Veel Nederlanders wagen zich niet aan beleggen in aandelen en obligaties. In plaats daarvan zetten ze hun geld op de bank en daardoor lopen ze elk jaar weer miljarden aan rendement mis, zegt de Tilburgse econoom Dirk Brounen.
De spaarrente is historisch laag en als je toch rendement wilt halen zul je meer met je geld moeten doen, maar toch durft drie op de vier Nederlanders niet zijn geld in aandelen of obligaties te stoppen.
Brounen bestudeerde het spaar- en beleggingsgedrag van Nederlanders op basis van een groot steekproefonderzoek. Slechts 23 procent belegt. Angst voor de risico’s en twijfels over de adviseurs zijn de meest gehoorde redenen om niet te beleggen en het te laten bij een spaarrekening, maar dat is volgens Brounen een dure traditie.
Rendement op aandelen vs. sparen
Het rendement op aandelen is op de langere termijn zo'n 6 tot 7 procent per jaar, aldus Brounen. Hij denkt dat het niet verkeerd is om 25 tot 40 procent van je vermogen te beleggen. Dat percentage hangt mede van je leeftijd af. Hoe jonger je bent, hoe groter het deel dat je zou kunnen beleggen. Het gaat dan wel om geld dat je de komende jaren niet nodig hebt.
Als je kijkt naar de 336 miljard euro die we nu met zijn allen op de bank hebben staan tegen bijna nul procent rente, dan lopen we heel wat geld mis, zegt Brounen. Het gaat volgens hem om misschien wel 5 miljard euro per jaar.
Opvallend is dat hij zelf ook spaart en weinig belegt. Dat is dom, zegt hij, omdat hij heeft geleerd dat je op de langere termijn beter in aandelen kunt zitten. Hij hoopt dat op termijn de rente richting de 2 procent gaat, zodat je met een beetje geluk de inflatie en een deel van de vermogensrendementsheffing kunt goed maken.
Woekerpolissen en financiële crisis
Brounen verwijst bij het door hem gesignaleerde gebrek aan vertrouwen van Nederlanders in financieel adviseurs en banken naar de woekerpolissen en de financiële crisis. Hij denkt dat het lastig zal zijn voor financieel adviseurs en banken om het vertrouwen terug te winnen.
Dat zouden ze moeten doen door geen verkooppraatje te houden, maar meer een coachend gesprek te voeren, zegt Brounen. Nu zijn ze volgens hem vaak enthousiast over fondsen die ze zelf beheren en waar hogere kosten aan vast zitten.
Steeds meer zelf regelen
Nederlanders móeten volgens Brounen wel een eigen financiële planning maken, vooral omdat de overheid zich steeds verder terugtrekt uit onze zorg, ons pensioen, ons onderwijs en onze woningmarkt.
Hij vraagt zich ook af of het wel haalbaar is om over, zeg, dertig jaar aan iedereen AOW te betalen. De verhoging van de AOW-leeftijd ziet hij als een eerste stap naar hervorming.
Het zou volgens Brounen goed kunnen dat op termijn als je een pensioen van bijvoorbeeld een ton hebt, het niet meer nodig wordt gevonden dat de overheid je een basisinkomen, oftewel een AOW-uitkering, geeft.
