Het meenemen van een stoelhoes ter waarde van 60 euro is een vrachtwagenchauffeur van een Brabants transportbedrijf duur komen te staan. Hij is op staande voet ontslagen, en kan fluiten naar 86.000 euro aan ontslagvergoedingen.
Ook heeft de chauffeur waarschijnlijk geen recht op een ww-uitkering, en moet hij zijn werkgever zo'n 3500 euro aan schadevergoedingen betalen. Dat blijkt uit een onlangs openbaar geworden uitspraak van de rechtbank Zeeland West-Brabant.
Stoelhoes
De 56-jarige man werkte sinds 2020 als chauffeur bij het Brabantse transportbedrijf. Eind september was hij bij een klant van het bedrijf in België om een lading op te halen. Die klant ontdekte later dat een stoelhoes van een van zijn vorkheftrucks was verdwenen. Op camerabeelden was te zien dat de hoes - met een waarde van zo'n 60 euro - was weggenomen door een chauffeur.
Nadat camerabeelden werden toegestuurd aan het transportbedrijf, werd de chauffeur geïdentificeerd. Daarop kreeg de man te horen dat hij zijn vrachtwagen aan de kant moest zetten en zijn sleutels moest inleveren.
Emotionele bui
De chauffeur erkende de stoelhoes van de heftruck te hebben meegenomen, maar schreef dit toe aan een 'emotionele bui'. Hij zei boos te zijn geweest dat zijn werkgever hem geen eigen hoes had gegeven voor de ‘meeneem-heftruck’ die aan zijn vrachtwagen hing.
Ook betuigde de chauffeur spijt van het voorval. De stoelhoes had hij inmiddels teruggebracht naar de klant.
Ontslag
Zijn werkgever had hier geen boodschap aan. Vijf dagen na de schorsing en een vervolgonderzoek volgde een ontslag op staande voet. De diefstal werd de chauffeur extra zwaar aangerekend omdat de man de stoelhoes had weggenomen bij een klant.

"Met deze diefstal heeft u moedwillig de continuïteit van de relatie met deze klant op het spel gezet", aldus de werkgever in de ontslagbrief. Volgens de jurist van het bedrijf had de chauffeur het vertrouwen dat werknemers zich op correcte wijze gedragen bij klanten gedragen 'grovelijk beschaamd'.
Naar de rechter
De chauffeur legde zich echter niet zomaar bij het ontslag neer, en stapte naar de rechter om zijn baan terug te eisen. De werkgever vroeg juist bij de rechter toestemming om de man te ontslaan.
Tijdens de rechtszaak berustte de chauffeur uiteindelijk in zijn ontslag, maar eiste nog wel 80.000 euro aan ontslagvergoedingen, naast loondoorbetaling tijdens zijn opzegtermijn en een vergoeding van 6000 euro voor immateriële schade. Volgens de chauffeur zou het ontslag op staande voet niet voldoen aan de wettelijke vereisten.
Zo zou het transportbedrijf geen dwingende reden hebben gehad de man te ontslaan, mede omdat hij de stoelhoes niet had willen stelen, maar alleen willen lenen. Ook zou de werkgever te lang hebben gewacht met het ontslag, geen hoor en wederhoor hebben toegepast en niet alle omstandigheden hebben meegewogen. De chauffeur vond het ontslag een te zware straf. Het transportbedrijf sprak alle argumenten tegen.
Terecht ontslag
Uit een donderdag openbaar geworden uitspraak van de rechtbank Zeeland West-Brabant blijkt dat de kantonrechter in Tilburg groen licht geeft voor het ontslag op staande voet.
Volgens de kantonrechter kan het in het midden blijven of het zonder toestemming wegnemen van de hoes kwalificeert als diefstal, omdat de chauffeur zich daarmee schuldig maakte aan ernstig verwijtbaar handelen. Ook was de rechter niet gevoelig voor de andere argumenten van de man.
Geen ontslagpremies
Daarom mag het transportbedrijf de man op straat zetten, zonder betaling van de door hem geëiste ontslag- of schadevergoedingen. Ook kan de chauffeur waarschijnlijk ook geen aanspraak maken op een ww-uitkering. Uitkeringsinstantie UWV wijst aanvragen daarvoor in de regel af, als werknemers verwijtbaar zijn ontslagen.
Tot overmaat van ramp moet de man zijn werkgever ook een zogenoemde gefixeerde schadevergoeding van bijna 2700 euro betalen. Zo'n vergoeding, ter grootte van het salaris tijdens de opzegtermijn, kunnen werkgevers van werknemers eisen bij een ontslag op staande voet. Ook draait de man op voor bijna 800 euro aan proceskosten van het bedrijf.
