Een verpleegkundige van de Schiedamse ouderenzorginstelling Argos is op staande voet ontslagen omdat zij zware pijnstillers innam. Die medicijnen waren bedoeld voor de bewoners van een verpleeghuis aan wie zij zorg verleende.
De vrouw werkte sinds eind 2013 als verpleegkundige voor Argos, uiteindelijk in het verpleeghuis De Tweemaster van de ouderenzorginstelling in Maassluis.
Verdwenen pijnstillers
Dit voorjaar ontdekte de zorginstelling dat er zware pijnstillers verdwenen. Het ging daarbij om Oxycodon, een opiaat met dezelfde werking als morfine.
Argos liet daarom camera's plaatsen bij de kluis, waarin de opiaten voor bewoners van het verpleeghuis worden bewaard. Op camerabeelden zag de organisatie vervolgens dat de verpleegkundige op 24 juli tot twee keer toe medicijnen uit de kluis pakte, en zelf innam.
Ontslag op staande voet
Tijdens een verhoor erkende de vrouw dat zij vaker opiaten van bewoners had ingenomen. Zij stelde dat zij al een jaar depressief was en de opiaten innam om rustiger te worden.
Volgens haar was zij inmiddels ook bij een huisarts onder behandeling, die haar goed werkende antidepressiva had voorgeschreven. Later zei zij de pijnstillers ook te hebben gebruikt tegen rugpijn.
Zorgverlening onder invloed
De ouderenzorginstelling besloot om de vrouw op staande voet te ontslaan wegens diefstal, het innemen van medicijnen die toebehoren aan bewoners en het verlenen van zorg onder invloed van een opiaat.
De verpleegkundige stapte daarop naar de rechter. Volgens de vrouw had de zorginstelling haar niet aan de dijk mogen zetten, onder meer gezien haar leeftijd en het lange dienstverband. Ook zou het wegnemen van de medicatie niet ernstig genoeg zijn voor de zwaarste arbeidsrechtelijke maatregel van ontslag op staande voet.
Kans op andere baan
De Rotterdamse kantonrechter is het echter niet met haar eens. Het wegnemen en gebruiken van de medicijnen is volgens de kantonrechter zo ernstig, dat Argos de vrouw daarvoor mocht ontslaan. Ook hoeft de zorginstelling haar geen ontslagvergoedingen te betalen.
De rechtbank erkent dat het ontslag op staande voet ernstige gevolgen heeft voor de vrouw. Zo kan zij daardoor geen aanspraak maken op een WW-uitkering. Maar volgens de kantonrechter heeft de verpleegkundige door 'de grote vraag naar zorgpersoneel goede kansen om een andere baan te vinden.'
