Eigenwijze Klaver laat waardevol Kamerlid gaan
De aankondiging van zijn vertrek was kennelijk voor iedereen een grote verrassing. Op de website van GroenLinks was gisteravond geen woord te vinden over het opstappen van prominent Tweede Kamerlid Bart Snels 24 uur eerder. Geen nieuwsbericht, geen bedankje voor zijn inzet voor de partij. Terwijl Snels toch zeker geen onverdienstelijke GroenLinkser kan worden genoemd: financieel woordvoerder (wat in de Kamer als een topfunctie wordt beschouwd; vraag maar aan Balkenende, die werd er premier mee), politiek adviseur en tekstschrijver van Jesse Klaver en in een vroeger verleden directeur van het Wetenschappelijk Bureau en hoofd voorlichting van de Tweede Kamerfractie.
Zo'n indrukwekkend cv maakt het vertrek extra pijnlijk voor GroenLinks en in het bijzonder voor Klaver die Snels liefkozend 'de fractie-intellectueel' noemde. Maar naar de kritiek van Snels werd na de verkiezingsnederlaag niet meer geluisterd. Intern was al geruime tijd bekend dat Snels moeite had met de innige samenwerking tussen de PvdA en zijn partij. Zachtjes werd hij door Klaver naar de zijlijn geduwd. Hij kreeg volgens eigen zeggen minder ruimte voor zijn kritische kijk op de samenwerking met de PvdA. Totdat Snels merkte dat hij op dit punt helemaal geen steun meer kreeg van zijn fractie, toen was hij er klaar mee.
"De standpunten van Lilianne Ploumen over woningnood, klimaat, zorg, en onderwijs vind je inmiddels bij nagenoeg alle andere fracties terug."
Snels heeft geen idee waar de PvdA precies voor staat. En daarin is hij niet de enige. Ooit was de partij van Joop den Uyl, van Wim Kok, van Wouter Bos en van Lodewijk Asscher ideeënrijk en vervuld met sociaaldemocratische overtuigingen. De standpunten van Lilianne Ploumen over woningnood, klimaat, zorg, en onderwijs vind je inmiddels bij nagenoeg alle andere fracties terug. De PvdA is al lang niet meer onderscheidend. GroenLinks en de PvdA lijken niet meer op elkaar.
GroenLinks heeft niets te winnen bij de samenwerking met de PvdA, maar Klaver houdt stug vol. Juist vanwege die samenwerking is GroenLinks het zicht op regeringsdeelname kwijt. En de partij wil zo graag besturen. Op lokaal niveau gebeurt het veelvuldig, op landelijk niveau wil het maar niet lukken. In 2006 verloren alle beoogde regeringspartijen, van CDA en PvdA tot en met de VVD. En GroenLinks als kleinste verliezer (-1 zetel). Femke Halsema wilde niet met alleen verliezers regeren en stond haar plek in het kabinet af aan winnaar ChristenUnie. In 2017 verspeelde Klaver tot twee keer toe kabinetsdeelname vanwege zijn standpunt over het vluchtelingenvraagstuk.
"Opnieuw maakte Klaver, net als in 2017, een verkeerde politieke inschatting. Opnieuw verspeelde hij de kans om mee te doen."
Dat zou de partij dit jaar niet weer gebeuren. Al vóór de verkiezingen flirtte Klaver, tot ongenoegen van Snels, met de PvdA om een blok te vormen tegen de rechtse overmacht van VVD en CDA en zo regeringsdeelname af te dwingen. Het pakte anders uit. Opnieuw maakte Klaver, net als in 2017, een verkeerde politieke inschatting. Opnieuw verspeelde hij de kans om mee te doen. Regeringsdeelname was zeker in beeld geweest als Klaver de PvdA had losgelaten. Dan was VVD en CDA het argument van de linkse wolk uit handen geslagen. Dan zou gebeuren wat Snels en een groot deel van de leden had gewild, een kabinet van VVD, D66, CDA en GroenLinks. Maar Klaver wilde er niet van horen.
Snels was door de partijleider al feitelijk aan de kant geschoven. Die luisterde niet meer naar de invloedrijke partijstrateeg, die vijf jaar eerder door Klaver nog werd doodgeknuffeld en op een hoge plek op de kieslijst was gezet. Waar Snels de lijntjes met andere partijen open hield, zich gematigd opstelde, schoof Klaver steeds verder naar links op in de overtuiging dat dat hem zetels zou opleveren. Een foute inschatting: het kóstte hem zetels.
En nu ook nog eens een waardevol Kamerlid.