Na de inwoners van Groningen is nu ook de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) overtuigd dat de gaswinning in Groningen omlaag gebracht moet worden. Maar dat kan niet zomaar.
De gaswinning in Groningen moet substantieel omlaag. Dat vinden nu niet alleen de Groningers, maar sinds gisteren ook de NAM. De aardbeving van afgelopen maandag - de zwaarste in vijf jaar - heeft alle partijen weer op scherp gezet.
De Groningse gasbel heeft tientallen boorlocaties. Op deze zes locaties draait de NAM de gaskraan dicht:
De totale gaswinning moet daarmee substantieel verlaagd worden. "Hoeveel dat precies zal zijn, hangt onder andere af van de belangenafweging die de minister zal moeten doen", legt Gerald Schotman, directeur van de NAM, uit. "Hij zal ook rekening moeten houden met leveringszekerheid, en een aantal andere dingen." Minister Eric Wiebes van Economische Zaken en Klimaat neemt dus uiteindelijk het eindbesluit.
Laatste restje
De grote vraag is: kunnen we überhaupt wel van het gas af? Sinds we bijna vijftig jaar geleden, in 1959, het Groningse gas ontdekten, hebben we al 80 procent ervan opgeslurpt.
De gasinkomsten zijn de overheid ook lang niet meer zo belangrijk als ze ooit waren: we verdienen er nog 'maar' zo'n 2 miljard euro per jaar aan. De schatkist kan best zonder dat geld, zeker nu het economisch zo goed gaat.
Gelet op het geld kan de kraan dus wel dicht, maar zo makkelijk is het helaas niet. Want 95 procent van de Nederlanders kookt en verwarmt zijn huis op dit moment op Gronings gas, blijkt uit de energieverkenning 2017 van het Energieonderzoek Centrum Nederland (ECN). Om alle huizen uit te rusten met elektrische fornuizen en elektrische verwarming heb je zeker tien jaar nodig.
Apparaten werken niet met gas uit buitenland
In de tussentijd hebben we dan nog steeds gas nodig. Je zou dat allemaal uit Rusland of Noorwegen kunnen halen, maar ook dat kan niet zomaar. Dat is een ander type gas, en daarop werken onze cv-ketels en gasfornuizen niet.
We zouden daarvoor huishoudens kunnen laten overschakelen op andere apparaten, of dat gas bewerken met stikstof. Maar dat zijn dure opties die bovendien veel tijd vergen, concludeerde TNO vorig jaar in een onderzoek naar de toekomstscenario's voor Nederland zonder eigen gaswinning.
En dan is er nog een laatste obstakel: we hebben langlopende contracten met Duitsland en Frankrijk voor de levering van gas. Daar kunnen we niet zomaar onderuit.
