Wereld Natuur Fonds (WNF) en British Antarctic Survey (BAS) zijn op zoek naar detectives die walrussen willen tellen in het noordpoolgebied. Hiervoor hoef je niet de kou in, want het gebeurt aan de hand van satellietbeelden en kan dus vanuit je luie stoel. De onderzoekers hopen de dieren met nieuwe informatie beter te kunnen beschermen. Want door de smeltende ijskappen wordt het leefgebied van de walrussen steeds kleiner.
Naar schatting zijn er 25.000 walrussen op de Noordpool. Met behulp van satellietbeelden wil WNF kijken of dat aantal klopt en waar ze zitten. "Dan kunnen we ze beter beschermen, bijvoorbeeld door vaarroutes aan te passen", vertelt noordpoolexpert Gert Polet van WNF aan EditieNL. Het gaat om maar liefst 600.000 satellietbeelden. Dat zijn er zoveel dat onze hulp nodig is.
Spotten
Maar hoe werkt dat spotten vanuit huis? "Je krijgt een aantal satellietbeelden voorgeschoteld. Dan is de vraag: zijn hier walrussen te zien, en zo ja, hoeveel? Dat klinkt makkelijk, maar een steen en een olievat zien er ook snel uit als walrus. Je moet daarom ook kijken naar het verloop van de foto's op de locatie. Liggen die 'stenen' daar een week later nog steeds of waren het toch walrussen die zijn verplaatst?"
Hij denkt dat mensen het wel leuk zullen vinden om te doen. "Het is een soort detectivespel, maar dan in het echt. Je wordt er steeds beter in. En ik kan me voorstellen dat het goed voelt om op deze manier concreet bij te dragen. Misschien zijn de aantallen wel anders dan onze verwachting."
'Grappige activiteit'
Froukje Rienks, bioloog en ecoloog bij het Nederlands Instituut voor Ecologie, denkt dat ook. "Bij onze projecten merken we dat mensen hierdoor het idee krijgen dat ze iets goeds doen voor de natuur. Daarnaast vinden ze het ook gewoon leuk om te spotten en zijn ze nieuwsgierig. Het is een grappige activiteit."
Niet gek dus dat we inmiddels allerlei dieren spotten: van vogels tot bijen, egels en wilde dieren. "Je leert er zelf ook nog eens wat van. Zo kom je er bij de bodemdierendagen achter hoe de bodem eraan toe is."
Knuffelbaar
Hoe aantrekkelijker het dier, hoe meer mensen gaan tellen. "Dat zie je ook bij tuintellingen. Vogels en vlinders zijn bijvoorbeeld heel erg in trek. Bijen ook, omdat daar een groot belang bij heerst. Voor die tellingen is er een grotere opkomst dan voor de bodemdierendag, waar het gaat om kleine dieren zoals pissebedden. Mensen denken daar niet aan. En ze zijn niet knuffelbaar."
Een walrus spreekt daarentegen wel tot de verbeelding, denkt Rienks. "Het zijn grote dieren. Die worden ook graag als mascotte gekozen, zoals de reuzenpanda bij WNF."
Maar is het niet saai om een tijd lang te zitten spotten? "Het kan soms saai zijn, maar het allerbelangrijkst is dat mensen weten dat het ergens goed voor is. Dat ze ergens aan bijdragen."
Elk jaar herhalen
Vermoedelijk gaat het onderzoek van WNF een half jaar duren. "Volgend jaar willen we het weer doen, en dan voor een aantal jaren", vertelt Polet. "Zodat we het verloop kunnen herkennen." Hier kun je je aanmelden voor het project.
