Teeven schikte maar wat 'voor volk en vaderland'
Fred Teeven heeft ons altijd willen doen geloven dat hij Nederland een stukje veiliger heeft gemaakt toen hij nog officier van justitie was. Dat deed hij niet ter meerdere eer en glorie van zichzelf, maar voor volk en vaderland, zoals hij bij zijn aftreden als staatssecretaris zei. Een beetje ongelukkig geformuleerd, want bij 'Volk en Vaderland' denk je allereerst aan het weekblad van de NSB. Teeven kennelijk niet, anders had hij het wel uit zijn hoofd gelaten.
"Nu we weten hoe cowboy Teeven te werk ging, is de glans van zijn succesverhaal er wel een beetje af"
Inderdaad heeft de robuuste Amsterdammer heel wat criminelen voor langere tijd achter de tralies gekregen. En Nederland dus wat veiliger gemaakt. Waardering daarvoor. Maar het was wel gewoon zijn werk. Nu we dankzij de commissie-Oosting weten hoe cowboy Teeven te werk ging, is de glans van zijn succesverhaal er wel een beetje af. Sterker, de crimefighter is keihard van zijn voetstuk gevallen.
Wie het rapport van Oosting leest, ontkomt niet aan de kwellende vraag of Teeven inderdaad de belangen van het land diende. Het lijkt er in het geval van Cees H. op dat Teeven meer oog had voor het welzijn van de crimineel. Waarom laat je de man anders wegkomen met een 'boete' van 750.000 gulden? In ruil daarvoor kreeg Cees H. bijna 4,8 miljoen terug, waarop Teeven beslag had gelegd. Zo’n deal wil elke crimineel wel treffen.
De advocaten van Cees H, Doedens en Kuijpers, waren begrijpelijkerwijs in hun nopjes. Of, zoals Oosting op zijn persconferentie zei, 'vergenoegd over de aantrekkelijkheid van de deal'.
Die 750.000 gulden zijn helemaal een schijntje, als je weet dat Cees H. beschikte over een door de FIOD vastgesteld crimineel vermogen van bijna 22 miljoen. Geld dat hij had verdiend met de handel in drugs. Maar de deal moest doorgaan, want die was volgens Teeven goed voor Nederland. Dus mocht de Belastingdienst van niets weten. Anders had die arme Cees H. ook nog belasting moeten betalen.
Teeven was helemaal geen crimefighter maar een weldoener voor Cees H. De latere staatssecretaris regelde strafkorting voor Cees H. zonder dat iemand dat wist. Hij moest wel zwijgen, omdat zo’n packagedeal – geldontneming en strafkorting – eerder al door zijn bazen en de minister was afgewezen.
"Geen woord van spijt, geen sprankje twijfel over zijn handelwijze."
Waarom Teeven zo gul was, blijft in raadselen gehuld. Volgens het rapport had de deal met Cees H. geleid tot de opsporing van verdachten in andere grote strafzaken, 'alsook voor de veiligheid van personen'. Dat heeft de baas van Teeven, hoofdofficier Vrakking, aan de commissie verteld. Maar welke verdachten, welke strafzaken, welke personen? Het staat niet in het rapport. We moeten Vrakking op zijn woord geloven. Lastig.
Het ging Teeven, zegt hij zelf, om de bestrijding van de zware criminaliteit. Hij diende destijds het publieke belang en 'dat belang blijf ik tot op de dag van vandaag dienen'. Geen woord van spijt, geen sprankje twijfel over zijn handelwijze.
Bij veel betrokkenen zijn de ogen opengegaan na het lezen van het rapport-Oosting. Bij Teeven niet. Het zou hem sieren niet meteen te reageren, het rapport nog eens goed te lezen, en dan – na het weekend bijvoorbeeld - weloverwogen zijn conclusies te trekken.
Meer op rtlnieuws.nl:
Column Roel Geeraedts: De dubieuze rol van minister Opstelten