In 2011 doodde de extreemrechtse terrorist Anders Breivik 77 mensen in de Noorse hoodstad Oslo en op het eiland Utya. De gebeurtenis leek al op een horrorfilm, maar Netflix wil hier nu een echte film over maken. Maar ligt dat niet te gevoelig?
Films en series over criminelen en moordenaars zijn altijd populair. Zo lieten De Heineken Ontvoering en Van God Los (zowel de film als de tv-serie) zien hoe ogenschijnlijk normale mensen tot vreselijke daden komen, en gingen films als '06/05' en '2/11 Het spel van de wolf' in op de gevolgen van de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh.
"Waargebeurde verhalen zijn prikkelender dan fictie", ziet ook filmkenner Kita van Slooten. "Mensen zijn gefascineerd door het criminele brein. We verafschuwen iemands daden, maar zijn tegelijkertijd reuze nieuwsgierig naar wat zo iemand drijft. Wat dacht Breivik nou precies? Hoe leefde hij naar zijn misdaad toe? Dat willen we allemaal weten."
Normale jongen
Ook Acteur Hugo Metsers kent die nieuwsgierigheid. Een jaar na het drama in Alphen aan de Rijn, waar Tristan van der Vlis in winkelcentrum De Ridderhof zes mensen doodschoot voordat hij zichzelf van het leven beroofde, maakte hij de film Rauw. De film laat zien hoe het eenzame hoofdpersonage langzaam tot het aanrichten van een bloedbad wordt gedreven.
"Het hoofdpersonage is zeker op Tristan gebaseerd, op de relatie die hij met zijn vader had en de bezoeken aan de schietbaan", vertelt Metsers. "We wilden laten zien hoe een ogenschijnlijk normale jongen zoiets kan doen. Dat vraagt iedereen zich af."
Het artikel gaat verder na de foto
Christiaan Sons speelt de hoofdrol in Rauw. Foto: Corrino Films
Te confronterend?
Sommige details in de film zijn door Metsers bedacht, maar op veel vlakken wilde hij het verhaal zo realistisch mogelijk maken. "We wilden aanvankelijk filmen in De Ridderhof, maar dit mocht niet. Toen hebben we de schietscène opgenomen in Leidschendam, waar het winkelcentrum heel erg lijkt op dat in Alphen. Wel hebben we bewust geen bloed laten zien, ik wilde vooral het totale gebrek aan gevoel in zijn gezicht laten zien."
Hoe realistisch deze films ook zijn, toch schuilt er in het navertellen van waargebeurde feiten ook een gevaar, zegt Van Slooten. "Het gevaar is dat een maker grote delen zelf moet invullen en dat zo'n verfilming nooit objectief is. Het is hoe de filmmakers het zien, niet exact hoe de dader het zelf beleefd heeft. En ook niet hoe de nabestaanden het ervaren hebben."
Rechtszaak
Dat ondervond ook Metsers, nadat zijn film in 2012 op Film by the Sea in première was gegaan. "We hebben na de release grote problemen gehad met de nabestaanden van de schietpartij, die de film te confronterend vonden", vertelt hij. "Ze dreigden zelfs met een rechtszaak, waardoor grote distributeurs de film niet wilden laten zien. Dat is jammer, want het is mijn beste film."
Toch blijft hij erbij dat filmmakers de vrijheid hebben om waargebeurde verhalen op hun eigen manier te brengen, zelfs als dit schokkend is. "Ik wist dat het gevoelig zou liggen. Maar ik wilde laten zien hoe zo'n jongen totaal het verkeerde pad kiest, zodat mensen het beter begrijpen."
Begin opnames
Als het aan Netflix ligt beginnen de opnames voor de film over Breivik al dit najaar. Wat precies de insteek van de film is is nog niet bekend, maar de regie ligt in handen van de Britse regisseur Paul Greengrass. Hij maakte eerder al films gebaseerd op waargebeurde feiten, zoals Flight 93 over de aanslagen op 11 september 2001.
Bekijk hier de reportage.
Mis niets meer van Editie NL: like ons op Facebook. Dagelijks livestreams, artikelen, video's en foto's.
