Eerder dit jaar interviewde redacteur Paula Vaarkamp een aantal digital nomads. Waar zitten zij en wat doen ze daar? Voelen ze zich niet schuldig? Hun ervaringen raakten een snaar bij Paula, die kort daarna zelf een ticket naar Portugal boekte. Na bijna anderhalve maand in de Algarve maakt ze de balans op. "Ik leef mijn leven zoals ik dat in Nederland ook zou doen, alleen zit ik hier beter in mijn vel."
Het gevoel dat ik Nederland uit moest speelde al een lange tijd. De motivatie om te werken werd steeds minder en ik haalde geen plezier meer uit de dingen die me normaal gesproken blij maakten. Maar naar het buitenland gaan om de zon op te zoeken? Dat was in mijn hoofd een doodzonde, want dat was tegen de regels. Nee, hoe graag ik ook wilde: dát was geen optie.
Deze gedachte hield me vast in Nederland, tot ik voor RTL Nieuws drie mensen interviewde die wél naar het buitenland waren vertrokken. We spraken over hoe ze dat dan deden en of ze zich daar schuldig over voelden, aangezien het ten zeerste wordt afgeraden om te reizen. Hun boodschap was vooral: wij zijn hier niet op reis of vakantie, wij wonen hier. Net als dat andere mensen ervoor kiezen om in Nederland te wonen.

Nog geen maand later was mijn vliegticket geboekt, want: wat nou als ik voor langere tijd vanuit Portugal ging werken? In mijn eigen gehuurde appartementje, achter mijn laptop. Voor de Nederlanders ben ik geen gevaar en ook de Portugezen ben ik niet tot last. Zolang ik me in Portugal maar netjes aan de regels houd – en niet van hot naar her reis.
Met de negatieve uitslag van een PCR-test op zak stapte ik enthousiast langs de douane op Schiphol, om niet veel later te landen op het vliegveld van Faro. Inmiddels zijn er ruim zes weken verstreken en schrijf ik dit artikel vanuit mijn appartement in Lagos, Portugal.
De aanhouder won
Mijn vriend bleef de eerste maand na mijn vertrek in Nederland terwijl hij probeerde te regelen om ook weg te kunnen. Dat bleek nog niet zo makkelijk. In eerste instantie kreeg hij een 'nee, niet mogelijk', maar na het lezen van veel procedures en voldoende doorzettingsvermogen, won toch de aanhouder. Inmiddels zit hij hier ook te werken.
We wonen nu voor het eerst samen - en dat gaat heel goed. Daarnaast wandel ik erop los en houd ik me voornamelijk bezig met lekker eten, surfen, dagen op het strand, zonnen, sporten, en lezen. Iedere ochtend word ik gewekt door zonnestralen en ga ik slapen na het zien van een prachtige zonsondergang vanaf een klif, het strand of mijn balkon.
Maar het is ook niet zo dat ik hier elke dag loop te luieren. Nee, achter de schermen wordt hard gewerkt. Sterker nog: vorige maand draaide ik met mijn bedrijf de hoogste omzet ooit. 'Gewoon', vanuit Portugal.
'Ik zoek mijn appartementen uit op de aanwezigheid van goede wifi, een zwembad en de zee op loopafstand.'
Al mijn werk kan online en is niet (altijd) gebonden aan een deadline. Hierdoor deel ik mijn eigen tijd in, wat soms betekent dat ik er overdag voor kies om een paar uur op pad te gaan of bij het zwembad te liggen, om daarna 's avonds de hele avond (en soms nacht) achter mijn bureau te kruipen.
Gewapend met mijn laptop en een stabiele internetverbinding kan ik vanaf elke locatie mijn geld verdienen. Ik zoek mijn woningen daarom uit op goede wifi (en de aanwezigheid van een zwembad en de zee op loopafstand).
Woning? Appeltje eitje
Een woning vinden is in deze periode hier appeltje eitje. Voor mij gunstig, maar voor de lokale bevolking is dat verschrikkelijk. Veel huizen staan leeg en dat is best confronterend om te zien. Huurprijzen zijn belachelijk laag zodat eigenaren in ieder geval nog een kléin graantje kunnen meepikken. Ter illustratie: ik woon nu in een groot, luxe appartement in het centrum, met een rooftop-zwembad, twee slaapkamers en uitzicht op zee. Dit alles voor nog geen 45 euro per nacht.

