De angst voor corona helpt ons uit de kantoortuin

Terwijl het coronavirus nu ook in Nederland de maatschappij langzaamaan ontwricht, breekt het wel een ander maatschappelijk probleem open. Om verspreiding van het virus in kantoortuinen te voorkomen, laten bedrijven hun mensen massaal vanuit huis werken. En dat kan geen kwaad.

Toen ik in 2011 voor het eerst te maken kreeg met een kantoortuin als werk arena, was ik letterlijk in shock. Ik had tot die tijd als ondernemer gewerkt en bij ons op kantoor was bijna nooit iemand aanwezig. Iedereen deed het werk voornamelijk vanuit huis, bij klanten of on the road. Alleen voor vergaderingen wilde iedereen de afstand en files naar kantoor trotseren. Dat had dan wel als extra voordeel dat je iedereen weer zag en even tijd had om gezellig bij te kletsen.

Dat kletsen was nou juist hetgeen dat me volledig naar de keel greep toen ik voor het eerst plaats nam achter het computerscherm bij mijn nieuwe werkgever. Na de roes van de rondleiding, presentatie voor het hele team en kennismaking met alle nieuwe collega’s was het even schrikken dat die allemaal op slechts centimeters afstand zaten. Inclusief mijn manager die precies achter mij zat en de gehele dag op mijn scherm mee kon kijken.

Praatjesmakers

Aan mijn linkerkant een andere collega, rechts het gangpad. Wat overigens de slechtste plek in de kantoortuin bleek, omdat je dan volledig onderworpen bent aan alle praatjesmakers op de afdeling.

Die zogenaamde gezelligheid maakte dan ook al snel plaats voor irritatie. Als nieuweling had ik nogal wat vragen en dat leidde de rest af. Hoewel een van de beweegredenen voor de kantoortuin is om onderling contact te bevorderen, werkt het averechts. De sfeer wordt er zelfs bewezen slechter op.

Aangezien iedereen je hoort op een open vloer deel je belangrijke (en minder belangrijke) zaken liever digitaal. Op een goed moment telde ik 6 verschillende communicatiemiddelen waarmee we elkaar continu stoorden. Desastreus voor de concentratie en productiviteit.

Afgelopen maand was er wederom ophef rondom een onderzoek van De Monitor dat de nadelige gevolgen van het open office in kaart bracht. Alsof we het voor het eerst horen: werknemers worden sneller afgeleid, zijn minder productief, blijken meer gestrest, maken sneller fouten en worden daarmee ontvankelijker voor burn-out.

Kostenbesparing?

De kantoortuin, in 1970 uit Duitsland overgewaaid als belofte voor kostenbesparing en meer transparantie onder collega’s, blijkt een fuik waar het bedrijfsleven niet uit lijkt te komen. De negatieve effecten en hoge indirecte kosten van de kantoortuinen worden al jaren in onderzoeken aangetoond, maar terugdraaien blijkt een pijnlijke en vooral kostbare uitdaging. 

Terwijl een aantal oplossingen tamelijk voor handen liggen. Laat mensen meer thuiswerken of in co-working spaces - plekken waar mensen van verschillende bedrijven werken. Dat zorgt voor minder drukte op kantoor, minder files op de wegen, verlaging van de CO2-uitstoot, minder tijdverspilling en daarmee binnen en buiten kantoor minder irritaties.

Als je dan ook de kosten wegzet tegen de opbrengsten, wordt het opeens een stuk aantrekkelijker om als werkgever je collega’s wat meer flexibiliteit te gunnen. Letterlijk dus extra productiviteit, meer vrijheid en flexibiliteit en minder ziekte voor een gemiddelde prijs van € 200,- per maand voor een co-working space of de rekening van de koffie in het tentje bij je werknemer op de hoek.

Nu steeds meer bedrijven hun werknemers naar huis sturen in de strijd tegen het coronavirus, is het misschien de moeite waard om het ook bij jou op kantoor een keer uit te proberen?