Ga naar de inhoud
Susanne Uilenbroek

Hoe een longarts uit de bocht vloog

Via WhatsApp krijg ik van een familielid een filmpje doorgestuurd. "Interview deze man. Of mag dat niet van je baas bij RTL?" is het bijgevoegde berichtje. Ik mag van mijn baas iedereen interviewen die ik wil en ik merk dat de suggestie van censuur mij irriteert.

De allereerste column die ik voor RTL Nieuws schreef had de kop 'Lul van een baas'. Het ging over #metoo en een arts die een verpleegkundige een dickpic stuurde. Mijn hoofdredacteur Harm Taselaar zei na publicatie van het stuk: "Pittige kop, Susanne", en dat was dat.

"Het gaat er bij RTL een stuk saaier aan toe dan sommige mensen misschien denken."

De directie van RTL kwam ik tot een paar maanden geleden nog weleens tegen bij het koffiezetapparaat en dan groeten we elkaar vriendelijk. Nooit ben ik gesommeerd in een directiekamer te verschijnen om orders te krijgen over welke verhalen wel en welke verhalen niet gemaakt mogen worden. Het gaat er bij RTL een stuk saaier aan toe dan sommige mensen misschien denken.

Nadat ik mij over mijn irritatie heen heb gezet, bekijk ik de video die is gemaakt door longarts David Prins die werkt in een astmacentrum in het Zwitserse Davos. Acht minuten lang stelt hij vragen over de corona-crisis.

Is een vaccin echt nodig voordat er weer grote evenementen kunnen worden georganiseerd? Moeten we niet meer inzetten op een gezonde leefstijl? Is er wel voldoende ruimte voor een kritisch geluid over de aanpak van het virus? Allemaal relevante vragen.

"Zomaar dingen roepen zonder iets te checken, dan neem ik je niet meer serieus."

Maar voor mij vliegt Prins uit de bocht als hij suggereert dat het Nederlandse beleid zou zijn ingestoken door de farmaceutische industrie en dat de WHO geen onafhankelijke organisatie is, maar aan de leiband van miljardair Bill Gates loopt.

Zomaar dingen roepen zonder iets te checken, dan neem ik je niet meer serieus. En je betoog simpelweg afsluiten met "het zijn vragen die ik heb" is niet afdoende. Zoek het dan eerst uit, en maak daarna een video.

Mijn eerste reactie na het zien van het filmpje is: is deze man wel echt arts? Ik check het BIG-register en daar staat hij inderdaad ingeschreven. Ondertussen appt mijn familielid dat Prins een aanvullend bericht op zijn Instagram heeft gezet. "Vast op z’n vingers getikt", is het commentaar.

"De man raakt een gevoelige snaar bij veel mensen."

Ik merk dat ook die opmerking mij irriteert. Door wie zou hij op z’n vingers getikt moeten zijn? Ook door zijn baas? Misschien is er gewoon sprake van voortschrijdend inzicht en is de dokter geschrokken van de reacties. Ondertussen zie ik op mijn Facebook en LinkedIn dat de video van Prins massaal gedeeld en geliket wordt. De man raakt een gevoelige snaar bij veel mensen.

In het aanvullende bericht schrijft Prins dat hij niet tegen een vaccin is en dat verschillende mensen zijn video hebben verknipt en er teksten bij hebben geschreven waarmee hij het niet eens is.

Inmiddels ben ik op het punt gekomen dat ik hem inderdaad wel wil interviewen. Ik stuur hem een bericht, maar krijg geen reactie. Op zijn LinkedIn-pagina schrijft Prins twee dagen na het plaatsen van zijn video dat de discussie voor hem klaar is. Jammer, want voor mij is die pas net begonnen.