Doorgewinterde wielrenners hoef je niets over Limburg te vertellen. Die reizen als het even kan af naar het zuiden om daar in hoog tempo door het heuvelachtige landschap te trappen. Wat als je minder fanatiek bent, maar toch fietskriebels krijgt na het zien van de Amstel Gold Race? Nou, ook voor de meer bourgondisch aangelegde fietser is Zuid-Limburg the place-to-be, ondervond redacteur Kita van Slooten.
Dit weekend staan Valkenburg en omstreken volledig in het teken van wielrennen. Vandaag vindt de toerversie van de Amstel Gold Race plaats en morgen knallen de profs tegen de Cauberg omhoog. Het wedstrijdparcours telt maar liefst 261 kilometer voor de heren en 121,6 kilometer voor de dames.
Lange ritten dus, waarbij ook flink wat hellingen beklommen worden. Ongeoefend houdt geen mens dat vol, maar wie zich na het zien van de race geïnspireerd voelt, heeft tal van opties om een deel van de route in eigen tempo nog eens dunnetjes over te doen.
Geheime agenda
We beginnen bij de Amstel Gold Race Xperience, het startpunt van drie uitgepijlde lussen die ook deel uit maken van het officiële parcours. Naast het wielercafé, waar je met je fiets en modderige outfit altijd welkom bent, zijn er ook omkleedhokjes, douches en kluisjes.
Sportievelingen stappen hier op hun racefiets, klaar om zich stuk te trappen. Wij ongetrainde fietsers arriveren met gehuurde e-bikes en een geheime agenda, want het gaat ons niet alleen om de route, maar vooral om wat er daarlangs zoal te beleven valt.
Foetelen
De keuze valt op lus 3, een populaire fietsroute van 79 kilometer die ons meteen de Cauberg op stuurt. Door de e-bike voelt het alsof we voortdurend een duwtje in de rug krijgen. Stevig trappen moet nog steeds, maar een ploeterende wielrenner gaan we moeiteloos voorbij, tot groot vermaak van diens vrienden die iets verderop staan te wachten.
"Da's foetelen!", roepen ze ons lachend toe. Maar wie foetelt - Limburgs voor vals spelen - kan al peddelend op zijn gemakje naar de omgeving kijken en die mag er in Zuid-Limburg zeker zijn.
Lunch-with-a-view
Nadat we met een noodgang de berg weer af sjezen - zonder te remmen haal je 65 kilometer per uur - fietsen we langs frisgroene velden en knusse dorpjes met vakwerkhuizen tot we bij Hotel en Brasserie De Zevende Heerlijkheid in Slenaken zijn.
Het barst van de terrassen langs de route, maar voor die met het beste uitzicht moet je soms even goed kijken. Bordjes 'panoramaterras' fiets je namelijk zo voorbij, terwijl dat juist de fraaiste stekjes zijn. Na de lunch-with-a-view en een Limburgs biertje stappen we weer op de fiets. De Loorberg wacht op ons. Een helling waar geen einde aan lijkt te komen, zeker niet met dat bier in de benen. Opnieuw zijn we dankbaar voor het motortje dat ons naar boven helpt.
Blijven plakken
Net voorbij heuveldorp Schweiberg is er opnieuw een panoramaterras dat lonkt. Bij De Koppeling zit je aan picknicktafels en kijk je ver uit over het dal. Het is verleidelijk daar uren te blijven plakken, maar gelukkig kan mensen kijken ook prima vanaf de fiets, want de variëteit onder de weggebruikers is groot.
Mountainbikers, trikes, wielrenners, een pastoor in een blauwe eend, motoren en héél veel klassieke auto's. Op een zonnige dag telt Limburg ongetwijfeld het hoogste gehalte oldtimers van Nederland.
Even wat anders: forelvissen
Het mooie Mechelen is ook een uitstekende plek om aan te leggen. Zeker voor diegenen die het fietsen even beu zijn en wat anders willen doen. Bij De Geulhof kan je tegen betaling een paar uurtjes rustig forelvissen.
Er is keuze uit een drietal vijvers, waar eigenaar Ton forel uit eigen kwekerij in uitzet. Vangt de visser naast je al jouw forel? Niet getreurd. Gerookte forel is ook te koop in het winkeltje of te bestellen bij het bijbehorende restaurant.
Wijndorp Wahlwiller
Vis moet zwemmen en dus wordt het tijd voor een glaasje wijn. Daarvoor maakt de Bourgondische fietser een welverdiende pitstop in wijndorp Wahlwiller. Wie met minimaal acht personen is, kan bij de Wittemer Wijngaard een rondleiding boeken.
Beheerder Wim vertelt graag verhalen over het dorp, de streek, maar uiteraard ook over wijn. De wandeling begint in het dorp en eindigt via het pittoreske Wiengetske (wijnsteegje) bij de wijngaard, waar de zelf geproduceerde Wittemer wijn geproefd kan worden.
Om de berg heen
Na de Riesling maken we ons op voor de laatste loodjes en zetten we de zonnebril weer op - niet alleen handig als bescherming tegen het zonlicht, maar vooral tegen de hoeveelheid insecten die tijdens een snelle afdaling tegen je gezicht aan ketsen.
Lus 3 van de Amstel Gold Xperience bevat de meeste hellingen waarvan de Keutenberg de steilste is, maar voor wie tegen die tijd wel klaar is met dat klimmen is er goed nieuws: je kunt ook simpel om de berg heen.
Pittig en prachtig
De hoeveelheid respect voor de passerende wielrenners neemt per kilometer toe. Zeker als we zien dat een scooterbestuurder zijn passagier laat afstappen, omdat hij anders de Gulperberg niet op komt. Het parcours is pittig, maar zeker zo prachtig. Fietsend langs kastelen, talloze kruisbeelden en weilanden met lammetjes voelen we ons als een God in Limburg.
Met 76 kilometer op de teller sluiten we de ronde tevreden af. Het is slechts een fractie van wat er zondag tijdens de race gereden wordt, maar wel het bewijs dat de Amstel Gold Xperience voor elke fietser leuk is. Met of zonder motor.
