De vrouw en de handtas zijn al eeuwen onlosmakelijk met elkaar verbonden, maar niet digitaal. Tijd voor een upgrade, dacht industrieel ontwerper Simone Tertoolen (38). De kennis die ze de afgelopen tien jaar opdeed bij TomTom stopte ze in een designertas: "De ideale wearable."
'Minois' is Frans voor 'fris gezicht', de naam die Tertoolen aan haar label gaf. Passend bij een oplaadbare tas, gemaakt van Italiaans leer met eigen laadstation, een usb-poort en een lampje, zegt de ontwerper. Volgende maand gaat hij in de voorverkoop via Kickstarter. Dat moet 50.000 euro opbrengen voor het maken van een eerste lijn.
Als beginnende ondernemer moet je het jezelf niet te moeilijk maken, zegt Tertoolen die studeerde in Delft en Parijs. Zeker wanneer je alles met je eigen spaargeld financiert. "In de eerste versie van de tas zat veel meer elektronica. Ik heb er uren voor zitten solderen, maar het werd te complex. Keep it simple, stupid, zei ik tegen mezelf."
Patent op lampje
Er zijn meer tassen waarin elektronica is verwerkt, ook al is de markt niet overvol. Het patent op een lichtje in een tas dateert zelfs uit 1930. Maar het gaat om de uitvoering, wist Tertoolen.
"Uiteindelijk wil ik dagelijkse problemen oplossen. In de toekomst gaat de tas je hopelijk ook vertellen dat je telefoon afgaat. Ik heb het merkrecht en de details van mijn technologie zoveel mogelijk beschermd", zegt ze.
De tas is nu eenvoudiger. Alleen zo kon Tertoolen de perfectie die ze zocht bereiken. Het werd een stap-voor-stap proces, met wat hulp van oud-collega's. "Ik heb altijd al een sterke mening gehad over hoe dingen eruit moeten zien. Ook bij TomTom. Het verschil is dat ik nu de vrijheid heb om die visie uit te voeren."
Waar zitten de knopjes
Na haar studie ging Tertoolen aan het werk als productontwerper bij het navigatiebedrijf. "Ik bemoeide me met de gebruikerservaring van de software", zegt ze. Waar zitten de knopjes en wat ziet de bestuurder? Later volgden ook nieuwe toepassingen en leidde ze een klein team van ontwerpers.
Tertoolen noemt TomTom een mooi voorbeeld van een inspirerend ondernemersverhaal. "In het begin was het gekkenhuis: er kwamen vijftig nieuwe werknemers per maand bij. Je kon snel promotie maken. Maar ik heb ook ontslagrondes meegemaakt." De navigatiesystemen raakten uit de gratie. Het Nederlandse bedrijf maakte een omslag in de hoop relevant te blijven.
Mens en technologie
Twee jaar geleden koos Tertoolen eieren voor haar geld. Het ondernemerschap lonkte. En terwijl ze werkte aan verschillende prototypes van haar tas, werden de vaste lasten betaald met een baan als docent 'interaction design' aan de Hogeschool Rotterdam.
Een studierichting die zich specialiseert in interactie tussen mens en technologie: de rode draad in haar carrière. "In het begin dacht ik alleen maar aan hoe je de tas het beste kon gebruiken. Het moest een slim product zijn dat je helpt in het dagelijks leven, zoals een smartwatch of een andere wearable."
Functie voor vorm
De functie kwam voor de vorm, maar die vorm bleek even belangrijk. Het moest een elegante tas worden. Iets dat vrouwen willen hebben. "De eerste versies van karton waren stug en hoekig. Ik wist dat ik het zelf nooit zo mooi kon krijgen als ik wilde."
In Milaan wisten ze dat wel. Tertoolen ging naar een van de grootste leerbeurzen van de wereld: Linea Pelle. "Er ging een wereld voor me open", zegt ze. Ook bezocht ze een aantal tassenfabrikanten. Inmiddels werkt ze samen met een maker van ondermeer Dolce & Gabbana-tassen in 'tassenregio' Scandicci. Welk bedrijf dat is houdt Tertoolen liever geheim.
Leer zonder chemicaliën
Het oog viel ook op Vachetta, een leer dat wordt gemaakt zonder chemicaliën. Het maken van leer is vaak een vieze aangelegenheid: de huiden worden bewerkt in tonnen met bleeksel en kleurstoffen. Methoden die Tertoolen liever mijdt, al lukt dat nog niet voor alle tassen.
De 'keuze voor kwaliteit' heeft echter ook een prijskaartje: de tas kost 600 euro. Best veel geld, denkt Tertoolen. Maar in de wereld van de vele designertassen en designers een middenmoter.
"Zeker vrouwen in Italië en Frankrijk zijn bereid om te betalen voor een mooie tas." In Nederland zijn ze misschien wat minder happig, ook al kan een goede naam een goede investering zijn.
Minois is nog lang geen grote naam. Maar het eerste bewijs voor een mogelijk succes vindt de ondernemer in de eerste fans. Vorige week stond ze op de designbeurs in Milaan. "Als je de tas opendoet, gaat er een vriendelijk lichtje schijnen. Dan verschijnt er een glimlach. Er waren vrouwen die hem direct wilde hebben. Maar ze moeten nog heel even wachten."
Bright ging eerder al eens op bezoek bij Tertoolen om te kijken hoe de tas werkt:
