Astrid Joosten (64) is dit jaar getrouwd met haar liefde Rob Peters. De twee zien elkaar voor het eerst in 2018 en bij die ontmoeting kan Rob zijn ogen niet van Astrid afhouden. Dat vertelt hij in 'Margriet'.
"Toen ik in die prachtige donkere ogen de glinstering van ontroering zag, schoot ik zelf ook vol"
"Als leidinggevende van een bedrijf was ik in de zomer van 2018 uitgenodigd voor een diner pensant, oftewel een diner waarbij je met andere CEO's filosofeert over thema's als: wat is de waarde van werk voor je werknemers", vertelt Rob. "Het kostte me moeite mijn aandacht bij de sprekers te houden. Astrid zat als gespreksleidster aan de kop van de tafel en ik zat schuin tegenover haar."
Het is voor hem moeilijk om niet naar Astrid te kijken. "Terwijl de discussie aan de andere kant van de tafel plaatsvond, bleef ik gebiologeerd naar háár kijken. Ik was onder de indruk van haar schoonheid, charme en welbespraaktheid en nieuwsgierig naar de notities die ze verspreid op kleine briefjes voor zich had liggen."

Toen sloeg de vlam in de pan. "Op een gegeven moment keken we elkaar recht in de ogen aan. Ik voelde me betrapt, maar keek niet weg. Die blikwisseling duurde slechts een paar seconden, maar liet ons geen van beiden onberoerd."
Een dag later trekt Rob de stoute schoenen aan. "De volgende ochtend heb ik haar een berichtje via LinkedIn gestuurd, waar zij binnen een paar uur heel leuk op reageerde. Nadat we telefoonnummers uitwisselden en uitvoerig met elkaar hadden geappt, kwam het tot een afspraak in een Amsterdamse wijnbar waar je ook kon eten."

Hoewel Rob zich bekeken voelt tijdens de date, besluit Astrid het heft in eigen hand te nemen. "Toen we eenmaal buiten stonden, liet Astrid zich nergens door weerhouden en zoende mij. Ik dacht nog: o, hier midden op straat? Al gaf ik me er natuurlijk graag aan over. Die avond heb ik haar keurig thuis afgezet."
Vier jaar later, in mei van dit jaar, stappen de twee in het huwelijksbootje. "Na afloop van de plechtigheid sprak Astrid mij en de genodigden toe. Dat deed ze met humor, gevoel en een traantje. Toen ik in die prachtige donkere ogen de glinstering van ontroering zag, schoot ik zelf ook vol. In mijn hele lijf voelde ik hoevéél ik van haar houd."