten. "Als mensen arriveren, zijn ze allemaal hetzelfde, maar bij de naturisten zie je dat ze veel sneller de alledaagse stress achter zich kunnen laten", vertelt commercial manager Noëllia.
Toen ze begon met werken voor de naturistencamping is ze het ook zelf gaan ervaren door naar het naaktstrand te gaan. "Je moet het echt zelf meemaken om te voelen hoe het is."
Niks met seks te maken
Dat vindt ook de Nederlandse Ineke, die nu vijf jaar op deze camping komt. "Mensen die het niet kennen, associëren naturisme soms nog met seks, maar daar gaat het helemaal niet om."
Ineke groeide op in de jaren zeventig, toen naakt zijn op het strand de normaalste zaak van de wereld was. "Topless, bikini of helemaal bloot. Het lag allemaal naast elkaar. De maatschappij is nu een stuk preutser."
Zelf heeft ze maar tien minuten nodig om weer even te wennen op de camping. "Dan is het alsof er iets opengaat in mijn hersenen. Het geeft me het ultieme gevoel van vrijheid."
Doekje over het zadel
Het naakt zijn beperkt zich niet alleen tot het strand of het zwembad. Overal op de camping zijn mensen bloot. In de campingwinkel, op de fiets, bij het restaurant. Alleen de mensen die er werken hebben kleren aan.
Er zijn wel een aantal regels. Als je een fiets van de camping gebruikt leg je altijd een doekje over het zadel. Datzelfde geldt voor het restaurant; als je op het terras of binnen plaatsneemt, sla je een pareo om of leg je iets over de stoel. 's Avonds gaat iedereen dan juist weer gekleed naar het restaurant.
De volgende ochtend meld ik me bij het zwembad voor de aquagym. Lekker bloot hupsen in het water. Dat lijkt me een uitstekende manier om de dag te beginnen.
De opgewekte instructrice Lilou beult de voornamelijk zestigplussers af alsof ze een groep twintigers voor zich heeft. Maar de vaste gasten keren trouw elke dag terug, omdat ze dol zijn op haar enthousiasme.
Wiebelende borsten
Iedereen springt in zijn of haar eigen tempo lekker mee. Ik moet in het begin een beetje lachen omdat ik bij elke sprong mijn borsten heen en weer voel wiebelen. Iets wat ik ook bij de dames om me heen zie gebeuren. Bij een grotere cupmaat kan dat onprettig zijn, dus ik snap wel waarom sommige vrouwen voor deze sportles een topje hebben aangetrokken.
"Het gaat ook om wat praktisch is", vertelt Viviane, die verantwoordelijk is voor de activiteiten op de camping. "Bij de yogalessen op het strand heeft ongeveer de helft van de deelnemers een broekje aan, omdat dat fijner voelt. Bij yoga heb je immers posities die wat gênant kunnen zijn als je naakt bent."
De Downward Facing Dog in mijn blootje zou ik inderdaad niet ideaal vinden. Voor mezelf niet, maar ook niet voor de persoon achter me. Al zie ik bij het zwembad dat de doorgewinterde naturist zich daar allang niet meer druk om maakt.
Wijdbeens op een ligbedje of even bukken om je slippers van de grond te pakken, het maakt allemaal niks uit. Waar ik daar op de eerste en tweede dag nog van opkeek en m'n innerlijke puber voelde grinniken, ben ik op dag drie overal aan gewend.
Sterker nog, ik merk dat ik me zelf ook steeds vrijer ga voelen. Op dag één lag ik nog wel een beetje verkrampt op dat ligbed. Inmiddels lig ik relaxed op mijn rug, met mijn benen opgetrokken, zonder nog te denken wat voor uitzicht de mensen tegenover me dan hebben.
Want daar is helemaal niemand mee bezig. "Mensen zijn hier heel discreet", zegt badmeester Manu, die al twintig jaar op de camping werkt en dat ook gewoon bloot doet.
"Juist doordat iedereen naakt is, ben je gelijk"
Er zijn bepaalde sociale codes waar gasten zich aan houden, zegt hij. "Er is veel respect voor de ander en voor de omgeving." Juist doordat iedereen naakt is, ben je gelijk. "Geen kleding die iets zegt over wie je bent of wat je sociale status is. Dat maakt mensen meer open en ruimdenkend."
Zelfacceptatie
Voor Manu is naturisme een vorm van 'vrijheid, welzijn en zelfacceptatie'. Dat accepteren van je lichaam is ook waar het vrije gevoel deels vandaan komt. Je hoeft geen afgetraind jong lijf te hebben om ontspannen op het strand te lopen.
Of zoals Ineke het verwoordt: "Ik ben al oma, dus niet de jongste meer. Maar wat kan mij het schelen." En groot gelijk heeft ze.
Aangemoedigd door al deze vrije mensen zeg ik 'ja' tegen de photoshoot die je op de camping kunt doen. Fotograaf Maixent werkt op beide campings. Op de textielcamping legt hij gezinnen vast, op de naturistencamping zijn het vooral stelletjes die voor zijn camera staan.
Bloot op de foto
"De eerste keer dat ik naturisten ging fotograferen, was ik best zenuwachtig. Maar zodra ik eenmaal aan het werk was, werd het een fotosessie zoals alle anderen", vertelt hij. Sterker nog, hij vindt het nu zelfs prettiger werken. "Op de naturistencamping zijn mensen veel meer ontspannen."
En inderdaad, het is veel minder eng dan ik had gedacht. Natuurlijk is bloot poseren spannend, maar het is ook een mooie manier om de week af te sluiten. De camping waar ik wat onwennig aankwam en waar ik in zo'n korte tijd leerde dat in je niksie rondlopen heel bevrijdend is.
Meer informatie over Le Sérignan Plage Nature en andere naturistencampings in Frankrijk vind je hier.
