Minister De Jonge, u snapt ons (v) echt niet
Beste meneer De Jonge,
Mijn oma voedde mijn moeder op met het idee: zorg dat je je eigen broek kunt ophouden. Mijn moeder hamerde er bij mij (v) altijd op: Lisanne, word nóóit afhankelijk van een man. Er zijn heel wat generaties (v) voor nodig geweest om deze instelling te normaliseren.
En toen was daar: u. Onze woonminister (m).
Ik dacht eerst: ik hoor het vast verkeerd. Nog een keer afspelen, de video. U zei het echt. Ik de datum bekijken. Yep. U zei het echt, anno 2023.
Op het podium: grinnikend testosteron.
In een gesprek met jongeren over woningnood uitte een jonge vrouw haar zorgen: "Ik heb geen studieschuld, heb spaargeld, en ouders die garant staan, en het lukt niet om een huis te kopen." Waarna u ginnegappend – de joviale politicus in volle glorie – zei: "Een rijke vriend, heb je daar al aan gedacht?"
Ik kreeg spontaan plaatsvervangend ongemak (zeg nou níét), en daarna bespeurde ik een minzaam onder-ons-lachje op uw gezicht (of beeldde ik het me in?) terwijl u naar de twee mannen naast u keek. Ook op de rest van het podium: grinnikend testosteron.
Uw uitspraak legt iets pijnlijks bloot. Los van de simplistische aanname dat de vrouw in kwestie hetero is, laat uw opmerking zien dat het idee van de afhankelijke, dienende vrouw nog steeds ingebakken zit in onze samenleving.
Dat wij (v) amper een huis kunnen kopen, heeft niets te maken met ons geslacht
Maar ik heb nieuws voor u: de vrouwen die ik ken, en ook de vrouwen die ik niet ken, doen al heel lang niet meer onder voor mannen. Vorige week kwam nog in het nieuws dat dit het 23ste jaar op rij is waarin meer vrouwen dan mannen hoger onderwijs volgen. Dat wij (v) amper een huis kunnen kopen, heeft weinig te maken met het feit dat we een baarmoeder hebben, maar alles met het feit dat de woningnood starters al jarenlang doet verzuipen. Ook mannen lukt het niet om in hun eentje een woning te bemachtigen.
Even leek u het te beseffen. U twitterde niet veel later dat dit niet uw boodschap was en dat het een 'misplaatste grap' betrof. Maar alleen het woord 'grap' is hier misplaatst: dat is namelijk exact het woord dat mensen gebruiken die zich schuldig maken aan seksisme of discriminatie. Het ligt volgens deze mensen nooit aan de boodschapper: het is altijd de ontvanger die lichtgeraakt is en geen humor heeft.
U bagatelliseert een probleem van een hele generatie
Uw excuus was geen excuus, maar een manier om uzelf te vrijwaren van enige blaam. En intussen bagatelliseert u een probleem van een hele generatie, in een land waar úw partij al jarenlang mede de leiding over heeft.
De hand écht in eigen boezem steken: heeft u daar al aan gedacht?