Ga naar de inhoud
Economie

De lange geschiedenis van de Teevendeal: een tijdlijn

Beeld © ANP

De Tweede Kamer eist duidelijkheid van minister Van der Steur (Justitie) over nieuwe onthullingen over de Teevendeal. Van der Steur zou als minister en Kamerlid informatie hebben achtergehouden. Hoe zat het ook alweer met die Teevendeal? Alle feiten op een rijtje.

1993
Crimineel Cees H. wordt gearresteerd op verdenking van drugshandel. Het Openbaar Ministerie legt beslag op bankrekeningen van drugscrimineel Cees H. Het OM moet bewijzen dat het geld ook daadwerkelijk is verdiend met drugshandel. 

1994 
H. wordt veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf. Het OM wil 307 miljoen gulden van hem in beslag nemen, die hij met drugshandel zou hebben verdiend. Met behulp van de springstof semtex probeert hij in oktober te ontsnappen, wat mislukt.

1995
Cees H. wordt ook in hoger beroep tot vier jaar gevangenisstraf veroordeeld. In mei van dat jaar heeft hij in de zwaarbeveiligde gevangenis in Vught een gesprek met toenmalig officier van justitie Fred Teeven.

1998
De advocaat van H. doet een schikkingsvoorstel. Teeven reageert met een tegenvoorstel, dat al is ondertekend.

1999
De minister van Justitie reageert afwijzend op het verzoek van de advocaat van H., die hem verzoekt zich aan de deal met Teeven te houden. 

2000
Na jarenlang onderzoek besluit het Openbaar Ministerie om een schikkingsdeal te sluiten met Cees H. Er kan niet worden bewezen dat het geld is verdiend met drugshandel. Officier van Justitie Fred Teeven en plaatsvervangend hoofdofficier Ben Swagerman sluiten een deal: Cees H. betaalt 750.000 gulden en krijgt in ruil het in beslag genomen geld terug. In de deal wordt afgesproken dat de Belastingdienst niet op de hoogte wordt gebracht van de deal. Over het geld dat Cees H. terugkrijgt, hoeft hij geen belasting te betalen. Op 28 juli 2000 verlaat H. de gevangenis.

2002
Toenmalig minister van Justitie, Benk Korthals, schrijft in antwoord op Kamervragen dat er een bedrag van 2 miljoen gulden met de deal gemoeid is.

maart 2014
Nieuwsuur onthult dat het bedrag van de schikking om ongeveer 5 miljoen gulden zou gaan. Minister Opstelten van Justitie ontkent. Hij blijft bij de beantwoording uit 2002: het zou gaan om een bedrag van 2 miljoen gulden, minus de schikking van 750.000 gulden. Opstelten rekent hardop in de Kamer: Cees H. kreeg 1,25 miljoen gulden van Justitie.

april 2014
De advocaten van Cees H. zeggen dat de antwoorden van minister Opstelten niet kloppen. Opstelten geeft opnieuw opdracht om uit te zoeken hoeveel geld er precies wordt overgemaakt. Topjurist Van Brummen begint een onderzoek. Ondertussen spreekt Teeven met een topambtenaar over zijn herinneringen aan de deal. Van dat gesprek wordt een verslag gemaakt. In dat gesprek noemt Teeven bedragen, waaronder het bedrag van bijna 5 miljoen gulden. Maar Teeven heeft geen bewijs van dat bedrag.

juni en juli 2014
Het onderzoek van Van Brummen is klaar: er is geen bewijs te vinden hoeveel Cees H. uiteindelijk heeft gekregen. Betrokkenen hebben 'onvoldoende herinneringen' aan de deal, zo schrijft minister Opstelten aan de Tweede Kamer. Dat geldt ook voor Fred Teeven, zegt de minister. Opstelten trekt zijn eerdere uitspraken over 1,25 miljoen gulden terug: "Mocht de indruk zijn gewekt dat ik over exacte betalingsgegevens beschikte, dan betreur ik dat."

maart 2015
Nieuwsuur onthult het exacte bedrag dat Cees H. kreeg: 4.710.627,18 gulden. De Kamer is furieus. Opstelten laat opnieuw naar het bewijs van de transactie zoeken. In oude computerbestanden wordt toch bewijs gevonden. Cees H. kreeg inderdaad 4,7 miljoen gulden overgemaakt. Opstelten en Teeven treden af

Nu Opstelten en Teeven zijn afgetreden, moet premier Rutte het debat met de Tweede Kamer doen. Bij de oppositie blijven veel vragen open: mocht de deal? Wat wist Teeven precies? Rutte weigert om het verslag van het gesprek tussen de topambtenaar en Teeven openbaar te maken. De Kamer wil dat er een diepgravend onderzoek komt. De onderzoekscommissie, onder leiding van oud-ombudsman Marten Oosting, publiceert in december 2015 het grote onderzoek naar de Teevendeal.

december 2015
De commissie-Oosting presenteert zijn onderzoek. Een aantal prominente VVD'ers blijken dubieuze rollen te hebben gespeeld. Een van hen is Kamervoorzitter Anouchka van Miltenburg, die tot twee keer toe een belastende brief terzijde schoof en liet vernietigen. Zaterdag 12 december trekt ze haar conclusie: partijgenoten steunen haar niet langer en ze vertrekt als voorzitter van de Tweede Kamer.

januari 2016
Nieuwsuur maakt bekend dat ICT-medewerkers in opdracht van het ministerie zijn gedwongen om de zoektocht naar het bonnetje te stoppen. Op dat bonnetje stond het exacte bedrag van de omstreden deal tussen Teeven en topcrimineel Cees H. Ard van der Steur, minister van Veiligheid en Justitie, geeft commissie-Oosting de opdracht om de zaak opnieuw te bekijken.

mei 2016
De onderzoekscommissie-Oosting II spreekt haar grote zorgen uit over de cultuur op het ministerie van Veiligheid en Justitie. Van der Steur erkent de problemen. Hij belooft te investeren in het beter functioneren van de ambtelijke top. De wijze waarop met incidenten wordt omgegaan, wordt herzien en waar nodig verstevigd. Ook wordt er meer ruimte voor professionele tegenspraak georganiseerd. In een schriftelijke verklaring zegt Van der Steur niets over zijn eigen functioneren.

januari 2017
Opnieuw komt Nieuwsuur met nieuwe feiten over de kwestie. Van der Steur zou als Kamerlid en minister informatie hebben achtergehouden over de zaak. Uit nieuwe informatie zou blijken dat belangrijke informatie werd geschrapt uit concept-antwoorden op Kamervragen van toenmalig minister Opstelten (Justitie). Dat zou zijn gebeurd op aandringen van toenmalig VVD-Kamerlid Van der Steur. Het ging onder meer om bedragen die de Kamer graag wilde weten. Na zware kritiek van de oppositie houdt Van de Steur de eer aan zichzelf.