Tussen alle boeren die vandaag protesteren tegen het nieuwe stikstofbeleid, staan er ook een hoop uit het Gelderse Ruurlo. Om hen te steunen stond de lokale visboer, Said Bahadi, vanmorgen vroeg klaar met honderden warme maaltijden. "Ik heb al bijna veertig uur niet geslapen."
Said draagt de protesterende boeren een warm hart toe. Daarom vulde hij vijfhonderd tasjes met daarin een portie kibbeling met saus en een flesje water. "Dankzij een paar buren hebben we er ook nog groente, fruit en koekjes bij kunnen stoppen", zegt hij tegen EditieNL.
Vermoeid
Hij is er al sinds gisterochtend druk mee en moet dan ook af en toe een gaap onderdrukken. "Tijd om te slapen was er niet. Ik ben inmiddels bijna veertig uur wakker. Het is gewoon een kwestie van verstand op nul en gas geven."
Hij voelt zich verbonden met de boeren. "Als visboer ben je ook een boer. Net als de groenteboer en de frietboer. Het begint hier, maar straks klopt de overheid ook ineens bij ons aan vanwege onze dampen of olie. We moeten zorgen dat we deze onzin nu stoppen."
Tussenstop bij viscafé
Vanmorgen om tien over zeven was het zover. Onderweg naar Stroe maakten honderden tractoren, vrachtwagens en personenauto's een tussenstop bij Viscafé Ruurlo. "Ze kregen allemaal een tasje mee in de cabine en konden direct door."
Zelf was hij druk aan het bakken, waardoor hij het bezoek niet eens met eigen ogen heeft gezien. "Maar ik heb de boeren wel om een gunst gevraagd: of zij wilden toeteren." Daar gaven ze massaal gehoor aan. "Het hele dorp was wakker. En dat was precies mijn bedoeling. Mensen wakker schudden en laten beseffen dat onze boeren daar voor ons staan."
Oogkleppen
Dat is nodig, vindt Said. "Veel mensen zijn onwetend of hebben oogkleppen op. Terwijl deze boeren zorgen voor ons eten. Dat moeten we koesteren en in stand houden." Hij vindt dat iedereen zijn steentje bij moet dragen. "Ik doe dat door te zorgen dat ze wat lekkers te eten hebben."
Dat de actie hem geld kost, maakt Said niet uit. "De boeren hebben hiervoor ook een dag vrij moeten nemen. En wat dacht je van de brandstofkosten? Allemaal om ons van eten te kunnen voorzien." Daarom draagt hij met liefde bij, ook al merkt hij dat in eigen portemonnee. "Dan maar een uitje minder."
Emotioneel
De boeren zijn hem uiterst dankbaar, vertelt Said. "De kaartjes en berichten zijn overweldigend. Mooiere woorden bestaan niet, ik word er emotioneel van. Als je die reacties ziet, weet je waar je het voor doet."
