Het oorlogsonderkomen van de Oranjes
RTL-verslaggever Antoin Peeters is in Canada om verslag te doen van het staatsbezoek. Hij maakte een uitstapje naar het huis waar de koninklijke famile tijdens de Tweede Wereldoorlog een veilig heenkomen zocht.
De Libanese taxichauffeur heeft geen moeite met het adres, '541 Acacia Avenue'. Vanaf ons hotel in het centrum van Ottawa rijdt hij er in tien minuutjes naartoe. De lanen worden breder, de omgeving groener en de huizen groter.
Tegenwoordig is de sjieke wijk Rockcliffe Park vooral bekend vanwege de vele ambassades, vroeger woonden er rijke zakenmensen.
Midden in deze prachtige buurt -het Wassenaar van Ottawa- ligt aan de Acacia Avenue de Stornoway Residence: de residentie van de oppositieleider. U leest het goed: In Canada krijgt de leider van de grootste oppositie partij een riante woning toegewezen.
Maar dat is natuurlijk niet de reden waarom Han (mijn cameraman) en ik in alle vroegte naar deze woning rijden.
Zo staat het oorlogsonderkomen van de Oranjes er nu bij
In dit huis heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog namelijk prinses Juliana met haar kinderen gewoond. Om precies te zijn van december 1942 tot juli 1945. Met Beatrix en Irene, Margriet werd er zelfs geboren. En heel af en toe kwam prins Bernhard ook even langs.
Het was namelijk te gevaarlijk om de koninklijke familie in bezet Nederland te houden. Daarom gingen de Oranjes eerst naar Engeland, toen ook dat 'te dichtbij' bleek, werd de oversteek naar Canada gemaakt.
Na wat omzwervingen kwamen ze terecht in Stornoway. De naam van het honderd jaar oude pand werd bedacht door eerdere bewoners die een oma hadden wonen in het Schotse havenstadje Stornoway.
Met open armen word ik bij de voordeur ontvangen door Thomas Mulclair 'himself'. Ik heb nog nooit van de goede man gehoord, maar hij schijnt na de premier de belangrijkste en bekendste politicus van Canada te zijn.
Ik merk het vooral aan zijn hele entourage. Die wordt door Thomas - ik mag Thomas zeggen - direct de tuin in gestuurd, want voor de Nederlandse filmploeg maakt hij graag tijd vrij. Oké, het is maar een half uurtje, maar toch!
De Oranjes in de tijd dat ze het huis in Ottowa bewoonden tijdens de Tweede Wereldoorlog
Vol trots vertelt Thomas over de bijzondere geschiedenis van het huis. Wij krijgen de uitgebreide tour, inclusief stop met cookies en lemonade. Het is inderdaad een schitterend pand: sjiek, stijlvol, met oog voor detail. Veel ruime 'livings', overal open haarden en antieke meubels.
Thomas laat wat foto's zien van de koninklijke familie en kan niet vaak genoeg benadrukken hoe weinig er sinds de jaren veertig is veranderd. Via de indrukwekkende veranda lopen we naar de mega-tuin met historische bomen, maar ook uitgebloeide tulpen. Oranje, dat wel!
De achtertuin
En elke keer denk ik: "Hier liepen ze dus rond". De prinsesjes, totaal onbevangen. En hun moeder Juliana, vol zorgen over de toekomst van haar land. Wat moet dat een mooie, maar ook rare periode zijn geweest.
Thomas praat intussen aan één stuk door, over de overbuurman: de protserige Iraanse ambassade die van de ene op de andere dag leeg kwam te staan. Over de muggen, de veel te lange winter, de speciale band tussen Nederland en Canada, hij gaat maar door. Tot het half uur erop zit. Weg is hij, met z'n entourage.
Het terras toen de entourage weer was verdwenen
Wij blijven achter in het huis waar de Nederlandse monarchie werd veiliggesteld. We pakken nog maar een 'cookie'.