Het wemelt van de ongeschreven regels in het leven. Wetmatigheden die niemand je vertelt, maar waar iedereen een mening over lijkt te hebben. In deze rubriek nemen we iedere week een situatie of gelegenheid onder de loep: hoe heurt het daar eigenlijk? Deze week: de vijf spelregels aan de kassa.
De situatie
Elke week - of zelfs elke dag - sta je wel een keer met je aanstaande avondmaal aan de kassa. Handje, mandje of een hele kar vol, en dan hup, alles op de band. Maar wie legt nou dat beurtbalkje (ja, zo heet dat ding dus!) neer? Leg je 'm voor je eigen boodschappen neer of juist erachter, voor de volgende? Wie kan het ons beter vertellen dan Bouke Aders assistent bedrijfsleider bij Coop supermarkt in Haarlem. Hij weet precies hoe het heurt.
De spelregels
1. Leg het balkje zelf achter je boodschappen
Het blijft goochelen met die balkjes. En in sommige winkels steekt er nog een kaartje met reclame uit ook. Niet zo handig, maar wel broodnodig, om te zorgen dat de krentenbollen van je voorganger niet in jouw tas verdwijnen. "Het meest gangbare is toch dat je het balkje neerlegt als je klaar bent met het opleggen van al je boodschappen. Een logische afsluiter en een signaal naar de persoon achter je dat hij zijn spullen op de band kan leggen. Is wel zo netjes."
2. Zeg gewoon netjes gedag
Natuurlijk is afrekenen een 'moetje' en ben jij met je hoofd alweer bij je volgende afspraak of de trein die je moet halen. Maar een caissière is geen robot. Een korte groet kan er heus wel af. Even contact maken, maakt de dag voor iedereen leuker. Dat geldt uiteraard ook voor bellen. Er zijn winkels waar je niet eens meer geholpen wordt aan de kassa, als je blijft bellen tijdens het afrekenen. Zo ver gaat het aan de kassa van Aders niet, maar hij begrijpt het wel. "Wij zijn echt zo'n buurtsupermarktje, dus het gros van de klanten ken ik wel. Wij begroeten de klanten ook in de winkel. Toch zitten er types bij die je aan staan te kijken alsof je een verlengstuk bent van de kassa. Ik zal er niks van zeggen, want de klant is koning, maar je kunt toch echt wel even buiten bellen in plaats van tijdens het afrekenen?"
3. De verkeerde rij bestaat niet
Dus sprint niet als Daphne Schippers met een mandje naar de extra kassa die opent, als je zelf de zesde in de rij bent. "Natuurlijk kun je switchen van de ene rij naar de andere, of zuchten en steunen dat het te lang duurt. Maar waarom zou je? De regel is gewoon dat de eerste in de rij bij de nieuwe kassa mag aansluiten. Wij zeggen dat er tegenwoordig altijd bij, om strubbelingen te voorkomen. Voordringen is gewoon asociaal."
4. Laat een ander toch even voor
Voor láten daarentegen, is juist heel sociaal. Heb jij een kar vol met de weekboodschappen voor het hele gezin, en heeft de jongen achter je alleen een pak yoghurt en een doos aardbeien? Laat 'm gewoon voor. Ook al stond jij er eerder. Echt, doe's lief. "Dat gebeurt bij ons heel regelmatig, gelukkig. Bezorg je iedereen een mooie dag mee, dus waarom niet?"
5. Spaar met je snaveltje toe
Plaatjes, zaadjes, pretparkzegels en wuppies: spaaracties trekken niet alleen de ouders, maar ook hordes kinderen naar de winkel. Briljante marketing, maar knap irritant als een assertieve achtjarige bij de deur staat te bedelen om die extra's. "Grappig genoeg zie ik vaak dat mensen die grote ketens mijden als er een populaire actie is, en voor de rust naar onze buurtsuper komen. Natuurlijk hebben wij ook wel eens spaaracties. Ik vind het altijd wel mooi om te zien als een niet-spaarder ze dan doorgeeft aan de vrouw achter hen. Zo houden we het allemaal gezellig toch?"
