Marlijn Weerdenburg wilde vader bij bevalling na overlijden moeder

Marlijns moeder overleed half april, slechts een paar weken voor de geboorte van Sammie. Ze kreeg een hersenbloeding. "Ze heeft nog een week in coma gelegen voordat ze overleed."

Waar Marlijn eerste bevalling van zoontje Teun allesbehalve soepel verliep, ging dat bij Sammie anders. "De eerste keer had ik een heftige zeventien uur durende bevalling in het ziekenhuis. Eigenlijk moest ik daar nu weer heen, maar ik dacht: ik ga niet mijn bevalling laten overschaduwen door een ziekenhuis met Covid en herinneringen aan mijn moeder die daar heeft gelegen." 

Ook wilde de actrice dat haar vader bij de geboorte van haar tweede zoontje aanwezig zou zijn, iets wat in het ziekenhuis niet zou kunnen. Daarom koos ze voor een thuisbevalling. "Op vrijdagochtend begonnen om tien uur de weeën en om twaalf uur heb ik de verloskundige gebeld. Die was er om één uur en zei dat ik drie centimeter ontsluiting had. Ik ben onder de douche gaan staan, waar ik een weeënstorm kreeg."

Rond 14.30 uur werd haar zoon geboren. "Mijn vader moest uit Brabant komen, die was nog net op tijd om de navelstreng door te knippen."

Het was altijd Marlijns grootste angst dat een van haar ouders zou komen te overlijden. "Ik dacht: als dat gebeurt, ga ik in een hoek liggen en kom ik er niet meer uit. Maar ik kon mezelf vrij goed herpakken."

De geboorte van Sammie is niet alleen een redding voor de actrice, maar ook voor haar vader. "Hij pakt het verdriet bij de horens, duikt vol in de rouw, maar hij is ook heel veerkrachtig." Marlijns moeder zou Sammie verzorgen en haar vader zou Teun opvangen. "Maar hij past nu op Teuntje én verschoont luiers, geeft Sammie flesjes en troost ’m. Hij doet het allemaal en daar ben ik zo trots op."

Het hele interview met Marlijn lees je in de nieuwe Beau Monde.