Zelfs zwarte kinderen spelen niet vaak met een zwarte pop. Dat komt doordat het aanbod in de winkel nogal beperkt is. Ellen Brudet wilde daar iets aan doen: in haar winkel heeft ze een enorm assortiment. "Ik voelde gewoon dat het niet klopte."
Het is helemaal niet erg als een zwart kind witte poppen heeft, zegt Ellen. "Maar het is wél erg als een kind daarop wil gaan lijken, en zichzelf daardoor minderwaardig vindt."
Ellen ziet in haar winkel in Amsterdam-Noord hoe kinderen op poppen reageren. "Je ziet ze vaak denken: wat moet ik met een zwarte pop?" Volgens haar zijn veel kinderen de zwarte poppen niet gewend, juist doordat bijna alleen maar witte poppen worden verkocht.
Ze vindt het een kwalijke zaak, omdat kinderen zich met hun poppen identificeren. "Kinderen gaan denken dat wit veel mooier is."
Kleur in de wereld brengen
Ellen, dochter van een witte moeder en een zwarte vader, heeft zelf nooit behoefte gehad om op haar witte poppen te lijken. "Mijn moeder gaf ons namelijk altijd mee dat we kleur in de wereld brengen en dat we mooi zijn", vertelt ze.
Die boodschap wilde zij ook aan haar eigen kinderen doorgeven, én aan volgende generaties. "Toen ik jong was, stond ik er niet bij stil. Maar je voelt nu wel dat het niet klopte. Dat gevoel is heel moeilijk over te brengen."
Geboortekaart
Ander voorbeeld: toen haar zoon werd geboren, kon ze geen geboortekaart vinden met een zwarte baby erop. "Ik ben toen zelf kaarten gaan ontwerpen, omdat ik wilde dat de baby op de kaart op mijn kind leek. Zo is het balletje gaan rollen en ben ik uiteindelijk ook poppen gaan verkopen."
Veertig jaar geleden was een zwarte pop niet makkelijk te vinden. Pas op negenjarige leeftijd kreeg Ellen eindelijk een zwarte pop. Maar die liet ze links liggen. "Ik vond de zwarte pop niet mooi, omdat ik alleen witte poppen gewend was." Daar was haar moeder, die wilde dat zij zich ermee kon identificeren, erg verdrietig over. "Toen zei mijn moeder: hallo, dit is wie jij bent!"
Belangrijke taak voor ouders
In haar winkel vraagt Ellen geregeld aan kinderen welke pop ze mooi vinden. "Ik leg ze dan twee verschillende poppen voor. Een witte en een zwarte pop. En het gebeurt nog te vaak dat kinderen voor de witte pop kiezen."
Ellen vindt dat er een belangrijke taak voor ouders is weggelegd. "Bewustwording begint vanuit huis. Je kunt je kind bijvoorbeeld meegeven dat de zwarte huidskleur, kroeshaar en volle lippen mooi zijn." En kinderen moeten weten, zegt ze, dat de wereld divers is en niet alleen uit witte mensen bestaat.
Klanten in de winkel van Ellen Brudet. (Foto: Coloured Goodies)
Zo geef je je kind diversiteit mee
Sociaal-pedagoog Anke van Keulen herkent het verhaal van Ellen Brudet. "Als een kind bijvoorbeeld alleen witte poppen om zich heen ziet, krijgt het de boodschap dat een witte pop het beste is of dat de wereld alleen maar uit witte mensen bestaat". Dat begint heel vroeg. Dat geldt zowel voor zwarte en witte kinderen."
Kinderen moeten niet denken dat jongens bijvoorbeeld beter zijn dan meisjes of dat wit beter is dan zwart. "Daar hebben de omgeving en de media ook invloed op", zegt Anke.
Tot twee jaar zijn kinderen heel open en hebben ze nog geen vooroordeel. Vanaf twee jaar beginnen kinderen met het onderscheiden en categoriseren. Anke: "Kinderen maken dan onderscheid in jongens en meisjes en wit en zwart. En daar is helemaal niets mis mee, maar wel als een kind daar een oordeel bij krijgt."
Uit onderzoek is al gebleken, zegt Anke, dat kinderen 'vriendjes willen zijn met de witte pop, en de zwarte pop als slecht zien'. Volgens haar kunnen ouders bijdragen aan een positief zelfbeeld en op die manier voorkomen dat kinderen een negatief oordeel hebben over anderen.
Je kunt je kind diversiteit meegeven door middel van speelgoed, poppen en boekjes waarin verschillende mensen vertegenwoordigd worden. "Naast de diversiteit in kleur kun je bijvoorbeeld ook de verhouding tussen man en vrouw meegeven. Je moet je kind meegeven dat iedereen gelijkwaardig is en dat ze zichzelf moeten accepteren."
Meer op rtlnieuws.nl:
