We weten allemaal inmiddels wel: diëten werken niet. Maar hoe kom je dan wél van die overtollige kilo’s af? In de zomerrubriek 'Kiloknallers' vertellen lezers hoe het hen gelukt is af te vallen zonder streng te lijnen. Deze week: Verena van Oosten (48) ging in anderhalf jaar tijd van 103 naar 75 kilo. "De cardioloog zei: 'Als je wilt dat je dochter over vier jaar nog een moeder heeft, dan moet je iets doen'."
"Soms kan ik het zelf niet geloven. Dan zie ik oude foto’s en denk ik: goh, was het zo erg? Het gekke is: toen ik zwaarder was, had ik dat niet zo in de gaten. Ik had er ook geen last van. Ik zei altijd: 'Het is maar net hoe je het verpakt'. Het heeft heel lang geduurd voordat ik zelf zag hoeveel ik eigenlijk was afgevallen. Dat zie ik op foto’s beter dan in de spiegel, daar blijf ik de oude Verena zien."
Hartinfarct
"In december 2019 overleed mijn vader plotseling. Hij had hartproblemen, net als meerdere familieleden. Die gaat de mannelijke lijn over, dus voor mij had dat geen probleem hoeven zijn. Maar een aantal weken na het overlijden van mijn vader belandde mijn nicht, die vier jaar ouder is, plotseling met een hartinfarct in het ziekenhuis."
"Mijn zus en ik hebben ons beiden laten onderzoeken. De cardioloog zei: 'Als je wilt dat je dochter over vier jaar nog een moeder heeft, dan moet je iets gaan doen.' Over vier jaar, dat was precies de leeftijd dat mijn nicht een hartinfarct had gekregen. Nou, toen ging de knop wel om."
"Ik had last van aderverkalking en een hoog cholesterolgehalte. Ik woog 103 kilo bij een lengte van 1.65 meter. De opmerking van de cardioloog moest ik een plekje geven, daar moest ik over nadenken. Ik heb met niemand gedeeld dat ik wilde afvallen. Als ik iets doe, wil ik het zelf doen, op mijn manier."
"Diëten, daar geloof ik niet in. Daarmee breng je alleen maar je gestel in de war. Maar als ik wilde afvallen, moest ik natuurlijk wel wat veranderen. Ik heb heel eerlijk naar mezelf gekeken en bedacht wat ik kon aanpassen. Ik concludeerde dat het voor mij heel erg in de gezelligheid zat. Borreltjes, uit eten gaan. Van alles op tafel zetten, nog een keer opscheppen. Dat moest ik voor mezelf loskoppelen, want gezelligheid zit natuurlijk niet in een tweede keer opscheppen."
Kappen met cola
"Cola was mijn lijfdrank, ik dronk twee, drie glazen per dag. Ook daar stopte ik mee. Dat was voor mijn vrienden even wennen, want die haalden speciaal voor mij altijd cola in huis, haha. Verder wilde ik alles blijven eten, maar ik nam me voor om kleinere hoeveelheden te nemen. Vroeger at ik het grootste stuk taart op mijn werk, nu het kleinste. Wat ik ook heb gedaan, is mezelf voor de gek houden. Ik eet niet meer een hele zak chips leeg, maar koop chips in kleine uitdeelzakjes en per stuk verpakte koeken."
'Gedurende het proces ging ik beter voor mezelf zorgen, omdat ik vond dat ik het nu wél verdiende'
"Sporten, daar vond ik nooit een klap aan, maar ik vond dat ik wel íéts moest doen. Ik heb in het begin sporten onder stroom geprobeerd, waarbij ik een speciaal pak droeg dat onder stroom werd gezet om de spieren te stimuleren. Dat heb ik precies vijf keer gedaan. Toen kwam corona en dacht ik: ik stop ermee, ik word hier totaal niet blij van."
Lekker wandelen
"Waar ik wél van houd, is wandelen. En dat kon in de coronaperiode natuurlijk perfect. Ik begon met een uurtje, twee uur per dag. Ik had slechte knieën en enkels, maar het was prima te doen. Wandelen, merkte ik, was niet alleen goed voor mijn lijf, maar ook voor mijn hoofd."
"Gedurende het proces ging ik geleidelijk ook op andere vlakken beter voor mezelf zorgen. Want ik vond dat ik het nu wel verdiende. Bij de tandarts heb ik mijn gebit netjes laten maken. Ik had ooit krullen, nu stijl ik mijn haar. En vanaf het moment dat mijn dochter zei: 'Mam, die broek kan écht niet meer', ben ik nieuwe kleren gaan kopen. Collega’s die me na de lockdown weer op het werk zagen, herkenden me niet meer terug. Eentje zei zelfs dat zij alleen maar aan mijn stem herkende dat ik het was."
"Ik begon zonder doel, zonder streefgewicht, omdat ik bang was dat ik mezelf te veel zou opleggen. Ook al droomde ik er wel stiekem van, ik had nooit gedacht dat ik tot 75 kilo zou komen, dat leek me zo ver weg. Nu zou er misschien nog tien kilo af kunnen, maar ik vind het wel goed zo."
Genieten van het leven
"Mijn cholesterol, BMI en bloeddruk zijn gedaald. Mijn conditie is vooruitgegaan. Ik heb minder last van mijn knieën. Mijn huisarts vind het zo knap wat ik heb gedaan. Die vraagt altijd: hoe kunnen wij andere mensen motiveren? 'Niet', antwoord ik dan, 'het moet echt helemaal uit jezelf komen, je moet het zelf écht willen, anders werkt het niet'."
"Ik ben nog altijd geen maatje 36, maar dat hoeft voor mij ook niet. Ik ben 48, heb een kind gebaard. Mijn lichaam is niet perfect, maar ik ben er blij mee. Je leeft maar één keer. Ik wil niet alleen maar blaadjes sla vreten, daar heb ik echt geen zin in. Ik geniet van het leven en ik ben gezond. Wat wil ik nog meer?"
Verena’s tips
- Begin gewoon. Zonder doel, zonder deadlines, zonder tijdsdruk.
- Eet bewust. Schep één keer op, in de keuken. Geniet van wat er op je bord ligt en schuif niet gedachteloos alles naar binnen.
- Ga wandelen. Probeer elke avond na het eten naar buiten te gaan.
- Wil je snacks, taart of chocola niet missen? Eet de helft.
