Vergeet de cappuccino, latte macchiato of espresso. In Italië kan je bij Starbucks een Oleato bestellen: koffie met een scheutje olijfolie. Het is een poging van de koffieketen om de Italianen warm te maken voor het merk. Een bekende marketingtruc van grote merken om lokale producten op de kaart te zetten. "Kan voor een flinke omzet zorgen."
De olijfoliekoffie wordt eerst in Italië geïntroduceerd maar zal later ook in Californië, Japan, het Midden Oosten en Groot Brittannië te koop zijn.
Volgens Maartje Nelissen van de podcast 'Bekt Lekker' introduceert Starbucks deze smaak als pr-stunt. "Starbucks is nog niet heel erg populair in Italië omdat de Italianen een sterke eigen koffiecultuur hebben", vertelt Nelissen tegen Editie NL. "Het lijkt me daarom meer dat dit is gericht op toeristen. Italië is een land met een ontzettend rijke eetcultuur. Ik kan me voorstellen dat ze naar manieren zoeken om dat over te nemen, en dat zoiets authentieks als Italiaanse olijfolie bijdraagt aan de beleving van die rijke eetcultuur."
Vettiger
Maar hoe is de smaak? Joost Leopold van De Koffieschool in Utrecht maakte voor Editie NL een kopje espresso met olijfolie. "Door olijfolie toe te voegen wordt de koffie vettiger", zegt hij tegen Editie NL. "Maar als de kwaliteit van koffie hoog is dan is 'ie al vet van zichzelf. Als je de koffie niet te donker brandt, behoud je de vetten."
Maar koffie die te donker is gebrand, kan volgens hem wel wat meer vet gebruiken. "In landen als Nepal en Vietnam wordt bijvoorbeeld wat jakboter toegevoegd om de koffie wat vettiger te maken."
Maar of het ook lekker is? "De espresso met olijfolie ziet er allereerst niet mooi uit. Olie en water mengt niet, dus de olie drijft op de koffie. Qua smaak vind ik niet echt denderend. Het is alsof ik laurierdrop eet. Je proeft het plantaardige, alsof je laurierblaadjes eet, met een houterige afdronk. Ik vind het geen goede combinatie."
Grote merken introduceren wel vaker lokale smaken om zichzelf even op de kaart te zetten. Patatje Joppie chips vind je alleen in Nederland, net als de McKroket of de stroopwafel-donut van Dunkin' Donuts.
"Veel grote merken zijn heel goed in het bedenken van gekke smaken. Denk bijvoorbeeld aan Lays. Hier in Nederland met Patatje Joppie en in Canada hebben ze bijvoorbeeld chips in maple syrup-smaak, of fries 'n gravy-smaak die iets wegheeft van het nationale gerecht poutine", gaat Maartje Nelissen verder.
"Pepsi is misschien wel de koning van dit soort smaken, zo hebben ze Pepsi Fire gelanceerd met een pittige kaneel smaak. Maar ze doen ook aan seizoensgebonden smaken, zoals pompoensmaak tijdens Thanksgiving."
McKroket
Ook McDonalds is goed in het introduceren van lokale favorieten. Zo is er in Zwitserland een McRaclette te krijgen en in Japan een garnalenburger op een broodje gemaakt van rijst.
Deze ketens spelen helemaal in op de lokale markt. "Bij Burger King Oostenrijk is vorig jaar een campagne gelanceerd waarbij ze iedere klant die een Whopper bestelt vragen: wil je normaal of met vlees? Waarbij 'normaal' verwijst naar de volledig plantaardige veggieburger. In Oostenrijk is 9 procent van de bevolking vegetariër, dus hiermee spelen ze volledig in op de lokale markt."
