Jan-Paul Rutten runt familiebedrijf Gulpener. Maar dat ging niet vanzelf. Het duurde lang voordat hij zijn vak, chirurgie, wilde opzeggen. Nu is hij blij met zijn beslissing: "Liever bier dan Eerste Hulp."
Het familiebedrijf Gulpener Bierbrouwerij bij Maastricht bestaat sinds 1825. En ook bij de nieuwe generatie was opvolging voorhanden. Maar Jan-Paul Rutten (42) besloot het stokje van zijn vader niet over te nemen. Zelfs een intens vader-zoon gesprek tijdens een wandeling wist hem niet te verleiden. Jan-Paul ging in Amsterdam geneeskunde studeren en werd chirurg en Tropenarts. Tot ook hij de roep van het bier niet kon weerstaan. Vier jaar geleden koos hij voor Gulpener, sinds twee jaar is hij directeur.
Gulpener Bierbrouwerij is de grootste van de kleine bierbrouwers, in Maastricht en omstreken wijd en zijd bekend. De taxichauffeur loodst me moeiteloos via een snelle route door het heuvellandschap, dat er in lichte nevel nóg sprookjesachtiger uitziet.
Geen concurrent voor omgeving
De ontvangst is hartelijk, in het bij de brouwerij behorende restaurant, waar uiteraard het eigen bier wordt geschonken. Toch geven wij gezien het matineuze tijdstip de voorkeur aan koffie. Jan-Paul Rutten, energiek en voortvarend, hoopt met zijn horeca-uitbreiding nog meer bezoekers te ontvangen, die nu na een rondleiding ook nog op eigen grond kunnen blijven plakken.
Maar hij wil geen concurrent zijn voor de omliggende café’s, vertelt hij, want hoewel de vergunning hem de vrijheid biedt tot diep na middernacht te blijven schenken, gaan de deuren om elf uur ’s avonds dicht. Ook uit eigen belang, zijn brouwerij levert het bier aan de café’s in de hele omgeving.
Betrokkenheid bij de regio
De regiofunctie van Gulpener is niet te onderschatten, getuige de gevleugelde woorden van opa Paul: "Burgemeesters komen en gaan, maar wij blijven altijd bestaan." Opa deed zijn woord gestand om de regiobetrokkenheid te benadrukken. Hij zat in het bestuur van de harmonie, het zangkoor, de Kamer van Koophandel, de carnavalsvereniging en de kippenvereniging. En hij speelde viool in het Sittards Kamerorkest. En in de kerk zat de familie op de tweede bank, achter de gravin en de echte burgemeester.
Kleinzoon Jan-Paul vertegenwoordigt een nieuwe generatie, moet de brouwerij in de vaart der volkeren een prominente plaats blijven geven. Hoewel iets minder uitbundig dan zijn vader en grootvader, is ook hij bij het verenigingsleven betrokken. Met de brouwerij zoekt hij naar nieuwe wegen, houdt de technologische vooruitgang in de gaten, maar doet geen concessies aan kwaliteit en duurzaamheid. Alle grondstoffen voor Gulpener zijn biologisch en komen van telers uit de buurt.
Terugkeer naar Limburg
Tot twee keer toe weerstond hij de verleiding naar Limburg terug te keren, Waarom stopte hij toch als chirurg? "Tijdens mijn opleiding tot chirurg werd ik lid van de raad van Commissarissen van Gulpener, waar ik het bedrijf in alle facetten leerde kennen, dat prikkelde me."
Onlangs moest hij zijn licentie inleveren, zijn vrouw werkt in hetzelfde vak, als plastisch chirurg. Ooit spijt gehad? ''Als ik eenmaal een beslissing heb genomen kijk ik niet terug. Aanvankelijk miste ik de spanning van de altijd in bewegende zijnde drukte van de Eerste Hulp, met al die bloedende patiënten. De eerste weken hier op kantoor keek ik nog wel eens om me heen: wat een rust. Maar het contact met al die horecamensen, met boeren, met inkopers en met de regio maakt alles goed.''
Beoordelingsgesprekken met je zussen
Hij praat over voor- en nadelen van een familiebedrijf, over de kunst van het voeren van beoordelingsgesprekken met je zussen, over de gezondheidsrisico’s van alcohol en over vernieuwingen in het bedrijf. Op één punt is hij heel duidelijk. Freddy Heineken probeerde zijn opa ooit tijdens een lunch te verleiden het bedrijf aan hem over te doen. Na een hard 'nee', beende Heineken woest van tafel. Ook Jan-Paul zal niet voor die verlokking bezwijken. "Ze hoeven me niet te bellen, we zijn niet te koop."
Kijk het interview op maandag 6 februari, 22.30 uur, RTL Z, Van Liempt 1-op-1.