Er is op dit moment geen strenge lockdown hier, maar wel ben je verplicht om overal waar je gaat en staat een mondkapje te dragen en op afstand te blijven van anderen. Gemiddeld schommelt het aantal coronabesmettingen in Portugal nu rond de 500 per dag.
Natuurlijk verwachtte ik dat het hier rustig zou zijn bij aankomst. Lagos is normaal gesproken een toeristenoord – en toeristen zijn nu ver te zoeken. Maar de eerste dagen kon je een speld horen vallen. Sinds een paar weken zie ik iets meer mensen buiten. Vooral locals, maar ook andere expats. Dit heeft denk ik te maken met dat de temperatuur flink omhoogklom. Bij aankomst was het hier 'nog' 16 graden, nu is het elke dag zo'n 22 graden.
Langzaam uit de lockdown
Toch zou je het nog steeds rustig kunnen noemen. Regelmatig wandel ik over de kliffen achter mijn huis en dan geniet ik ervan dat het overal zo stil is. De stranden zijn zo goed als leeg en tot afgelopen maandag was alle horeca nog dicht. Inderdaad: tot afgelopen maandag, want toen mochten de terrassen weer open.
Diezelfde dag nog zaten we na lange tijd weer met een biertje op het terras tot in de late uurtjes. Het land kruipt langzaam uit de lockdown en dat is fijn om te zien. Overal zijn horeca-ondernemers druk in de weer om hun terras zomerklaar te maken, al is het nu nog maar voor vijf gasten per dag.
Dankzij Facebook en via via ontmoette ik andere expats. Ze komen uit onder meer Zweden, Canada, Duitsland, Engeland en België. Het is leuk om van andere expats te horen wat ze hier heeft gebracht. De één koopt een groot stuk land in the middle of nowhere om een community of retraite op te bouwen, terwijl de ander een koffietentje opent in het centrum van Lagos om zijn leven als hobbyfotograaf te kunnen bekostigen. De ondernemersdrift is groot en gaat vaak gepaard met een hoop creativiteit.
Toch kom ik ook regelmatig mensen tegen die 'gewoon' in loondienst werken, en als expat naar het buitenland zijn gegaan. Veel van de bedrijven waar zij voor werken bestaan volledig uit werknemers die overal ter wereld wonen en online werken.
Schuldgevoel
Ik leer hier steeds meer hoe belangrijk het is om écht plezier te hebben in wat je doet en dat geld verdienen dan vanzelf gaat. Zo ontmoette ik een vrouw die niks anders wilde doen dan dingen 'maken'. Een goed inkomen was voor haar bijzaak. Sinds een tijdje verkoopt ze haar zelfgemaakte hangmatten, oorbellen en handtassen van gerecycled materiaal en krijgt ze er meer geld voor dan iemand ooit had gedacht.
Ook begrijp ik zeker dat sommigen het gek vinden of egoïstisch dat ik hier nu zit, maar ik zie dit absoluut niet als reizen en zou daarom anderen zeker aanraden om te gaan, mocht je die behoefte voelen. Ik voel me niet schuldig om hier te zijn, want ik leef mijn leven zoals ik dat in Nederland ook zou doen. Met het verschil dat ik hier beter in mijn vel zit, sinds lange tijd weer zin heb om dingen te ondernemen én vorm ik op de manier waarop ik nu leef, zowel in Nederland als hier, voor niemand een gevaar.

In de omgeving waar ik nu woon ben ik omgeven door veel natuur: de zee, stranden, veel groen en bergen. Daardoor voel ik me beter dan ooit tevoren. Stress ken ik hier niet – en indien dat wel zo is, maak ik een wandeling buiten en kom ik volledig tot rust.
Als ik terugkijk op de afgelopen periode besef ik dat ik dit echt nodig had. De zin om te werken is weer terug en ik barst van de nieuwe ideeën en inspiratie. Daarnaast ben ik ineens een ochtendmens en dat zegt wat: normaal gesproken krijg je me 's ochtends alleen met veel moeite uit bed, maar hier wil ik zo lang mogelijk van de dagen genieten.
'Kom je nog wel terug?'
Soms krijg ik de vraag of en wanneer ik weer terug naar Nederland kom. Daar weet ik zelf het antwoord ook nog niet op. Wel houd ik ontzettend van de Nederlandse zomers, dus zodra het weer daar wat beter wordt pak ik - met een voldaan gevoel en een geweldige ervaring rijker - het vliegtuig terug naar huis. Mits er een vlucht gaat uiteraard, gezien de strenge maatregelen die steeds veranderen. En mocht dat niet lukken? Dan maak ik mij daar (voorlopig nog) niet zo druk om: ik zit hier nog wel even goed.
Tips: ook vanuit het buitenland werken?
Zie jij een 'workcation' wel zitten? Hieronder een aantal tips om je op weg te helpen:
- Bedenk waarom je wil gaan Bedenk vooraf goed waarom je eigenlijk weg wil. Het is heus niet zo dat de situatie rondom corona in een ander land ineens veel beter is. Denk na over welk land je je nieuwe werkplek wil maken en waarom. Wat zijn de voordelen voor jou? Ben je niemand tot last? Kun je daar je werk doen zonder de maatregelen te overtreden?
- Onderzoek doen Zodra je weet naar welk land je wil, doe dan onderzoek naar wat je nodig hebt om dat land binnen te komen. Zoek vooraf uit welke maatregelen er gelden omtrent corona, zodat je niet voor vervelende verrassingen komt te staan. Voor veel landen geldt nu een negatieve PCR-test en vaak moet je ook iets in de vorm van een gezondheidsverklaring invullen. Daarnaast is de mondkapjesplicht in vrijwel elk Europees land ingevoerd.
- Kan je goed alleen zijn? Je stapt nu natuurlijk niet met je hele vriendengroep het vliegtuig in. Je reist alleen - en je ontmoet gaandeweg heus wel leuke mensen, maar het merendeel van de tijd ben je op jezelf aangewezen. Dat moet iets voor je zijn: jezelf kunnen vermaken is een pre.
- Check altijd de wifi-sterkte Eén van de belangrijkste dingen: boek je een appartement, check dan altijd de wifi-sterkte en -stabiliteit. Dit kan je doen door contact op te nemen met de verhuurder van het verblijf en te vragen of degene een test doet van de internetsnelheid. Er zijn verschillende websites waarmee je deze kunt meten.