Begraven, capsuleren, opeten of natuurlijk gewoon weggooien: de keuze wat je tegenwoordig allemaal met een placenta kunt is reuze. Ilja (43) en Anne (32) hebben hun eigen creatie bedacht: de vrouwen uit Oud-Beijerland maken beeldjes van moederkoek. "Na de bevalling heb je drie dagen om 'm hier te brengen, daarna is hij niet zo fris meer."
Anne Yntema-Ordelman en Ilja de Vos zijn allebei moeder van twee kinderen. Alle vier de placenta's zijn na de bevalling in de vuilnisbak beland. Jammer, vinden ze achteraf. "Het heeft je kind gevoed en beschermd", zegt Anne tegen Editie NL. "Elke placenta is uniek, het is een soort vingerafdruk."
Niet iets om zomaar weg te gooien, vindt ze. "En dat hoor ik steeds meer vrouwen zeggen. We beginnen onze placenta's te waarderen. Hoe bijzonder is het dat wij vrouwen dit orgaan zelf maken?"
3D-printer
Samen met Ilja runt ze al jarenlang het bedrijf 'Print je wonder', waarvoor ze 3D-geprinte beeldjes maken van de buiken van zwangere vrouwen. "We hebben alle kennis in huis om voorwerpen te printen. Dus dachten we: waarom doen we dat niet ook met placenta's?"
Sinds februari zijn ze van start met hun nieuwe project. "Na een bevalling hebben vrouwen drie dagen om hun verse placenta hier te brengen", legt Anne uit. "Het is net als met gehakt in de supermarkt: je kunt het maar een paar dagen in de koelkast bewaren. Daarna is het niet meer zo fris."
Invriezen mag ook. "Dan laten we 'm gewoon ontdooien voor het scannen. Op die manier kan het gerust na drie maanden nog." Ze hebben een speciale koeriersdienst die de bevroren placenta's ophaalt.
Verschillende stijlen
Als Ilja en Anne de moederkoek in handen hebben, digitaliseren ze die met behulp van een handscan. Op basis van het digitale bestand rolt vervolgens het beeldje – gemaakt van biologisch afbreekbaar kunststof – uit de 3D-printer. "Er zijn allerlei vormen, stijlen en kleuren mogelijk. We kunnen ze ook in brons of metaal gieten."
Inmiddels hebben ze een tiental placenta's in handen gehad. "De eerste keer ik een placenta vasthield was wel even wennen", zegt Anne. "Het is bloederig en heeft een heel eigen textuur. De ene is heel rond, de ander ovaal. Sommige zijn wat dikker, of de aderen liggen er meer bovenop."
"Dat vergt een andere werkwijze dan met de buikbeeldjes", vult Ilja aan. "We moeten goed hygiënisch te werk gaan en dragen plastic handschoentjes."
Het is mooi werk, vinden ze. "Het voelt heel intiem om vast te houden. Ik vind het heel bijzonder dat mensen het ons toevertrouwen. En het eindresultaat is echt een decoratiestuk. Het misstaat niet in je woonkamer."
Teruggeven
Na afloop krijgen hun klanten de moederkoek weer terug. "Dat is het leuke hieraan", vindt Ilja. "Als je 'm opeet of begraaft, is hij weg. Wij vereeuwigen de placenta. Daarna kan hij eventueel alsnog gecapsuleerd worden."
Dat het met hun eigen placenta's nooit zover is gekomen, betreuren ze. "Ik zou er bijna een derde zwangerschap voor overhebben", lacht Anne. "Bijna."
