De huizen in Nederland worden steeds groter, maar het tuinoppervlak daalt. Hoge grondprijzen zorgen ervoor dat de beschikbare meters ook in de tuinen worden volgebouwd.
Sinds 1950 daalde het gemiddelde perceeloppervlak van 187 naar 132 vierkante meter. De oppervlakte daalde daarmee met 30 procent. Het huis steeg in oppervlakte sinds de jaren 50 met 21 procent.
De stijging lijkt in het geval van tussenwoningen echter wel weer gestopt. Sinds 2010 daalden het oppervlak juist er met 9 procent. Dat blijkt uit onderzoek van Regiocontainer, een bedrijf in afvalcontainers dat ook allerlei data verzamelt.
'Weids wonen te duur'
Het heeft volgens Hans André de la Porte van de Vereniging Eigen Huis allemaal te maken met de hoge grondprijs in Nederland. "Om de prijs te drukken worden de percelen kleiner. De wijken worden verdicht."
Je ziet het in Vinex-wijken zoals Amersfoort Vathorst, vertelt hij. "Aanvankelijk werd beloofd dat je hier ruim en weids kon wonen. Maar dat bleek toch te duur. De huizen staan daarom dicht op elkaar."
Tuinen volgebouwd
Het perceeloppervlakte en het woonoppervlakte geven een indicatie van hoe groot de tuin is. In het onderzoek wordt dit de woon-perceelratio genoemd. Die is sinds de jaren vijftig opgelopen van 53 naar 91 procent.
Ofwel, we bouwen onze tuinen steeds verder vol. Met name in Noord- en Zuid-Holland en de provincie Utrecht is dat het geval. Het meeste ruimte aan de tuin geven huiseigenaren in de provincies Limburg, Zeeland en Flevoland.
Volgens André de la Porte verliest de grootte van de tuin het in de afwegingen om een huis te kopen van andere zaken. "Nieuwbouwhuizen worden gemakkelijk verkocht omdat ze energiezuinig zijn, weinig onderhoud vergen en er garantie op zit. Dan neem je een kleinere tuin voor lief."
