Een dagboek waarin je je grootste geheimen onthulde: grote kans dat je er vroeger eentje had. Maar het opschrijven van je dagelijkse bezigheden en worstelingen is ook anno 2023 nog een ding – althans, als we Apple moeten geloven. Het techbedrijf lanceert een digitale dagboekfunctie. Maar hebben we daar nog wel behoefte aan?
Met de nieuwe dagboek-app kun je bijhouden welke muziek je hebt geluisterd en welke foto's je hebt gemaakt, maar ook hoe je je voelt. De app, Journal genaamd, is beschikbaar met de nieuwe iOS-versie.
Agenda's volpennen
Renee Schaafsma uit Zuid-Scharwoude houdt al 25 jaar dagboeken bij. Ze vindt het fijn om dingen van zich af te kunnen schrijven. "Ik schrijf alles met de hand", vertelt ze aan Editie NL.
Haar boeken zijn geen 'standaard' dagboeken. "Ik schrijf in agenda's, waar dus ook mijn afspraken in staan – maar die zijn dan heel kort opgeschreven. Daaronder staat een heel verhaal over wat ik die dag heb meegemaakt. Soms is dat een kwart pagina, soms een hele."
Het grootste deel van de agenda's heeft ze bewaard. "Ze liggen op zolder te verstoffen. Af en toe zoek ik er eens iets in op."
Historische informatie
Voor historici zijn dagboeken altijd enorm interessant, vertelt Monica Soeting van het Nederlands Dagboekarchief (NDA). "Daaruit kunnen we opmaken hoe mensen op bepaalde gebeurtenissen reageerden. Het geeft een idee van het leven in een bepaalde periode."
Ook wat mensen níét opschrijven kan veel vertellen. "Vermijden ze het onderwerp politiek? Zetten ze drie puntjes neer waar het gaat over seksuele handelingen? Dat soort dingen zijn heel interessant."
"Soms schrijven ze met het vooruitzicht dat het in de toekomst heel belangrijk is, of voor degene die na hen geboren worden. Dan schrijven mensen vaak heel uitgebreid", aldus Soeting.
Van alle tijden
Het schrijven van een dagboek is volgens haar van alle tijden. Het wordt en werd gedaan door mensen van alle leeftijden, en met verschillende redenen. "In de achttiende eeuw moesten kinderen dagboeken bijhouden ter controle en opvoeding."
In de negentiende eeuw soms juist als straf. "Er was bijvoorbeeld een jongen die iets gemeens over de buren had gezegd. Als straf moest hij voor zijn vader een dagboek bijhouden."
Maar volwassenen deden het vroeger ook al. "Soms waren die dagboeken heel moreel of ethisch verantwoord. Over mensen die gezondigd hadden. Maar mensen schreven ook toen al gewoon over de dingen die ze gedaan hadden."
Digitaal
Dat Apple nu met digitale dagboeken komt, moedigt ze aan. "Het zou helemaal handig zijn voor ons als die toegankelijk zouden worden, maar ik weet niet of dat zo is."
Of geschreven dagboeken op den duur zullen verdwijnen? "Nee, het heeft toch ook z'n charme. Ik vind het zelf ook nog steeds heel fijn om te schrijven. En dat soort vormen kunnen prima naast elkaar bestaan. Er is nu ook al een enorme variëteit aan fysieke dagboeken in ons archief."
Renee Schaafsma ziet zichzelf in ieder geval niet snel overstappen naar de digitale variant. "Ik blijf lekker schrijven. Dat is ook beter voor het koppie.”
